Kaznodziei 3
1 Każda rzecz ma swój czas, i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod niebem.
To all things there is a time, and a season for every matter under heaven.
2 Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;
A time of birth, and a time to die; a time to plant, and a time to pluck up what has been planted;
3 Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;
a time to kill, and a time to heal; a time to pull down, and a time to build up;
4 Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;
a time to weep, and a time to laugh; a time to lament, and a time to dance;
5 Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;
a time to throw stones, and a time to gather stones together; a time to embrace, and a time to abstain from embracing;
6 Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;
a time to seek, and a time to lose; a time to keep, and a time to cast away;
7 Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;
a time to rend, and a time to sew; a time to be silent, and a time to speak;
8 Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.
a time to love, and a time to hate; a time of war, and a time of peace.
9 Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?
What advantage [has] he that works in those things wherein he labours?
10 Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.
I have seen all the trouble, which God has given to the sons of men to be troubled with.
11 Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani końca nie dochodzi.
All the things which he has made are beautiful in his time: he has also set the whole world in their heart, that man might not find out the work which God has wrought from the beginning even to the end.
12 Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.
I know that there is no good in them, except [for a man] to rejoice, and to do good in his life.
13 Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.
Also [in the case of] every man who shall eat and drink, and see good in all his labour, [this] is a gift of God.
14 Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.
I know that whatsoever things God has done, they shall be for ever: it is impossible to add to it, and it is impossible to take away from it: and God has done [it], that [men] may fear before him.
15 To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.
That which has been is now; and whatever things [are appointed] to be have already been; and God will seek out that which is past.
16 Nadtom jeszcze widział pod słońcem na miejscu sądu niepobożność, a na miejscu sprawiedliwości niesprawiedliwość.
And moreover I saw under the sun the place of judgment, there was the ungodly one; and the place of righteousness, there was the godly one.
17 I rzekłem w sercu swem: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie; bo czas każdemu przedsięwzięciu i każdej sprawy tam będzie.
And I said in my heart, God will judge the righteous and the ungodly: for there is a time there for every action and for every work.
18 Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.
I said in my heart, concerning the speech of the sons of man, God will judge them, and that to shew that they are breasts.
19 Bo przypadek synów ludzkich, i przypadek bydła, jest przypadek jednaki. Jako umiera ono, tak umiera i ten, i ducha jednakiego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; bo wszystko jest marność.
Also to them is the event of the sons of man, and the event of the brute; one event befalls them: as is the death of the one, so also the death of the other; and there is one breath to all: and what has the man more than the brute? nothing; for all is vanity.
20 Wszystko to idzie na jedno miejsce; a wszystko jest z prochu, i wszystko się zaś w proch obraca.
All [go] to one place; all were formed of the dust, and all will return to dust.
21 A któż wie, że duch synów ludzkich wstępuje w górę? a duch bydlęcy, że zstępuje pod ziemię?
And who has seen the spirit of the sons of man, whether it goes upward? and the spirit of the beast, whether it goes downward to the earth?
22 Przetoż obaczyłem, że człowiekowi niemasz nic lepszego, jedno weselić się z pracy swej, gdyż to jest dział jego; albowiem któż go do tego przywiedzie, aby poznał to, co ma być po nim?
And I saw that there was no good, but that wherein a man shall rejoice in his works, for it is his portion, for who shall bring him to see any thing of that which shall be after him?
