< Estery 6 >

1 Onej nocy król nie mogąc spać, kazał przynieść księgi historyi pamięci godnych, i kroniki; i czytano je przed królem.
Ын ноаптя ачея, ымпэратул н-а путут сэ доармэ ши а порунчит сэ-й адукэ лынгэ ел Картя Адучерилор аминте, Кроничиле. Ле-ау читит ынаинтя ымпэратулуй
2 I znaleźli napisane, że oznajmił Mardocheusz zdradę Bigtana i Teresa, dwóch komorników królewskich z tych, którzy strzegli progu, że szukali ściągnąć rękę na króla Aswerusa.
ши с-а гэсит скрис че дескоперисе Мардохеу ку привире ла Бигтан ши Тереш, чей дой фамень ай ымпэратулуй, пэзиторий прагулуй, каре воисерэ сэ ынтиндэ мына асупра ымпэратулуй Ахашверош.
3 Tedy rzekł król: Jakiejż dostąpił czci i zacności Mardocheusz dla tego? Na co odpowiedzieli słudzy królewscy, dworzanie jego: Nic za to nie odniósł.
Ымпэратул а зис: „Че чинсте ши мэрире и с-а фэкут луй Мардохеу пентру ачаста?” „Ну и с-а фэкут нимик”, ау рэспунс чей че служяу ымпэратулуй.
4 I rzekł król: Któż jest w sieni? (a Haman przyszedł był do sieni zewnętrznej pałacu królewskiego, chcąc mówić z królem, aby powieszono Mardocheusza na szubienicy, którą mu był nagotował.)
Атунч, ымпэратул а зис: „Чине есте ын курте?” (Хаман венисе ын куртя де афарэ а касей ымпэратулуй сэ чарэ ымпэратулуй сэ спынзуре пе Мардохеу пе лемнул пе каре-л прегэтисе пентру ел.)
5 Tedy odpowiedzieli królowi słudzy jego: Oto Haman stoi w sieni. I rzekł król: Niech sam wnijdzie.
Служиторий ымпэратулуй й-ау рэспунс: „Хаман есте ын курте.” Ши ымпэратул а зис: „Сэ интре.”
6 I wszedł Haman. Któremu król rzekł: Coby uczynić mężowi temu, którego król chce uczcić? (a Haman myślił w sercu swem: Komużby chciał król uczciwość większą wyrządzić nad mię?)
Хаман а интрат ши ымпэратул й-а зис: „Че требуе фэкут пентру ун ом пе каре вря сэ-л чинстяскэ ымпэратул?” Хаман шь-а зис ын сине: „Пе чине алтул декыт пе мине ар вря ымпэратул сэ-л чинстяскэ?”
7 I odpowiedział Haman królowi: Mężowi, którego król chce uczcić,
Ши Хаман а рэспунс ымпэратулуй: „Омулуй пе каре вря ымпэратул сэ-л чинстяскэ,
8 Niech przyniosą szatę królewską, w którą się ubiera król, i przywiodą konia, na którym jeżdża król, a niech włożą koronę królewską na głowę jego;
требуе сэ и се адукэ хайна ымпэрэтяскэ, ачея ку каре се ымбракэ ымпэратул, ши калул пе каре кэлэреште ымпэратул ши сэ и се пунэ кунуна ымпэрэтяскэ пе кап.
9 A dawszy onę szatę i onego konia do ręki którego z książąt królewskich, z książąt najprzedniejszych, niech ubiorą męża onego, którego król chce uczcić, a niech go prowadzą na koniu po ulicy miejskiej, a niech wołają przed nim: Tak się ma stać mężowi, którego król chce uczcić.
Сэ се дя хайна ши калул унея дин кэпетенииле де сямэ але ымпэратулуй, апой сэ ымбраче ку хайна пе омул ачела пе каре вря сэ-л чинстяскэ ымпэратул, сэ-л плимбе кэларе пе кал прин локул дескис ал четэций ши сэ се стриӂе ынаинтя луй: ‘Аша се фаче омулуй пе каре вря ымпэратул сэ-л чинстяскэ!’”
10 Tedy rzekł król do Hamana: Spiesz się, weźmij szatę i konia, jakoś powiedział, a uczyń tak Mardocheuszowi Żydowi, który siedzi w bramie królewskiej, a nie opuszczaj nic z tego wszystkiego, coś mówił.
Ымпэратул й-а зис луй Хаман: „Я ындатэ хайна ши калул, кум ай зис, ши фэ аша иудеулуй Мардохеу, каре шаде ла поарта ымпэратулуй. Ну лэса нефэкут нимик дин че ай спус.”
11 Przetoż wziąwszy Haman szatę i konia, ubrał Mardocheusza, i prowadził go na koniu po ulicy miejskiej, wołając przed nim: Tak się ma stać mężowi, którego król chce uczcić.
Ши Хаман а луат хайна ши калул, а ымбрэкат пе Мардохеу, л-а плимбат кэларе пе кал прин локул дескис ал четэций ши а стригат ынаинтя луй: „Аша се фаче омулуй пе каре вря ымпэратул сэ-л чинстяскэ!”
12 Wrócił się potem Mardocheusz do bramy królewskiej, a Haman pokwapił się do domu swego z żałością, mając głowę nakrytą.
Мардохеу с-а ынторс ла поарта ымпэратулуй, ши Хаман с-а дус ын грабэ акасэ, мыхнит ши ку капул акоперит.
13 I powiedział Haman Zeresie, żonie swej, i wszystkim przyjaciołom swoim wszystko, co mu się przydało. I rzekli do niego mędrcy jego, i Zeres, żona jego: Ponieważ z narodu Żydowskiego jest Mardocheusz, przed któregoś obliczem począł upadać, nie przemożesz go, ale pewnie upadniesz przed obliczem jego.
Хаман а историсит невестей сале Зереш ши тутурор приетенилор сэй тот че и се ынтымпласе. Ши ынцелепций луй ши невастэ-са Зереш й-ау зис: „Дакэ Мардохеу, ынаинтя кэруя ай ынчепут сэ казь, есте дин нямул иудеилор, ну вей путя фаче нимик ымпотрива луй, чи вей кэдя ынаинтя луй.”
14 A gdy oni jeszcze mówili z nim, oto komornicy królewscy przyszli, a przymusili Hamana, aby szedł na ucztę, którą była Ester sprawiła.
Пе кынд ый ворбяу ей ынкэ, ау венит фамений ымпэратулуй ши ау луат ындатэ пе Хаман ла оспэцул пе каре-л прегэтисе Естера.

< Estery 6 >