Wyjścia 9
1 Potem rzekł Pan do Mojżesza: Wnijdź do Faraona, a mów do niego: Tak mówi Pan, Bóg Hebrejczyków: Wypuść lud mój, aby mi służył;
Pea folofola ai ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu kia Felo, ʻo tala kiate ia, ʻOku pehē mai ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻoe kakai Hepelū, ‘Tukuange hoku kakai ke ʻalu,’ koeʻuhi ke nau tauhi au.”
2 Bo jeźli go ty nie będziesz chciał wypuścić, ale jeszcze zatrzymywać go będziesz:
He kapau te ke taʻofi hono tukuange, mo ke puke pe ʻakinautolu,
3 Oto, ręka Pańska będzie na bydle twojem, które jest na polu, na koniach, na osłach, na wielbłądach, na wołach i na owcach, powietrze bardzo ciężkie.
Vakai, ko e nima ʻo Sihova ʻoku ʻi hoʻo ngaahi manu ʻaia ʻoku ʻi he ngoue, ki he fanga hoosi, pea ki he fanga asi, ki he fanga kāmeli, ki he fanga pulu, pea ki he fanga sipi: ʻe ai ʻae mahaki lahi mo mamahi.
4 I uczyni Pan rozdział między trzodami Izraelskiemi, i między trzodami Egipskiemi, aby nic nie zdechło ze wszystkiego, co jest synów Izraelskich.
Pea ʻe vaheʻi ʻe Sihova ʻae ngaahi manu ʻa ʻIsileli mei he ngaahi manu ʻa ʻIsipite: pea ʻe ʻikai ha meʻa ʻe mate ʻi he meʻa kotoa pē ʻae fānau ʻa ʻIsileli.
5 I postanowił Pan czas, mówiąc: Jutro uczyni Pan tę rzecz na ziemi.
Pea naʻe kotofa ʻe Sihova hono feituʻulaʻā, ʻo pehē, “ʻE fai ʻe Sihova ʻae meʻa ni ʻapongipongi ʻi he fonua.”
6 I uczynił Pan tę rzecz nazajutrz, że wyzdychały wszystkie bydła Egipskie; ale z bydła synów Izraelskich nie zdechło ani jedno.
Pea naʻe fai ʻe Sihova ʻae meʻa ko ia ʻi he ʻapongipongi, pea naʻe mate ai ʻae ngaahi manu ʻa ʻIsipite; ka ko e ngaahi manu ʻae kakai ʻIsileli, naʻe ʻikai mate ai ha taha.
7 I posłał Farao, a oto, nie zdechło z bydła Izraelskiego i jedno; ale ociężało serce Faraonowe, i nie wypuścił ludu.
Pea fekau ʻe Felo, pea vakai, naʻe ʻikai mate ha manu ʻe taha ʻi he kakai ʻIsileli. Pea naʻe fakafefeka ʻae loto ʻo Felo, pea naʻe ʻikai te ne tukuange ʻae kakai ke ʻalu.
8 Zatem rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona: Weźmijcie pełne garści wasze popiołu z pieca, a niech go rozrzuci Mojżesz ku niebu przed oczyma Faraonowemi.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, pea mo ʻElone, “Mo toʻo ʻae faluku ʻoe efuefu mei he ngotoʻumu, pea tuku ke laku hake ia ʻe Mōsese ki langi ʻi he ʻao ʻo Felo:
9 I obróci się w proch po wszystkiej ziemi Egipskiej, i będzie na ludziach, i na bydle wrzodem czyniącym pryszczele, po wszystkiej ziemi Egipskiej.
Pea ʻe hoko ia ko e efu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite, pea ʻe hoko ia ko e hangatāmaki mo e vakafoha, ki he tangata mo e manu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.”
10 Wzięli tedy popiołu z pieca, i stanęli przed Faraonem, i rozrzucił go Mojżesz ku niebu; i stał się wrzodem, pryszczele czyniącym na ludziach i na bydle;
Pea naʻa na toʻo mai ʻae efuefu ʻoe ngotoʻumu, ʻo na tuʻu ʻi he ʻao ʻo Felo: pea laku hake ia ʻe Mōsese ki langi; pea naʻe hoko ia ko e hangatāmaki, pea naʻe tupu ʻae vakafoha ki he tangata mo e manu.
11 I nie mogli czarownicy stać przed Mojżeszem dla wrzodu; bo był wrzód na czarownikach i na wszystkich Egipczanach.
Pea naʻe ʻikai faʻa tuʻu ʻae kau fie mana ʻi he ʻao ʻo Mōsese ko e meʻa ʻi he hangatāmaki; he naʻe ʻi he kau fie mana ʻae hangatāmaki, pea naʻe ʻi he kakai ʻIsipite kotoa pē.
