Estery 4
1 A Mardocheusz, dowiedziawszy się wszystkiego, co się było stało, rozdarł szaty swe, i oblekł się w wór, a posypawszy się popiołem, wyszedł w pośród miasta, i wołał głosem wielkim i żałośnym.
Idi naammoan amin ni Mardokeo ti naaramid, rinay-abna ti pagan-anayna ket nagkawes iti nakirsang a lupot ken nagikabil kadagiti dapo. Napan isuna iti tengnga ti siudad, ket naganug-og isuna iti napigsa ken nasaem.
2 I przyszedł aż przed bramę królewską; bo się nie godziło wnijść w bramę królewską obleczonemu w wór.
Nagpatingga laeng isuna iti ruangan ti palasio ti ari, gapu ta awan ti mapalubusan nga sumrek a nakakawes iti nakirsang a lupot.
3 W każdej także krainie i miejscu, gdziekolwiek rozkazanie królewskie, i wyrok jego przyszedł, była wielka żałość między Żydami, post, i płacz, i narzekanie, a w worze, i na popiele wiele ich leżało.
Kadagiti amin a probinsia a nakadanunan ti bilin ken linteg ti ari, adda iti kasta unay a panagladingit kadagiti Judio, a nabuyogan iti panagayunar, panagsangit, ken panagladingit. Adu kadakuada iti nagidda iti nakirsang a lupot ken kadagiti dapo.
4 Przetoż przyszedłszy panny Estery, i komornicy jej, oznajmili jej to; i zasmuciła się królowa bardzo i posłała szaty, aby obleczono Mardocheusza, zdjąwszy z niego wór jego. Ale ich on nie przyjął.
Idi napan dagiti babbalasitang ken dagiti adipen ni Ester nga imbaga kenkuana, nagledaang ti reyna. Nangipatulod isuna iti lupot a pagkawes ni Mardokeo (tapno ussobenna ti nakirsang a lupot), ngem saanna nga inawat dagitoy.
5 Tedy zawoławszy Estera Atacha, jednego z komorników królewskich, którego jej był dał za sługę, rozkazała mu z strony Mardocheusza, aby się dowiedział, co i przeczby to było.
Ket pinaayaban ni Ester ni Hatak, maysa kadagiti opisial ti ari, a nadutokan nga agserbi kenkuana. Binilinna isuna a mapan kenni Mardokeo tapno ammoenna ti napasamak ken no ania ti kayatna a sawen iti ar-aramidenna.
6 Wyszedł tedy Atach do Mardocheusza na ulicę miejską, która była przed bramą królewską;
Napan ngarud ni Hatak iti ayan ni Mardokeo iti plasa iti siudad iti sangoanan iti ruangan ti palasio ti ari.
7 I oznajmił mu Mardocheusz wszystko, co mu się przydało, i o tej sumie srebra, którą obiecał Haman odważyć do skarbu królewskiego przeciwko Żydom, aby byli wytraceni.
Impadamag ni Mardokeo kenkuana amin a napasamak kenkuana, ken no mano ti bilang ti pirak nga ingkari ni Haman a maikilo ken maikabil iti pagiduldulinan iti kinabaknang ti ari tapno maibilin a mapapatay dagiti Judio.
8 Nadto dał mu przepis wyroku, który był przybity w Susan na wytracenie ich, aby okazał Esterze, i oznajmił jej; a żeby jej rozkazał, aby szła do króla, i prosiła go, a przyczyniła się do niego za ludem swoim.
Nangted pay ni Mardokeo kenni Hatak iti kopya ti bilin a naited iti Susa para iti pannakadadael dagiti Judio. Inaramidna daytoy tapno ipakita ni Hatak daytoy kenni Ester, ken tapno maitedna kenni Ester ti pagrebbengan a mapan iti ari tapno agkiddaw iti paborna, ken makipagpakpakaasi kenkuana para kadagiti tattaona.
9 Tedy przyszedłszy Atach oznajmił Esterze słowa Mardocheuszowe.
Napan ngarud ni Hatak ken imbagana kenni Ester ti imbaga ni Mardokeo.
10 I rzekła Estera do Atacha, wskazując przezeń do Mardocheusza:
Kalpasanna nakisarita ni Ester kenni Hatak ket imbagana nga agsubli isuna kenni Mardokeo.
11 Wszyscy słudzy królewscy, i lud krain królewskich wiedzą, że ktobykolwiek (mąż albo biała głowa) wszedł do króla do sieni wnętrznej, nie będąc wezwany, to prawo o nim jest, aby był zabity, oprócz na kogoby wyciągnął król sceptr złoty, ten żyw z ostanie. Alem ja nie była wezwana, abym weszła do króla, już przez trzydzieści dni.
Kinuna ni Ester, “Amin dagiti adipen ken dagiti tattao kadagiti probinsia ti ari ket ammoda a siasinoman a lalaki wenno babai iti mapan iti akin uneg a paraangan ti ari a saan a napaayaban, adda iti maymaysa laeng a linteg: a masapul a mapapatay isuna-malaksid iti siasinoman a pangiturungan ti ari ti balitok a setro tapno agbiag dayta a tao. Saanak a napaayaban a mapan iti ayan ti ari kadagitoy tallo-pulo nga aldaw.”
12 A gdy oznajmiono Mardocheuszowi słowa Estery.
Isu nga impadamag ni Hatak kenni Mardokeo dagiti imbaga ni Ester.
13 Rzekł Mardocheusz, aby zasię powiedziano Esterze: Nie mniemaj w umyśle twoim, abyś zachowana być miała w domu królewskim mimo wszystkich Żydów.
Sinungbatan ni Mardokeo daytoy a mensahe: “Saanmo a panunoten nga iti palasio ti ari, ket makalibaskanto ngem kadagiti dadduma a Judio.
14 Albowiem, jeźli ty tak cale milczeć będziesz na ten czas, ulżenie i wybawienie przyjdzie Żydom skąd inąd, ale ty i dom ojca twego zginiecie; a któż wie, jeźliś nie dla tego czasu dostąpiła królestwa?
No agtalinaedka a naulimek kadagitoy a tiempo, aggapu iti sabali a lugar ti tulong ken panangispal kadagiti Judio, ngem sika ken ti balay ni amam ket mapukawto. Siasino ti makaammo a nalabit a naitan-okka a reyna para iti kastoy a gundaway?”
15 I rzekła Estera, aby zasię oznajmiono Mardocheuszowi:
Kalapasanna, impatulod ni Ester daytoy a mensahe kenni Mardokeo,
16 Idź, zbierz wszystkich Żydów, którzy się znajdują w Susan, a pośćcie za mię, a nie jedzcie ani pijcie przez trzy dni, w nocy ani we dnie. Ja też, i panny moje także, będę pościła; tedy wnijdę do króla, choć to nie według prawa, a jeźli zginę, niech zginę.
“Mapanka, ummongem dagiti amin a Judio nga agnanaed iti Susa, ket agayunarkayo para kaniak. Saankayo a mangan wenno uminum iti tallo nga aldaw, ti rabii wenno aldaw. Dagiti babbalasitangko ken siak ket agayunar iti isu met laeng a wagas. Ket mapanakto iti ayan ti ari, uray no maibusor daytoy iti linteg. Ket no mapukawak, mapukawak.”
17 Tedy szedł Mardocheusz, i uczynił wszystko, co mu była rozkazała Estera.
Napan ni Mardokeo ket inaramidna amin nga imbaga ni Ester nga aramidenna.
