II Kronik 11
1 Przyjechawszy tedy Roboam do Jeruzalemu, zebrał dom Judowy i pokolenie Benjaminowe, sto i ośmdziesiąt tysięcy mężów przebranych do boju, aby walczyli z Izraelem, a żeby przywrócone było królestwo do Roboama.
Pea ʻi heʻene haʻu ʻa Lehopoami ki Selūsalema, naʻe fakakātoa ʻe ia mei he fale ʻo Siuta mo Penisimani ʻae kau tangata fili, ko e kau tangata tau, ʻe taha kilu mo e toko fā mano, ke nau tauʻi ʻa ʻIsileli, koeʻuhi ke nau toe liliu mai ʻae puleʻanga kia Lehopoami.
2 I stało się słowo Pańskie do Semejasza, męża Bożego, mówiąc:
Ka naʻe haʻu ʻae folofola ʻa Sihova kia Simaia ko e tangata ʻae ʻOtua, ʻo pehē,
3 Powiedz Roboamowi, synowi Salomonowemu, królowi Judzkiemu, i wszystkiemu Izraelowi w Judzie i w pokoleniu Benjaminowem, mówiąc:
[Ke ke ]lea kia Lehopoami ko e foha ʻo Solomone ko e tuʻi ʻo Siuta, pea ki ʻIsileli kotoa pē ʻi Siuta mo Penisimani, ʻo pehē,
4 Tak mówi Pan: Nie wychodźcie, ani walczcie z braćmi waszymi, wróćcie się każdy do domu swego; albowiem odemnie stała się ta rzecz. I usłuchali słowa Pańskiego, i wrócili się, a nie ciągnęli przeciw Jeroboamowi.
ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻOua te mou ʻalu hake, pe tau ki homou kāinga: mou foki atu taki taha ʻae tangata ki hono fale: he ko e meʻa ni kuo fai ia ʻiate au.” Pea naʻa nau fai talangofua ki he folofola ʻa Sihova, pea naʻa [nau ]foki ʻo ʻikai ʻalu ke tauʻi ʻa Selopoami.
5 I mieszkał Roboam w Jeruzalemie, a pobudował miasta obronne w Judzie.
Pea naʻe nofo ʻa Lehopoami ʻi Selūsalema, pea naʻe langa ʻe ia ʻae ngaahi kolotau ʻi Siuta.
6 I zbudował Betlehem, i Etam i Tekue;
Naʻa ne langa ʻa Petelihema, mo ʻEtami, mo Tikoa,
7 I Betsur, i Soko, i Adullam:
Mo Petesua, mo Soko, mo ʻAtulami,
8 I Get, i Maresa, i Zyf:
Mo Kati, mo Malesa, mo Sifi,
9 I Adoraim, i Lachis, i Aseka;
Mo ʻAtolaimi, mo Lakisi, mo ʻAseka,
10 I Sora, i Ajalon, i Hebron, które były w Judzie i w pokoleniu Benjaminowem miasta obronne.
Mo Sola, mo ʻAsaloni, mo Hepeloni, ʻaia ʻoku ʻi Siuta mo Penisimani ko e ngaahi kolotau.
11 A gdy zmocnił one twierdze, postanowił w nich starostów, i wystawił szpichlerze dla zboża, i dla oliwy, i dla wina.
Pea naʻa ne fakamālohi ʻe ia ʻae ngaahi kolotau, pea tuku ki ai ʻae ngaahi ʻeikitau, mo faʻo [ki ai ʻae ]meʻakai, mo e lolo mo e uaine.
12 A w każdem mieście złożył tarcze i włócznie, a opatrzył je bardzo mocno: a tak panował nad Judą i Benjaminem.
Pea ne tuku ʻi he ngaahi kolo taki taha ʻae ngaahi pā mo e ngaahi tao, ʻo ne ngaohi ia ke mālohi ʻaupito, he naʻe kau ʻa Siuta mo Penisimani kiate ia.
13 Kapłani też i Lewitowie, którzy byli we wszystkim Izraelu, zebrali się do niego ze wszystkich granic swoich.
Pea naʻe haʻu kiate ia ʻae kau taulaʻeiki mo e kau Livai mei honau ngaahi potu nofoʻanga kotoa pē.
14 Bo opuściwszy Lewitowie przedmieścia swoje, i osiadłości swoje, szli do Judy i do Jeruzalemu; (gdyż był ich wyrzucił Jeroboam i synowie jego, aby nie odprawowali urzędu kapłańskiego Panu.
