II Kronik 7

1 A gdy dokończył Salomon modlitwy, tedy ogień zstąpił z nieba, i pożarł całopalenie i inne ofiary, a chwała Pańska napełniła on dom.

Pea ko eni ʻi heʻene fakaʻosi ʻe Solomone ʻae lotu, naʻe hoko hifo ʻae afi mei he langi, pea ne keina ʻo ʻosi ʻae feilaulau tutu pea mo e ngaahi feilaulau: pea naʻe fakafonu ʻae fale ʻe he nāunau ʻo Sihova.

2 I nie mogli kapłani wnijść do domu Pańskiego, przeto, że chwała Pańska napełniła dom Pański.

Pea naʻe ʻikai faʻa hū ange ʻae kau taulaʻeiki ki he loto fale ʻo Sihova, koeʻuhi kuo fakafonu ʻae fale ʻo Sihova ʻaki ʻae nāunau ʻo Sihova.

3 I wszyscy synowie Izraelscy, widząc, gdy zstępował ogień, i chwała Pańska na dom, upadli twarzą swą na ziemię, na tło, a kłaniając się chwalili Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie jego.

Pea ʻi he sio ʻae fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli ki heʻene ʻalu hifo ʻae afi, pea ki he nāunau ʻo Sihova ʻi he fale, naʻa nau punou hifo mo honau mata ki he kelekele ki he funga faliki maka, mo [nau ]hū, mo fakafetaʻi kia Sihova, [ʻo pehē], He ʻoku angalelei ia: pea ʻoku taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa.

4 A król i wszystek lud sprawowali ofiary przed Panem.

Pea hili ia naʻe ʻatu ai ʻe he tuʻi pea mo e kakai fulipē ʻae ngaahi feilaulau ʻi he ʻao ʻo Sihova.

5 Tedy nabił król Salomon na ofiary wołów dwadzieścia i dwa tysiące, a owiec sto i dwadzieścia tysięcy, gdy poświęcali dom Boży król i wszystek lud.

Pea naʻe ʻatu ʻe Solomone ha feilaulau, ko e fanga pulu ʻe ua mano mo e ua afe, mo e fanga sipi ʻe taha kilu mo e ua mano: pea pehē, naʻe fakatapui ʻae fale ʻoe ʻOtua ʻe he tuʻi pea mo e kakai kotoa pē.

6 Ale kapłani stali w rzędach swych: Lewitowie także z instrumentami muzyki Pańskiej, które był sprawił Dawid król ku chwaleniu Pana, (że na wieki miłosierdzie jego) pieśnią Dawidową, którą im podał. Inni też kapłani trąbili przeciwko nim, a wszyscy Izraelczycy stali.

Pea naʻe fai ʻe he kau taulaʻeiki ki heʻenau ngaahi ngāue: ko e kau Livai foki mo e ngaahi meʻa fasi hiva kia Sihova, ʻaia naʻe ngaohi ʻe Tevita ke hiva ʻaki kia Sihova, koeʻuhi ko e taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa, ʻi heʻene fai fakafetaʻi ʻe Tevita ʻi heʻenau ngāue: pea naʻe fakaongo ʻe he kau taulaʻeiki ʻae ngaahi meʻalea ʻi honau ʻao, pea naʻe tutuʻu ʻa ʻIsileli kātoa ki ʻolunga.

7 Nadto poświęcił Salomon pośrodek sieni, która była przed domem Pańskim; bo tam ofiarował całopalenia, i tłustości spokojnych ofiar, przeto, że na ołtarzu miedzianym, który był sprawił Salomon, nie mogły się zmieścić całopalenia, i ofiary śniedne i tłustości.

Pea naʻe fakatapui foki ʻe Solomone ʻae potu ki loto ʻoe lotoʻā ʻaia naʻe ʻi he ʻao ʻoe fale ʻo Sihova: he naʻa ne ʻatu ʻi he potu ko ia ʻae ngaahi feilaulau tutu, mo e ngako ʻoe ngaahi feilaulau fakamelino, he koeʻuhi naʻe ʻikai faʻa hao ʻi he feilaulauʻanga palasa ʻaia naʻe ngaohi ʻe Solomone, ʻae ngaahi feilaulau tutu, mo e ngaahi feilaulau meʻakai, pea mo e ngako.

