Kaznodziei 3
1 Każda rzecz ma swój czas, i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod niebem.
To everything—a season, and a time to every delight under the heavens:
2 Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;
A time to bring forth, And a time to die. A time to plant, And a time to eradicate the planted.
3 Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;
A time to slay, And a time to heal, A time to break down, And a time to build up.
4 Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;
A time to weep, And a time to laugh. A time to mourn, And a time to skip.
5 Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;
A time to cast away stones, And a time to heap up stones. A time to embrace, And a time to be far from embracing.
6 Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;
A time to seek, And a time to destroy. A time to keep, And a time to cast away.
7 Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;
A time to tear, And a time to sew. A time to be silent, And a time to speak.
8 Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.
A time to love, And a time to hate. A time of war, And a time of peace.
9 Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?
What advantage does the doer have in that which he is laboring at?
10 Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.
I have seen the travail that God has given to the sons of man to be humbled by it.
11 Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani końca nie dochodzi.
The whole He has made beautiful in its season; also, that knowledge He has put in their heart without which man does not find out the work that God has done from the beginning even to the end.
12 Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.
I have known that there is no good for them except to rejoice and to do good during their life,
13 Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.
indeed, even every man who eats and has drunk and seen good by all his labor, it [is] a gift of God.
14 Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.
I have known that all that God does is for all time, to it nothing is to be added, and from it nothing is to be withdrawn; and God has worked that they fear before Him.
15 To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.
What is that which has been? Already it is, and that which [is] to be has already been, and God requires that which is pursued.
16 Nadtom jeszcze widział pod słońcem na miejscu sądu niepobożność, a na miejscu sprawiedliwości niesprawiedliwość.
And again, I have seen under the sun the place of judgment—there [is] the wicked; and the place of righteousness—there [is] the wicked.
17 I rzekłem w sercu swem: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie; bo czas każdemu przedsięwzięciu i każdej sprawy tam będzie.
I said in my heart, “The righteous and the wicked God judges, for a time [is] to every matter and for every work there.”
18 Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.
I said in my heart concerning the matter of the sons of man that God might cleanse them, so as to see that they themselves [are] beasts.
19 Bo przypadek synów ludzkich, i przypadek bydła, jest przypadek jednaki. Jako umiera ono, tak umiera i ten, i ducha jednakiego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; bo wszystko jest marność.
For an event [is to] the sons of man, and an event [is to] the beasts, even one event [is] to them; as the death of this, so [is] the death of that; and one spirit [is] to all, and the advantage of man above the beast is nothing, for the whole [is] vanity.
20 Wszystko to idzie na jedno miejsce; a wszystko jest z prochu, i wszystko się zaś w proch obraca.
The whole are going to one place, the whole have been from the dust, and the whole are turning back to the dust.
21 A któż wie, że duch synów ludzkich wstępuje w górę? a duch bydlęcy, że zstępuje pod ziemię?
Who knows the spirit of the sons of man that is going up on high, and the spirit of the beast that is going down below to the earth?
22 Przetoż obaczyłem, że człowiekowi niemasz nic lepszego, jedno weselić się z pracy swej, gdyż to jest dział jego; albowiem któż go do tego przywiedzie, aby poznał to, co ma być po nim?
And I have seen that there is nothing better than that man rejoice in his works, for it [is] his portion; for who brings him to look on that which is after him?
