II Kronik 8

1 A po wyjściu dwudziestu lat, w których budował Salomon dom Pański i dom swój,

Xundaⱪ boldiki, yigirmǝ yil ɵtüp, Sulayman Pǝrwǝrdigarning ɵyi bilǝn padixaⱨning ɵyini yasap bolƣandin keyin,

2 Pobudował też miasta, które był wrócił Hiram Salomonowi, a dał tam mieszkanie synom Izraelskim.

u Ⱨiram ɵzigǝ sowƣa ⱪilƣan xǝⱨǝrlǝrni ⱪaytidin ⱪurup qiⱪti; Israillar xu yǝrdǝ olturaⱪlaxti.

3 Potem ciągnął Salomon do Emat Soby, i wziął ją.

Sulayman Hamat-Zobaⱨ xǝⱨirigǝ berip uni ixƣal ⱪildi.

4 Pobudował też Tadmor na puszczy, i wszystkie miasta, w których miał składy, pobudował w Emat.

U yǝnǝ qɵldiki Tadmorni wǝ ɵzining Hamatta ⱪurƣan barliⱪ hǝzinǝ xǝⱨǝrlirini yǝnǝ ongxitip ⱪurdi.

5 Nadto zbudował Betoron wyższe i Betoron niższe, miasta obronne w murach, z bramami i z zaworami;

U yǝnǝ Üstünki Bǝyt-Ⱨoron bilǝn Astinⱪi Bǝyt-Ⱨoronni sepil, baldaⱪliⱪ ⱪowuⱪliri bolƣan ⱪorƣanliⱪ xǝⱨǝrlǝrgǝ aylandurdi;

6 Także Baalat, i wszystkie miasta, w których miał składy Salomon; i wszystkie miasta dla wozów, i miasta dla jezdnych: owa wszystko według upodobania swego, cokolwiek zamyślił budować w Jeruzalemie i na Libanie, i po wszystkiej ziemi panowania sweg o.

Baalatni, xundaⱪla ɵzigǝ has ⱨǝmmǝ hǝzinǝ xǝⱨǝrlirini, «jǝng ⱨarwisi xǝⱨǝrliri»ni, atliⱪlarni orunlaxturƣan xǝⱨǝrlǝrni wǝ Yerusalemda, Liwanda wǝ ɵzi soraydiƣan barliⱪ zeminda haliƣinini bina ⱪildi.

7 Wszystek też lud, który był pozostał z Hetejczyków, i Amorejczyków, i Ferezejczyków, i Hewejczyków, i Jebuzejczyków, którzy nie byli z Izraela:

Israildin bolmiƣan Ⱨittiylar, Amoriylar, Pǝrizziylǝr, Ⱨiwiylar wǝ Yǝbusiylardin [Israil] zeminida ⱪelip ⱪalƣanlarning ⱨǝmmisini bolsa,

8 Idący z synów ich, którzy byli zostali po nich w onej ziemi, których byli nie wygubili synowie Izraelscy, poczynił Salomon hołdownikami aż do dnia tego.

Sulayman bularni, yǝni Israillar pütünlǝy yoⱪatmiƣan ǝllǝrning ⱪalƣan ǝwladlirini ⱪulluⱪ ⱨaxaƣa tutti. Ular bügünki küngiqǝ xundaⱪ bolup kǝldi.

9 Ale z synów Izraelskich, których nie poczynił Salomon niewolnikami do robót swoich, (bo oni byli mężowie waleczni, i przedniejsi hetmani jego, i przełożeni nad wozami jego i nad jezdnymi jego.)

Lekin Israillardin Sulayman ɵz ixliri üqün ⱨeqkimni ⱪul ⱪilmay, bǝlki ularni lǝxkǝr, ⱨɵkümdar-ǝmǝldar, ⱨarwa bilǝn atliⱪlarning sǝrdarliri ⱪildi.

10 Z tych było przedniejszych przełożonych, których miał król Salomon, dwieście i pięćdziesiąt panujących nad ludem.

Bulardin padixaⱨ Sulaymanning ixligüqilǝrning üstigǝ ⱪoyƣan qong nazarǝtqiliri bolup, ikki yüz ǝllik idi.

11 Lecz córkę Faraonową przeniósł Salomon z miasta Dawidowego do domu, który jej był zbudował; albowiem mówił: Nie będzie mieszkała żona moja w domu Dawida, króla Izraelskiego, bo święty jest: przeto iż weszła do niego skrzynia Pańska.