8 I obchodził Salomon onego czasu święto uroczyste przez siedm dni, i wszystek Izrael z nim, zgromadzenie bardzo wielkie, od wejścia do Emat aż do rzeki Egipskiej.

Pea ʻi he kuonga foki ko ia naʻe fai ʻae kātoanga ʻe Solomone ʻi he ʻaho ʻe fitu, pea naʻe fakataha ʻa ʻIsileli kātoa mo ia, ko e fuʻu fakataha lahi, mei he hūʻanga ki Hamati ʻo aʻu ki he vaitafe ʻo ʻIsipite.

9 (Potem uczynili dnia ósmego święto; albowiem poświęcenie ołtarza sprawowali przez siedm dni, i święto uroczyste obchodzili przez siedm dni.

Pea ʻi hono valu ʻoe ʻaho naʻa nau fai ʻae fakataha molumalu: he naʻa nau fai ʻae fakatapui ʻoe feilaulauʻanga ʻi he ʻaho ʻe fitu, pea mo e kātoanga ʻi he ʻaho ʻe fitu.

10 A dnia dwudziestego i trzeciego, miesiąca siódmego, rozpuścił lud do przybytków swoich, weselący się i cieszący się w sercu swem z dobrodziejstwa, które uczynił Pan Dawidowi i Salomonowi i Izraelowi, ludowi swemu.

Pea ʻi hono uofulu ma tolu ʻoe ʻaho ʻi hono fitu ʻoe māhina naʻa ne fekau ke ʻalu ʻae kakai ki honau ngaahi fale, ʻi he fiefia mo e nekeneka ʻi loto koeʻuhi ko e angalelei naʻe fakahā ʻe Sihova kia Tevita, pea kia Solomone, pea ki hono kakai ʻIsileli.

11 A tak dokończył Salomon domu Pańskiego, i domu królewskiego, a wszystko, co był umyślił w sercu swem, uczynić w domu Pańskim i w domu swym, wykonał szczęśliwie.

Naʻe pehē ʻae fakaʻosi ʻe Solomone ʻae fale ʻo Sihova, pea mo e fale ʻoe tuʻi: pea ko e meʻa kotoa pē naʻe fakakaukau ki ai ʻa Solomone ʻi hono loto ke fai ʻi he fale ʻo Sihova, pea ʻi hono fale ʻoʻona, naʻa ne fai monitonu pe ia.

12 Potem ukazał się Pan Salomonowi w nocy, i rzekł do niego: Wysłuchałem modlitwę twoję, i obrałem to miejsce sobie za dom do ofiary.

Pea naʻe hā mai ʻa Sihova kia Solomone ʻi he pō, mo ne pehē kiate ia, “Kuo u fanongo ki hoʻo lotu, pea kuo u fili ʻae potu ni moʻoku ko e fale ke fai ai ʻae feilaulau.

13 Jeźli zamknę niebo, żeby nie było deszczu, i jeźli rozkażę szarańczy, aby pożarła ziemię; jeźli też poślę powietrze na lud mój;

Kapau te u tāpuni ʻae langi ke ʻoua naʻa ai ha ʻuha ʻe tō, pea kapau te u fekauʻi ʻae fanga heʻe maumau ke keina ʻae fonua, pea kapau te u tuku ʻae mahaki fakaʻauha ki he lotolotonga ʻo hoku kakai:

14 A jeźliby się upokorzył lud mój, nad którym wzywano imienia mego, a modliłby się, i szukałby twarzy mojej, odwróciwszy się od dróg swoich złych: tedy Ja wysłucham z nieba, i odpuszczę grzech ich, a uzdrowię ziemię ich.

Pea kapau ʻe fakavaivai mai ʻa hoku kakai ʻoku ui ʻaki ʻa hoku huafa, pea nau lotu, mo nau kumi ki hoku fofonga, pea nau tafoki mei honau ngaahi hala kovi: pehē, te u toki fanongo mei he langi, pea te u fakamolemole ʻenau angahala, pea te u fakamoʻui ʻa honau fonua.

