II Samuela 9
1 Tedy rzekł Dawid: Jestże jeszcze kto, coby pozostał z domu Saulowego, abym uczynił nad nim miłosierdzie dla Jonatana?
Kinuna ni David, “Adda pay kadi nabati iti pamilia ni Saul a mabalin a pangipakitaak ti kinasayaat gapu kenni Jonatan?”
2 I był z domu Saulowego sługa, którego zwano Syba: tego zawołano do Dawida. I rzekł król do niego: Tyżeś jest Syba? A on odpowiedział: Jam jest, sługa twój.
Adda ti sigud nga adipen ti pamilia ni Saul nga agnagan ti Siba, ket inayabanda daytoy a sumango kenni David. Kinuna ti ari kenkuana, “Sika kadi ni Siba?” Simmungbat isuna, “Wen apo. Siak ti adipenmo.”
3 Potem rzekł król: Jestże jeszcze kto z domu Saulowego, abym nad nim uczynił miłosierdzie Boże? Odpowiedział Syba królowi: Jest jeszcze syn Jonatana, chromy na nogi.
Isu a kinuna ti ari, “Awan kadin ti nabati iti pamilia ni Saul a mabalin a pangipakitaak iti kinasayaat ti Dios?” Simmungbat ni Siba iti ari, “Adda pay laeng ti putot a lalaki ni Jonatan, a pilay dagiti sakana.”
4 I rzekł do niego król: Gdzieli jest? A Syba odpowiedział królowi: Oto, jest w domu Machira, syna Ammijelowego, w Lodebarze.
Kinuna ti ari kenkuana, “Sadino ti ayanna?” Simmungbat ni Siba iti ari, “Kitaem, adda isuna idiay balay ni Makir a putot a lalaki ni Ammiel idiay Lo Debar.”
5 Przetoż posłał król Dawid, i wziął go z domu Machira, syna Ammijelowego z Lodebaru.
Nangibaon ngarud ni David iti mapan mangiruar kenkuana manipud iti balay ni Makir a putot a lalaki ni Ammiel manipud Lo Debar.
6 A gdy przyszedł Mefiboset, syn Jonatana, syna Saulowego, do Dawida, upadł na oblicze swe, i pokłonił się. I rzekł Dawid: Mefibosecie! Który odpowiedział: Oto, sługa twój.
Napan ngarud ni Mefiboset a putot a lalaki ni Jonatan, nga apoko ni Saul, kenni David ket nagrukob isuna a nakadekket ti rupana iti daga kas panagpadayawna kenni David. Kinuna ni David, “Mefiboset.” Simmungbat isuna, “Adtoyak, siak ti adipenmo!”
7 I rzekł do nigo Dawid: Nie bój się: bo zapewne uczynię z tobą miłosierdzie dla Jonatana, ojca twego, i przywrócęć wszystkę rolą Saula, dziada twego. a ty będziesz jadł chleb u stołu mego zawżdy.
Kinuna ni David kenkuana, “Saanka nga agbuteng, ta awan duadua nga ipakitak kenka ti kinasayaat gapu kenni amam a ni Jonatan, isublik kenka dagiti amin a daga daydi Saul nga apongmo, ken kanayonka a mangan iti lamisaanko.'”
8 Tedy ukłoniwszy się, rzekł: Coż jest sługa twój, żeś się obejrzał na psa zdechłego, jakom ja jest?
Nagdumog ni Mefiboset sana kinuna, “Ania koma daytoy adipenmo, a pakitaam ti pabor iti kasla natay nga aso a kas kaniak?”
9 Zatem wezwał król Syby, sługi Saulowego i rzekł mu: Cokolwiek miał Saul, i wszystek dom jego, dałem synowi pana twego.
Ket pinaayaban ti ari ni Siba nga adipen ni Saul, ket kinunana kenkuana, “Intedkon iti putot a lalaki ti amom dagiti amin a sanikua ni Saul ken ti pamiliana.
10 Będziesz tedy sprawował rolą jego, ty, synowie twoi, i słudzy twoi, a będziesz dodawał, aby miał chleb syn pana twego, któryby jadł; ale Mefiboset, syn pana twego, będzie zawżdy jadał chleb u stołu mego. A Syba miał piętnaście synów i dwadzieścia sług.
Sika ti mangtalon ti daga para kenkuana, sika ken dagiti putotmo a lallaki ken dagiti adipenmo, ken nasken nga apitenyo dagiti mula tapno adda taraon a kanen ti apoko ti sigud nga amom. Ngem kanayon a mangan ni Mefiboset nga apoko ti sigud nga amom iti lamisaanko.” Ita addaan iti 15 a putot a lallaki ken 20 nga adipen ni Siba.
11 I odpowiedział Syba królowi: Wszystko, co rozkazał król, pan mój, słudze swemu, tak uczyni sługa twój, aczkolwiek Mefiboset mógłby jadać u stołu mego, jako jeden z synów królewskich.
Ket kinuna ni Siba iti ari, “Aramiden ti adipenmo dagiti amin nga imbilin ti amok nga ari iti adipenna.” Kinunana pay ti ari, “No maipapan kenni Mefiboset mangan isuna iti lamisaanko, kas maysa kadagiti annak ti ari.”
12 Miał też Mefiboset syna małego, imieniem Micha; a wszyscy, którzy mieszkali w domu Sybowym, byli sługami Mefibosetowymi.
Addaan ni Mefiboset iti putot nga agtutubo a lalaki nga agnagan Mika. Ket dagiti amin nga agnanaed iti balay ni Siba ket adipen ni Mefiboset.
13 A tak Mefiboset mieszkał w Jeruzalemie, bo on u stołu królewskiego zawżdy jadał; a był chromy na obie nogi.
Nagnaed ngarud ni Mefiboset idiay Jerusalem, ken kanayon isuna a mangmangan iti lamisaan ti ari, uray agpada a pilay dagiti sakana.