Ka naʻe siʻaki ʻe he kau Livai honau ngaahi ʻapi mo honau ngaahi tofiʻa, pea haʻu ki Siuta mo Selūsalema: he naʻe liʻaki ʻakinautolu ʻe Selopoami mo hono ngaahi foha ke ʻoua naʻa nau fai ʻae ngāue ʻae taulaʻeiki kia Sihova.
15 I postanowił sobie kapłanów po wyżynach, i dyjabłom, i cielcom, których był naczynił.)
Pea naʻa ne fakanofo ʻae kau taulaʻeiki maʻana ki he ngaahi potu māʻolunga, pea maʻae ngaahi tēvolo, pea ki he ngaahi ʻuhiki pulu ʻaia naʻa ne ngaohi.
16 A za nimi ze wszystkich pokoleń Izraelskich, którzy obrócili serca swe ku szukaniu Pana, Boga Izraelskiego, przyszli do Jeruzalemu, aby ofiarowali Panu, Bogu ojców swoich.
Pea naʻe muimui ʻiate kinautolu ki Selūsalema, mei he ngaahi faʻahinga kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻakinautolu kotoa pē naʻe pau honau loto ke kumi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, ke feilaulau kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai.
17 A tak umocnili królestwo Judzkie, i utwierdzili Roboama, syna Salomonowego, przez trzy lata; albowiem chodzili drogą Dawida i Salomona przez one trzy lata.
Ko ia naʻa nau fakamālohi ʻae puleʻanga ʻo Siuta, pea naʻe fakamālohiʻi ʻa Lehopoami ko e foha ʻo Solomone, ʻi he taʻu ʻe tolu: he naʻa nau ʻalu ʻi he taʻu ʻe tolu ʻi he hala ʻo Tevita mo Solomone.
18 Potem pojął sobie Roboam za żonę Mahalatę córkę Jerymota, syna Dawidowego, i Abihailę, córkę Elijaba, syna Isajego.
Pea naʻe ʻomi ʻe Lehopoami ʻa Mehalate ko e ʻofefine ʻo Selimoti ko e foha ʻo Tevita kena mali, mo ʻApieli ko e ʻofefine ʻo ʻIliapi, ko e foha ʻo Sese:
19 Która mu urodziła synów: Jehusa, i Semaryjasza, i Zaama.
ʻAia naʻa na fānau kiate ia ʻae fānau: ko Siusi, mo Samalia, mo Seami.
20 A po niej pojął Maachę, córkę Absalomową, która mu urodziła Abijasza, i Etaja, i Sysę, i Salomitę.
Pea hoko mo ia naʻa ne ʻomi ʻa Meaka ko e ʻofefine ʻo ʻApisalomi: ʻaia naʻa ne fānau kiate ia ʻa ʻApisa, mo ʻAtai, mo Sisa, mo Silomiti.
21 I miłował Roboam Maachę, córkę Absalomową, nad wszystkie żony swoje, i nad założnice swoje. Albowiem pojął był żon ośmnaście, a założnic sześćdziesiąt, i spłodził dwadzieścia i ośm synów i sześćdziesiąt córek.
Pea naʻe ʻofa ʻa Lehopoami kia Meaka ko e ʻofefine ʻo ʻApisalomi ʻo lahi hake ʻi hono ngaahi uaifi kotoa pē mo ʻene sinifu: (he naʻa ne maʻu ʻae uaifi ʻe toko hongofulu ma toko valu mo e sinifu ʻe toko onongofulu: pea naʻe fānau kiate ia ʻae foha ʻe toko uofulu ma toko valu, mo e ʻofefine ʻe toko onongofulu.)
22 I postanowił Roboam Abijasza, syna Maachy, za księcia, za hetmana między braćmi jego; albowiem zamyślał go uczynić królem.
Pea ngaohi ʻe Lehopoami ʻa ʻApisa ko e tama ʻa Meaka ke tuʻukimuʻa, pea ke pule ia ki hono ngaahi kāinga: he naʻe tokanga ia ke fakanofo ia ke tuʻi.
23 A roztropnie sobie postępując, rozsadził wszystkich innych synów swych po wszystkich krainach Judzkich i Benjaminowych, po wszystkich miastach obronnych, i opatrzył ich dostatkiem żywności, i nadał im wiele żon.
Pea naʻe fai fakapotopoto ia, ʻo ne tufaki ʻene fānau kotoa pē ki he ngaahi potu kotoa pē ʻo Siuta mo Penisimani, ki he ngaahi kolo tau kotoa pē: pea naʻa ne ʻatu kiate kinautolu ʻae meʻakai lahi ʻaupito. Pea naʻe manako ia ki he uaifi tokolahi.
