Wyjścia 33

1 Potem mówił Pan do Mojżesza: Idź, rusz się stąd, ty i lud, któryś wywiódł z ziemi Egipskiej, do ziemi, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją.

Adonai spoke to Moses [Drawn out], “Depart, go up from here, you and the people that you have brought up out of the land of Egypt [Abode of slavery], to the land of which I swore to Abraham [Father of a multitude], to Isaac [Laughter], and to Jacob [Supplanter], saying, ‘I will give it to your offspring.’

2 I poślę przed tobą Anioła, i wyrzucę Chananejczyka, Amorejczyka, i Hetejczyka, i Ferezejczyka, Hewejczyka, i Jebuzejczyka.

I will send an angel before you; and I will divorce the Canaanite [Descendant of Humbled], the Amorite [Descendants of Talkers], and the Hittite [Descendant of Trembling fear], and the Perizzite [Descendant of Belonging to village], the Hivite [Wicked], and the Jebusite [Descendants of Thresher]:

3 Do ziemi opływającej mlekiem i miodem; lecz sam nie pójdę z tobą, gdyżeś jest lud karku twardego, bym cię snać nie wytracił w drodze.

to a land flowing with milk and honey: for I will not go up among you, for you are a stiff-necked people, lest I consume you on the way.”

4 A usłyszawszy lud tę rzecz złą, zasmucił się, i nie włożył żaden ochędóstwa swego na się.

When the people sh'ma ·heard obeyed· this evil news, they mourned: and no one put on his jewelry.

5 Albowiem rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz synom Izraelskim: Wyście ludem twardego karku; przyjdę kiedy z nagła w pośród ciebie, i wygładzę cię. Przetoż teraz złóż ochędóstwo twoje z siebie, a będę wiedział, coć bym uczynić miał.

Adonai said to Moses [Drawn out], “Tell the children of Israel [God prevails], ‘You are a stiff-necked people. If I were to go up into the middle of you for one moment, I would consume you. Therefore now take off your jewelry from you, that I may know what to do to you.’”

6 I złożyli synowie Izraelscy ochędóstwo swoje przy górze Horeb.

The children of Israel [God prevails] stripped themselves of their jewelry from Mount Horeb [Desert] onward.

7 A Mojżesz wziąwszy namiot, rozbił go sobie za obozem, opodal od obozu, i nazwał go namiotem zgromadzenia. Tedy każdy, który chciał o co pytać Pana, wychodził do namiotu zgromadzenia, który był za obozem.

Now Moses [Drawn out] used to take the tent and to pitch it outside the camp, far away from the camp, and he called it “The Tent of Meeting.” Everyone who sought Adonai went out to the Tent of Meeting, which was outside the camp.

8 A gdy wychodził Mojżesz do namiotu, powstawał wszystek lud, i stał każdy we drzwiach namiotu swego; i patrzali za Mojżeszem, aż wszedł do namiotu.

When Moses [Drawn out] went out to the Tent, that all the people rose up, and stood, everyone at their tent door, and watched Moses [Drawn out], until he had gone into the Tent.

9 I bywało to, że gdy wchadzał Mojżesz do namiotu, zstępował słup obłokowy, a stawał u drzwi namiotu, i mawiał Bóg z Mojżeszem.

When Moses [Drawn out] entered into the Tent, the pillar of cloud descended, stood at the door of the Tent, and spoke with Moses [Drawn out].

10 A widząc wszystek lud słup obłokowy, stojący u drzwi namiotu, powstawał wszystek lud i kłaniał się każdy u drzwi namiotu swego.

All the people saw the pillar of cloud stand at the door of the Tent, and all the people rose up and worshiped, everyone at their tent door.

11 I mawiał Pan do Mojżesza twarzą w twarz, jako mawia człowiek do przyjaciela swego; potem wracał się do obozu, a sługa jego Jozue, syn Nunów, młodzieniec, nie odchodził z pośrodku namiotu.

Adonai spoke to Moses [Drawn out] face to face, as a man speaks to his friend. He turned again into the camp, but his servant Joshua [Salvation Yah], the son of Nun, a young man, didn’t depart from the Tent.

12 Tedy mówił Mojżesz do Pana: Wej, ty mi mówisz: Prowadź lud ten, a tyś mi nie oznajmił, kogo poślesz ze mną? Nad to powiedziałeś: Znam cię z imienia, znalazłeś też łaskę w oczach moich.

Moses [Drawn out] said to Adonai, “Behold, you tell me, ‘Bring up this people:’ and you haven’t let me know whom you will send with me. Yet you have said, ‘I know you by name, and you have also found chen ·grace· in my sight.’

13 Teraz tedy, jeźlim znalazł łaskę w oczach twoich, ukaż mi proszę drogę twoję, żebym cię poznał, i żebym znalazł łaskę w oczach twoich, a obacz, że ludem twoim jest naród ten.

Now therefore, if I have found chen ·grace· in your sight, please show me now your way, that I may know you, so that I may find favor in your sight: and consider that this nation is your people.”

14 I odpowiedział Pan: Oblicze moje pójdzie przed tobą, a dam ci odpocznienie.

He said, “My presence will go with you, and I will give you rest.”

15 I rzekł Mojżesz do niego: Nie pójdzieli oblicze twoje z nami, nie wywódź nas stąd.

He said to him, “If your presence does not go with me, don’t carry us up from here.

16 Albowiem po czemże tu znać będzie, żem znalazł łaskę w oczach twoich, ja i lud twój? izali nie po tem, gdy pójdziesz z nami? bo tak oddzieleni będziemy, ja i lud twój, od każdego ludu, który jest na ziemi.

For how would people know that I have found chen ·grace· in your sight, I and your people? Is not it that you go with us, so that we are separated, I and your people, from all the people who are on the surface of the earth?”

17 I rzekł Pan do Mojżesza: I tę rzecz, o którąś mówił, uczynię; boś znalazł łaskę w oczach moich, i znam cię z imienia.

Adonai said to Moses [Drawn out], “I will do this thing also that you have spoken; for you have found chen ·grace· in my sight, and I know you by name.”

18 Nad to rzekł Mojżesz: Ukaż mi proszę, chwałę twoję.

He said, “Please show me your kavod ·weighty glory·.”

19 A on odpowiedział: Ja sprawię, że przejdzie wszystko dobre moje przed twarzą twoją, i zawołam z imienia: Pan przed twarzą twoją; zmiłuję się, nad kim się zmiłuję; a zlituję się, nad kim się zlituję.

He said, “I will make all my goodness pass before you, and will proclaim Adonai’s name before you. I will be gracious to whom I will be gracious, and will show racham ·merciful love· on whom I will show racham ·mercy·.”

20 I rzekł: Nie będziesz mógł widzieć oblicza mego; bo nie ujrzy mię człowiek, aby żyw został.

He said, “You cannot see my face, for man may not see me and live.”

21 I rzekł Pan: Oto, miejsce u mnie, a staniesz na opoce.

Adonai also said, “Behold, there is a place by me, and you shall stand on the rock.

22 A gdy przechodzić będzie chwała moja, tedy cię postawię w rozpadlinie opoki, i zakryję cię dłonią moją, póki nie przejdę.

It will happen, while my kavod ·weighty glory· passes by, that I will put you in a cleft of the rock, and will cover you with my hand until I have passed by;

23 Potem odejmę dłoń moję, i ujrzysz tył mój; ale twarz moja nie będzie widziana.

then I will take away my hand, and you will see my back; but my face shall not be seen.”