12 I zatwardził Pan serce Faraonowe, i nie usłuchał ich, jako był powiedział Pan Mojżeszowi.
Pea naʻe fakafefeka ʻe Sihova ʻae loto ʻo Felo, pea naʻe ʻikai tokanga ia kiate kinaua; ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova kia Mōsese.
13 I rzekł Pan do Mojżesza: Wstań rano, a stań przed Faraonem, i mów do niego: Tak mówi Pan, Bóg Hebrejczyków: Wypuść lud mój, aby mi służył:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Tuʻu hengihengi hake ʻi he ʻapongipongi, pea tuʻu ʻi he ʻao ʻo Felo, ʻo tala kiate ia, ʻOku pehē mai ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻoe kakai Hepelū, ‘Tukuange hoku kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau tauhi au.’
14 Bo tą razą Ja posyłam wszystkie plagi moje na serce twoje, i na sługi twoje, i na lud twój, abyś wiedział, że nie masz mnie podobnego po wszystkiej ziemi.
He te u fekau eni ʻa ʻeku ngaahi tautea kotoa pē ki ho loto, pea ki hoʻo kau tamaioʻeiki, pea mo ho kakai; koeʻuhi ke ke ʻilo ai ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻi māmani ʻo hangē ko au.
15 Bo teraz ściągnę rękę moję a uderzę cię i lud twój powietrzem, i wytracony będziesz z ziemi.
He ko ʻeni, teu mafao atu hoku nima, koeʻuhi ke u taaʻi koe mo ho kakai ʻaki ʻae mahaki fakaʻauha; pea ʻe tuʻusi koe mei māmani.
16 A zaiste, dla tegom cię zachował, abym okazał na tobie moc moję, i żeby opowiadane było imię moje po wszystkiej ziemi.
Pea ko e moʻoni kuo u fokotuʻu koe, koeʻuhi ke fakahā ʻiate koe ʻeku mālohi; pea ke fakaongo atu ai hoku huafa ʻi māmani kotoa pē.
17 Jeszczeż się ty wynosisz przeciw ludowi memu, nie chcąc go wypuścić?
ʻOku ke kei fakahikihiki koe ki hoku kakai, pea ʻoku ʻikai te ke fie tuku ʻakinautolu ke ʻalu?
18 Oto, Ja spuszczę o tym czasie jutro grad bardzo ciężki, jakiemu nie było podobnego w Egipcie ode dnia, którego jest założon, aż do tego czasu.
Vakai, ko e feituʻulaʻā ni ʻapongipongi, Te u pule ke tō ai ʻae ʻuha maka fakamamahi lahi, naʻe ʻikai hano tatau ʻi ʻIsipite, talu hono fokotuʻu ʻo ia ʻo aʻu ki heni.
19 A tak poślij teraz, zgromadź bydło twoje, i wszystko, co masz na polu; bo na każdego człowieka, i na bydlę, które znalezione będzie na polu, a nie będzie zegnane w dom, spadnie na nie grad, i pozdychają.
Ko ia ke ke fekau ni, ke tānaki hoʻo fanga manu mo ia kotoa pē ʻoku ke maʻu ʻi he ngoue; he ko e tangata kotoa pē mo e manu kotoa pē ʻaia ʻe ʻilo ʻi he ngoue, pea ʻe ʻikai ʻomi ia ki ʻapi, ʻe tō hifo ʻae ʻuha maka ki ai, pea te nau mate.”
20 Kto się tedy uląkł słowa Pańskiego z sług Faraonowych, kazał uciekać sługom swym, i z bydłem swojem do domu;
Pea ʻilonga ia naʻe manavahē ki he folofola ʻa Sihova ʻi he kau tamaioʻeiki ʻa Felo, naʻa ne pule ke puna ʻene kau tamaioʻeiki, mo e fanga manu ki he ngaahi fale:
21 Ale kto nie przyłożył serca swego do słowa Pańskiego, ten zostawił sługi swe i bydło swe na polu.
Pea ko ia naʻe ʻikai tokanga ki he folofola ʻa Sihova, naʻe tuku ʻe ia ʻene kau tamaioʻeiki mo e fanga manu ʻi he ngoue.
22 I rzekł Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę twą ku niebu, że będzie grad po wszystkiej ziemi Egipskiej, na ludzi, i na bydło, i na wszelakie zioła polne w ziemi Egipskiej.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Mafao atu ho nima ki langi: koeʻuhi ke hoko ʻae ʻuha maka ki he tangata mo e manu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite, pea ki he ʻakau kotoa pē ʻoe ngoue, ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.”
23 A tak wyciągnął Mojżesz laskę swą ku niebu, a Pan dał gromy i grad, i zstąpił ogień na ziemię, i spuścił Pan grad na ziemię Egipską.
Pea mafao atu hono tokotoko e Mōsese ki langi: pea naʻe fekau ʻe Sihova ʻae mana mo e ʻuha maka, pea naʻe malele ʻae afi ʻi he funga fonua; pea naʻe fakaʻuha maka ʻe Sihova ki he fonua ko ʻIsipite.
