II Samuela 10

1 I stało się potem, że umarł król synów Ammonowych, a królował Hanon, syn jego, po nim.

Après cela, le roi des enfants d'Ammon mourut, et Hanun, son fils, régna à sa place.

2 Tedy rzekł Dawid: Uczynię miłosierdzie z Hanonem, synem Nahasowym, jako uczynił ojcec jego miłosierdzie ze mną. I posłał Dawid ciesząc go przez sługi swe po ojcu jego, a tak przyszli słudzy Dawidowi do ziemi synów Ammonowych.

David dit: « Je ferai preuve de bonté envers Hanun, fils de Nahash, comme son père a fait preuve de bonté envers moi. » David envoya donc ses serviteurs pour le consoler au sujet de son père. Les serviteurs de David arrivèrent dans le pays des enfants d'Ammon.

3 Ale książęta synów Ammonowych rzekły do Hanona, pana swego: I mniemasz, żeby to uczciwość czynił Dawid ojcu twemu, iż przysłał do ciebie tych, którzyby cię cieszyli? Azaż raczej nie dla tego posłał Dawid sługi swe do ciebie aby przepatrzyli miasto, i wyszpiegowali je, aby je potem zburzył?

Mais les princes des enfants d'Ammon dirent à Hanun, leur seigneur: « Pensez-vous que David honore votre père, puisqu'il vous a envoyé des consolateurs? David ne vous a-t-il pas envoyé ses serviteurs pour fouiller la ville, l'épier et la renverser? ».

4 A tak wziąwszy Hanon sługi Dawidowe, ogolił im po połowie brody ich, i poobrzynał szaty ich aż do połowy, aż do zadków ich, i puścił je.

Et Hanun prit les serviteurs de David, leur rasa la moitié de la barbe, coupa leurs vêtements par le milieu, jusqu'aux fesses, et les renvoya.

5 A gdy to opwiedziano Dawidowi, posłał przeciwko nim, (ponieważ oni mężowie byli bardzo obelżeni, ) i rzekł im król: Zostńcie w Jerycho, aż odrosną brody wasze, a potem się wrócicie.

Lorsqu'ils racontèrent cela à David, il envoya au-devant d'eux, car les hommes étaient très honteux. Le roi dit: « Attendez à Jéricho que votre barbe ait poussé, et revenez ensuite. »

6 Widząc tedy synowie Ammonowi, że się zbrzydzili Dawidowi posłali ciż synowie Ammonowi, i najęli za pieniądze Syryjczyka z domu Rechob, i Syryjczyka w Soba, dwadzieścia tysięcy pieszych, a od króla Maacha tysiąc mężów, a od Istoba dwanaście tysięcy mężów.

Lorsque les fils d'Ammon virent qu'ils étaient devenus odieux à David, ils envoyèrent et louèrent les Syriens de Beth Rehob et les Syriens de Tsoba, vingt mille hommes de pied, le roi de Maaca avec mille hommes, et les hommes de Tob douze mille hommes.

7 Co gdy usłyszał Dawid, posłał Joaba ze wszystkiem wojskiem ludzi rycerskich.

Lorsque David l'apprit, il envoya Joab et toute l'armée des vaillants hommes.

8 Tedy synowie Ammonowi wyciągnęli, a uszykowali się do bitwy przed samem wejściem w bramę; Syryjczyk zasię z Soby, i Rechob, i Istob, i Maacha byli osobno w polu.

Les enfants d'Ammon sortirent, et se rangèrent en bataille à l'entrée de la porte. Les Syriens de Tsoba et de Rehob, les hommes de Tob et de Maaca étaient seuls dans les champs.

9 Przetoż widząc Joab uszykowane wojska przeciwko sobie z przodku i z tyłu, wybrał niektóre ze wszystkich przebranych z Izraela, i uszykował wojsko przeciwko Syryjczykom.

Joab, voyant que le combat était engagé contre lui devant et derrière, choisit parmi tous les hommes d'élite d'Israël et les plaça en bataille contre les Syriens.

10 A ostatek ludu dał pod rękę Abisaja, brata swego, i uszykował je przeciwko synom Ammonowym.

Il remit le reste du peuple entre les mains d'Abishaï, son frère, qui se rangea en bataille contre les fils d'Ammon.

11 I rzekł: Jeźli mi Syryjczycy będą silnymi, będziesz mi na pomoc, a jeźli tobie synowie Ammonowi będą silnymi przyjdęć na pomoc.

Il dit: « Si les Syriens sont trop forts pour moi, tu m'aideras; mais si les enfants d'Ammon sont trop forts pour toi, je viendrai te secourir.

12 Zmacniaj się, a bądźmy mężnymi za lud nasz, i za miasto Boga naszego, a Pan niech uczyni, co dobrego jest w oczach jego.

Soyez courageux, et soyons forts pour notre peuple et pour les villes de notre Dieu; et que Yahvé fasse ce qui lui semble bon. »

13 Nastąpił tedy Joab, i lud, który był z nim, aby zwiódł bitwę z Syryjczykami; a oni uciekali przed nim.

Joab et le peuple qui était avec lui s'approchèrent donc de la bataille contre les Syriens, qui s'enfuirent devant lui.

14 Tedy synowie Ammonowi ujrzawszy, że uciekli Syryjczycy; uciekli i oni przed Abisajem, i weszli do miasta. A Joab wrócił się od synów Ammonowych, i przyszedł do Jeruzalemu.

Lorsque les fils d'Ammon virent que les Syriens avaient fui, ils s'enfuirent également devant Abishaï et entrèrent dans la ville. Joab revint des fils d'Ammon et se rendit à Jérusalem.

15 A gdy obaczyli Syryjczycy, iż są porażeni od Izraela, zebrali się wespół.

Lorsque les Syriens virent qu'ils avaient été vaincus par Israël, ils se rassemblèrent.

16 I posłał Hadadezer, a wywiódł Syryjczyki, którzy byli za rzeką, i przyciągnęli do Helam, a Sobach, hetman wojska Hadadezerowego prowadził je.

Hadadézer envoya chercher les Syriens qui étaient au-delà du fleuve, et ils arrivèrent à Hélam, avec à leur tête Schobac, chef de l'armée d'Hadadézer.

17 I oznajmiono to Dawidowi; który zebrawszy wszystkiego Izraela, przeprawił się przez Jordan, i przyszedł do Helam, gdzie uszykowawszy wojsko Syryjczycy przeciw Dawidowi, zwiedli z nim bitwę.

David fut informé de cela; il rassembla tout Israël, passa le Jourdain et vint à Hélam. Les Syriens se rangèrent en bataille contre David et lui livrèrent bataille.

18 Tedy uciekli Syryjczycy przed Izraelem, i poraził Dawid Syryjczyków siedm set wozów, i czterdzieści tysięcy jezdnych; do tego Sobacha, hetmana wojska ich, ranił, który tamże umarł.

Les Syriens prirent la fuite devant Israël; David tua sept cents chars des Syriens et quarante mille cavaliers, et il frappa Shobac, chef de leur armée, de sorte qu'il mourut sur place.

19 A gdy ujrzeli wszyscy królowie, hołdownicy Hadadezerowi, iż porażeni byli od Izraela, uczynili pokój z Izraelem, i służyli im; i bali się Syryjczycy dawać pomocy na potem synom Ammonowym.

Lorsque tous les rois qui étaient au service d'Hadadézer virent qu'ils avaient été vaincus devant Israël, ils firent la paix avec Israël et le servirent. Ainsi, les Syriens eurent peur de ne plus aider les enfants d'Ammon.