15 Oczy też moje otworzone będą, a uszy moje nakłonione ku modlitwie uczynionej na tem miejscu.

Ko eni, ʻe ʻā ʻa hoku mata, pea ʻe tokanga ʻa hoku telinga ki he lotu ʻe fai ʻi he potu ni.

16 Bom teraz obrał i poświęcił ten dom, aby tu przebywało imię moje aż na wieki; i będą tu oczy moje, i serce moje po wszystkie dni.

He ko eni, kuo u fili mo fakatapui ʻae fale ni, koeʻuhi ke ʻi ai ʻa hoku hingoa ʻo taʻengata: pea ʻe ʻi ai ʻa hoku mata mo hoku loto maʻuaipē.

17 A ty będzieszli chodził przede mną, jako chodził Dawid, ojciec twój, a będziesz się sprawował według wszystkiego, com ci przykazał, strzegąc ustaw moich i sądów moich:

Pea koeʻuhi ko koe, kapau te ke ʻalu ʻi hoku ʻao, ʻo hangē ko e ʻalu ʻa Tevita ko hoʻo tamai, pea ke fai ʻae meʻa kotoa pē kuo u fekau kiate koe, pea ke tokanga ki heʻeku ngaahi fono mo ʻeku ngaahi fakamaau:

18 Tedy utwierdzę stolicę królestwa twego, jakom uczynił umowę z Dawidem, ojcem twoim, mówiąc: Nie będzie odjęty z narodu twego mąż panujący nad Izraelem.

Pehē, te u toki fokotuʻumaʻu ʻae nofoʻa fakatuʻi ʻo ho puleʻanga, ʻo hangē ko ʻeku fuakava naʻe fai mo Tevita ko hoʻo tamai, ʻo pehē, ʻE ʻikai te ke masiva ʻi ha tangata ke pule ʻi ʻIsileli.

19 A jeźli się wy odwrócicie, a opuścicie ustawy moje, i przykazania moje, którem wam podał, a odszedłszy będziecie służyli bogom cudzym, i będziecie się im kłaniali:

Pea kapau te mou tafoki atu, mo liʻaki ʻa ʻeku ngaahi fono mo ʻeku ngaahi fekau, ʻaia kuo u tuku ʻi homou ʻao, pea mou ʻalu mo tauhi ki he ngaahi ʻotua kehe, mo lotu ki ai:

20 Tedy ich wykorzenię z ziemi mojej, którąm im dał; a ten dom, którym poświęcił imieniowi memu, odrzucę od oblicza mego, i podam go na przypowieść, i na baśń między wszystkie narody.

Pehē, te u toki taʻaki hake ʻakinautolu mei honau aka ʻo lī ʻakinautolu mei hoku fonua, ʻaia kuo u foaki kiate kinautolu: pea ko e fale ni, ʻaia kuo u fakatapui ki hoku huafa, te u liʻaki ia mei hoku ʻao, pea te u ngaohi ia ko e lea fakatātā mo e manukiʻanga ʻi he ngaahi puleʻanga kotoa pē.

21 Nadto i ten dom, który był sławny, każdemu mimo idącemu będzie na podziw, i rzecze: Przeczże tak uczynił Pan tej ziemi i temu domowi?

Pea ko e fale ni, ʻoku māʻolunga ni, ʻe hoko ko e ofoʻanga kiate ia kotoa pē ʻe ʻalu ofi ki ai: ko ia te ne pehē ai, ‘Ko e hā kuo fai pehē ai ʻe Sihova ki he fonua ni, pea ki he fale ni?’

22 Tedy odpowiedzą: Przeto, iż opuścili Pana, Boga ojców swoich, który ich wywiódł z ziemi Egipskiej, a chwycili się bogów cudzych, i kłaniali się im, i służyli im, dlategoż przywiódł na nich to wszystko złe.

Pea ʻe tali ʻo pehēange, ‘Koeʻuhi naʻa nau siʻaki ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai, ʻaia naʻa ne ʻomi ʻakinautolu mei he fonua ko ʻIsipite, mo nau puke ki he ngaahi ʻotua kehe, mo lotu ki ai, mo tauhi kiate kinautolu: ko ia ia kuo ne ʻomi ʻe ia ʻae kovi ni kotoa pē kiate kinautolu.’”