< I Tesaloniczan 2 >

1 Albowiem wy sami wiecie, bracia! że przyjście nasze do was nie było próżne;
Ashaalongo, mwashaayenenji mmumanyinji kuti kunng'owelanga kwetu kukaliji kwa yoyo.
2 Ale chociażeśmy i przedtem cierpieli, i zelżeni byli (jako wiecie) w mieście Filipach, wszakże bezpiecznieśmy sobie poczęli w Bogu naszym, w opowiadaniu u was Ewangielii Bożej z wielkim bojem,
Mmumanyinji shitwashite potekwa na tukanwa ku Pilipi kula tukanabheika kungwenunji. Nkali twaiimene ndabhila, a Nnungu bhashinkutupa makangala ga kunnungushiyanga Ngani ja Mmbone.
3 Albowiem napominanie nasze nie było z oszukania, ani z nieczystości, ani z zdrady;
Shindu shitukunneyanga mmanganya nngabha sha puganya eu shanyata na wala tukapinga kuntemba mundu jojowe.
4 Ale jako nas Bóg sobie upodobał, żeby nam była zwierzona Ewangielija, tak mówimy, nie jako ludziom się podobając, ale Bogu, który sobie upodobywa serca nasze.
Uwe tunabheleketa malinga shibhapinga a Nnungu, pabha bhashikutubhona tunapwaa, gubhatupele liengo lya lunguya Ngani ja Mmboneji. Tukaapinga kwaanonyeyanga bhandunji, ikabheje a Nnungu bhakujimanya mitima jetu mpaka nkati.
5 Albowiem nigdyśmy nie używali mowy pochlebnej, jako wiecie; aniśmy pod zasłoną czego łakomstwu dogadzali; Bóg jest świadkiem;
Pabha malinga shimmumanyinji, uwe twangantekeya mundu jojowe, wala twangalokolila kupata indu kwa nng'iyo, a Nnungu ni bhaakong'ondela bhetu!
6 Aniśmy szukali od ludzi chwały, ani od was, ani od inszych, mogąc wam być ciężkimi, jako Apostołowie Chrystusowi;
Twangaloleya ukonjelo kwa bhandunji, wala na mmanganyanji, wala na mundu jojowe,
7 Aleśmy byli skromnymi między wami, jako gdy mamka odchowuje dziatki swoje.
nkali twaaliji mitume bha a Kilishitu, twangalonga shindu kunngwenunji. Ikabheje twashinkwiitimalika mbuti nyinamundu anilela ashibhanagwe.
8 Tak wam życzliwymi będąc, gotowiśmy byli użyczyć wam nie tylko Ewangielii Bożej, ale też i dusz naszych, dlatego iżeście nam miłymi byli.
Twashinkumpinganga mpaka muntima mmanganyanji, gutupinjile nngabha kuntalashiyangape ga Ngani ja Mmbone ja a Nnungu, ikabhe na kwiishoya twaashayene. Pabha munninginji mmitima jetu.
9 Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.
Ashaalongo, nnikumbushilanga shitwashite tenda maengo ga ukomu na ga totoya. Akuno tulikunnungushiyanga Ngani ja Mmbone ja a Nnungu, twashinkutenda liengo mui na shilo, nkupinga tunabhe nshigo kuka mundu jojowe munkumbi gwenunji.
10 Wyście świadkami i Bóg, żeśmy świętobliwie i sprawiedliwie, i bez nagany żyli między wami, którzyście uwierzyli.
Mmanganya ni mmaakong'ondela bhetu, nneila peila na a Nnungu bhanakong'ondela, kuti twashinkutama munkumbi gwenunji nkwetenje aki, kwa ukonjelo na uguja na gwangali kugambwa.