24 I był grad, i ogień zmieszany z gradem ciężkim bardzo, jakiemu nie był podobny we wszystkiej ziemi Egipskiej, jako w niej mieszkać poczęto.
Pea naʻe ai ʻae ʻuha maka naʻe fefiofi mo e afi, ko e meʻa mamahi ʻaupito, naʻe ʻikai hano tatau ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite talu hono hoko ko e puleʻanga.
25 I potłukł on grad po wszystkiej ziemi Egipskiej, cokolwiek było na polu, od człowieka aż do bydlęcia; i wszystko ziele polne potłukł grad, i wszystko drzewo polne połamał;
Pea naʻe teʻia ʻe he ʻuha maka ʻaia kotoa pē naʻe ʻi he ngoue ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite, ʻae tangata mo e manu: pea teʻia ʻe he ʻuha maka ʻae ʻakau siʻi kotoa pē, pea ne fesiʻi ʻae ʻakau lahi kotoa pē ʻoe ngoue.
26 Tylko w ziemi Gosen, gdzie synowie Izraelscy mieszkali, nie było gradu.
Ka ko e fonua ko Koseni, ʻaia naʻe nofo ai ʻae fānau ʻa ʻIsileli, naʻe ʻikai ʻi ai ha ʻuha maka.
27 Posłał tedy Farao, a wezwał Mojżesza i Aarona, mówiąc do nich: Zgrzeszyłem i tym razem; Pan jest sprawiedliwy, ale ja i lud mój niezbożniśmy.
Pea naʻe fekau ʻe Felo ke haʻu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē kiate kinaua, “Kuo u fai angahala ʻi he feituʻulaʻā ni: ʻoku māʻoniʻoni ʻa Sihova, ka ko au mo hoku kakai ʻoku angahala.
28 Módlcież się Panu, ( boć dosyć jest, ) aby przestały gromy Boże i grad; a wypuszczę was, i nie będziecie tu mieszkać dalej.
Mo hū kia Sihova (he kuo lahi, ) ke ʻoua naʻa kei fai ʻae mana lahi mo e ʻuha maka; pea te u tuku ʻakimoutolu ke ʻalu, pea ʻe ʻikai te mou tatali.”
29 I rzekł Mojżesz do niego: Gdy wynijdę z miasta, wyciągnę ręce swe do Pana, a gromy ustaną, i grad nie będzie więcej, abyś wiedział, że Pańska jest ziemia;
Pea pehē ʻe Mōsese kiate ia, “ʻI heʻeku hoko leva ki he tuʻa kolo, teu mafao atu hoku nima kia Sihova; pea ʻe tuku leva ʻae mana, pea ʻe ʻikai kei tō ʻae ʻuha maka: koeʻuhi ke ke ʻilo ai ʻoku ʻo Sihova ʻa māmani.
30 Ale ty i słudzy twoi, wiem, że się jeszcze nie boicie oblicza Pana Boga.
Ka ko koe mo hoʻo kau tamaioʻeiki, ʻoku ou ʻilo ʻe ʻikai te mou manavahē kia Sihova ko e ʻOtua.”
31 Len tedy i jęczmień potłuczony jest; bo jęczmień był niedostały, a len podrastał.
Pea naʻe teʻia ʻae falakesi mo e paʻale he naʻe fua ʻae paʻale, pea kamata fua mo e falakesi.
32 Pszenica jednak i żyto potłuczone nie były; bo późne były.
Ka ko e uite mo e lai naʻe ʻikai teʻia, he naʻe teʻeki ai tupu hake.
33 Wyszedłszy tedy Mojżesz od Faraona z miasta, wyciągnął ręce swe do Pana; i przestały gromy i grad, a deszcz nie padał na ziemię.
Pea ʻalu ʻa Mōsese meia Felo ki he tuaʻā kolo, ʻo ne mafao atu hono nima kia Sihova: pea naʻe tuku ai ʻae mana mo e ʻuha maka, pea naʻe ʻikai kei tō ʻae ʻuha ki he kelekele.
34 A widząc Farao, że przestał deszcz, i grad, i gromy, przyczynił grzechu, a obciążył serce swe, sam i słudzy jego.
Pea ʻi he mamata ʻa Felo kuo matuʻu ʻae ʻuha mo e ʻuha maka, mo e mana, naʻe toe fai angahala ia, ʻo fakafefeka hono loto, ʻaia mo ʻene kau tamaioʻeiki.
35 I zatwardziało serce Faraonowe, i nie wypuścił synów Izraelskich, jako był powiedział Pan przez Mojżesza.
Pea naʻe fefeka ʻae loto ʻo Felo, pea naʻe ʻikai te ne tuku ʻae fānau ʻa ʻIsileli ke ʻalu: ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova kia Mōsese.