Sulayman Pirǝwnning ⱪizini «Dawutning xǝⱨiri»din ɵzi uningƣa saldurƣan ordiƣa ǝkǝltürdi; qünki u: «Ayalimning Israil padixaⱨi Dawutning ordisida turuxi muwapiⱪ ǝmǝs; qünki Pǝrwǝrdigarning ǝⱨdǝ sanduⱪi barƣanliki jaylarning ⱨǝmmisi muⱪǝddǝstur», — dedi.

12 Tedy Salomon ofiarował całopalenia Panu na ołtarzu Pańskim, który był zbudował przed przysionkiem.

Sulayman bu qaƣda Pǝrwǝrdigarning ⱪurbangaⱨida, yǝni [muⱪǝddǝs jayning] aywanining aldiƣa saldurƣan ⱪurbangaⱨta Pǝrwǝrdigarƣa atap kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ tǝⱪdim ⱪilatti;

13 Cokolwiek zwyczajnie na każdy dzień ofiarować miano według rozkazania Mojżeszowego w sabaty, na nowiu miesiąca, i w święta uroczyste, trzy kroć do roku, w święto przaśników, i w święto tygodni, i w święto kuczek.

— yǝni Musa pǝyƣǝmbǝrning tapxuruⱪi boyiqǝ, ⱨǝr küni, xabat künliridǝ, ayning birinqi künliridǝ wǝ ⱨǝr yilda üq ⱪetim ɵtküzülidiƣan alaⱨidǝ ⱨeyt künliridǝ — «petir nan ⱨeyti», «ⱨǝptilǝr ⱨeyti» wǝ «kǝpilǝr ⱨeyti»diki künlǝrdǝ bekitilgǝn burqluⱪ ⱪurbanliⱪlarni ⱪilatti.

14 I postanowił według rozrządzenia Dawida, ojca swego, rozdziały kapłanów w posługiwaniu ich, i Lewitów w powinnościach ich, aby chwalili Boga, i służyli przy kapłanach według zwyczaju każdego dnia; odźwiernych też w rzędach ich przy każdej bramie; albowiem tak było rozkazanie Dawida, męża Bożego.

Sulayman yǝnǝ atisi Dawutning bǝlgilǝp bǝrgini boyiqǝ kaⱨinlarning hizmǝtlirining wǝ Lawiylarning burqlirining ada ⱪilinixi üqün nɵwǝt-guruppilarni bekitti; Lawiylarning ⱨǝr küni mǝdⱨiyǝ oⱪux wǝ kaⱨinlarning aldida hizmǝtlǝrni ada ⱪilix burqi bar idi. Sulayman yǝnǝ dǝrwaziwǝnlǝrni nɵwiti boyiqǝ ⱨǝr dǝrwazining hizmitini ⱪilixⱪa bekitti; qünki Hudaning adimi Dawutning buyruⱪi xundaⱪ idi.

15 I nie ustąpili od rozkazania królewskiego o kapłanach i o Lewitach, około wszystkich rzeczy i około skarbów.

[Kaⱨin-lawiylar] padixaⱨning kaⱨinlarƣa wǝ Lawiylarƣa buyruƣanliridin, mǝyli ⱪandaⱪ ix bolsun yaki hǝzinilǝrgǝ dair ix bolsun ⱨeq bax tartmaytti.

16 A tak dogotowano wszystkiego dzieła Salomonowego, od onego dnia, którego założony był dom Pański, aż do wystawienia jego; i tak dokończony był dom Pański.

Pǝrwǝrdigarning ɵyini selixta, ɵy uli selinƣan kündin tartip pütküqǝ Sulaymanning barliⱪ ⱪurulux ixliri puhta tamamlandi. Xundaⱪ ⱪilip Pǝrwǝrdigarning ɵyi pütti.

17 Tedy jechał Salomon do Asyjongaber i do Elot, które jest nad brzegiem morskim w ziemi Edomskiej.

Andin Sulayman Edom zeminida [Ⱪizil] dengiz boyidiki Əzion-Gǝbǝrgǝ wǝ Elatⱪa ⱪarap mangdi.

18 I posłał mu Hiram przez rękę sług swoich okręty i żeglarzy świadomych morza, którzy jechali z sługami Salomonowymi do Ofir, a wziąwszy stamtąd czterysta i pięćdziesiąt talentów złota, przynieśli je do króla Salomona.

Ⱨuram [padixaⱨ] ɵz hizmǝtkarliri arⱪiliⱪ kemilǝr wǝ dengiz yolliriƣa pixxiⱪ adǝmlirini Sulaymanning yeniƣa ǝwǝtti. Ular Sulaymanning hizmǝtkarliri bilǝn billǝ Ofirƣa berip, u yǝrdin tɵt yüz ǝllik talant altun elip, uni padixaⱨ Sulaymanning ⱪexiƣa yǝtküzüp kǝldi.