11 Jakoż wiecie, żeśmy każdego z was, jako ojciec dziatki swoje, napominali i cieszyli,
Mmumanyinji kuti twashinkunneya kila mundu mbuti ainamundu shibhaaleya bhana bhabho,
12 I oświadczali się, abyście chodzili godnie Bogu, który was powołał do swego królestwa i do chwały.
tushikuntaganga ntima, nkupinga mmanganje na ndamo malinga shibhaapinga a Nnungu bhanshemilenje nnjinjilanje muupalume na muukonjelo gwabho.
13 Przetoż i my dziękujemy Bogu bez przestanku, iż przyjąwszy słowo Boże, któreście słyszeli od nas, przyjęliście nie jako słowo ludzkie, ale (jako w prawdzie jest) jako słowo Boże, które też skuteczne jest w was, którzy wierzycie.
Kwa lyene ligongolyo tunakwaatendela eja a Nnungu mobha gowe, pabha putwannungushiyenje ntenga gwa a Nnungu mmanganya mwashinkuupilikanishiyanga niposhela, nngabha malinga ntenga uka mundu, ikabhe malinga kweli ntenga gwa a Nnungu. Na gwene ntenga gula, ni utenda liengo mmitima jenunji mmanganyanji nkukulupalilanga.
14 Albowiem wy, bracia! staliście się naśladowcami zborów Bożych, które są w żydowskiej ziemi, w Chrystusie Jezusie; boście i wy też cierpieli od ziomków waszych, jako i oni od Żydów.
Mmanganya ashaalongo, yashinkumpatanga indu malinga yaapatilenje bha ku makanisha ga a Nnungu ku Yudea kula, indu yaapatilenje bhandunji bhalinginji bha a Yeshu. Mmanganyanji mwashinkupotekwanga na bhashilambo ajenunji, malinga bhanganyabho shibhashite potekwanga na Bhayaudi ajabhonji,
15 Którzy i Pana Jezusa zabili, i swoich własnych proroków, i nas wygnali, a Bogu się nie podobają, i wszystkim ludziom są przeciwni,
bhaabhulegenje Bhakulungwa a Yeshu na ashinkulondola bha a Nnungu, gubhatupotekenje na uwe. Bhanakwaashimanga a Nnungu na bhanashimwanga na bhandu bhowe!
16 Zabraniając nam, żebyśmy nie mówili poganom, żeby byli zbawieni, aby tak zawsze dopełniali grzechów swoich; albowiem przyszedł na nich gniew aż do końca.
Gubhalinjilenje kutuibhilila tunaalungushiyanje bhandunji bha ilambo ina ntenga gwa kwaatapulanga. Kwa nneyo gubhatendilenje ilebho yabhonji imalile. Kungai nnjimwa ja a Nnungu jaishilenje.
17 Lecz my, bracia! będąc pozbawieni was na chwileczkę obliczem, nie sercem, tem pilniejśmy się starali oglądać oblicze wasze z wielką żądnością.
Ikabheje ashaalongo, kulekana kwetu pukwaliji nngabha kwa lonjeya, numbe pukwaliji kwa shiilu, na nngabha kwa muntima. Uwe gutulokolile mmitima jetu kummonanga kabhili.
18 Dlategośmy chcieli przyjść do was (zwłaszcza ja Paweł) i raz, i drugi; ale nam przekaził szatan.
Kwa nneyo gututumbilile kunng'owelanga kabhili. Nne a Pauli, nashinkupinga ning'owelannje papagwinji, ikabheje Lishetani ashinkutuibhilila.
19 Albowiem któraż jest nadzieja nasza, albo radość, albo korona chluby? Izali nie wy przed oblicznością Pana naszego, Jezusa Chrystusa w przyjście jego?
Bhuli, shitwiipunile nndi pushitujiyejima mmujo ja Bhakulungwa a Yeshu mobha gushibhaishe? Ikabhe mmanganyanji nninginji ngulupai jetu, na angalala kwetu.
20 Wy zaiste jesteście chwałą naszą i radością.
Elo, mmanganyanji ni ukonjelo gwetu na angalala kwetu.

< I Tesaloniczan 2 >