I Królewska 14
1 Tegoż czasu rozniemógł się Abijas, syn Jeroboama.
I A manawa, mai iho la o Abiia ke keiki a Ieroboama.
2 I rzekł Jeroboam do żony swej: Wstań teraz, a odmień się, aby nie poznano, żeś ty żoną Jeroboamową, a idź do Sylo; oto tam jest Achyjasz prorok, który mi powiedział, żem miał zostać królem nad tym ludem.
I ae la o Ieroboama i kana wahine, Ke noi aku nei au e ku ae oe iluna, a e hookamani wale ia oe iho i olo ai oe e ikeia o ka wahine a Ieroboama; a e hele aku i Silo: aia hoi malaila o Abiia ke kaula, ka mea i hai mai ia'u e alii ana au maluna o keia lahuikanaka.
3 A wziąwszy z sobą dziesięcioro chleba, i placków, i faskę miodu, idź do niego; on ci oznajmi, co się stanie dziecięciu.
E lawe pu i kou lima i na papaa palaoa, a me na popo berena he umi, a me ka omole meli, a e hele aku io na la; a e hai mai oia ia oe i ka mea e loaa mai i ke keiki.
4 I uczyniła tak żona Jeroboamowa, a wstawszy poszła do Sylo, i weszła do domu Achyjaszowego; ale Achyjasz nie mógł już widzieć, bo mu były zaszły oczy dla starości jego.
Pela hoi i hana aku ai ka wahine a Ieroboama, ku ae la hoi ia iluna, a hele aku i Silo, a hiki i ka hale o Ahiia; aole nae i ike o Ahiia, no ka mea, ua paa kona mau maka i kona elemakule ana.
5 A Pan rzekł do Achyjasza: Oto żona Jeroboamowa wchodzi, aby się od ciebie czego wywiedziała o synu swym, przeto że choruje; ale tak a tak rzeczesz jej, a stanie się, gdy będzie wchodziła, zmyśli się być inszą.
I Mai la hoi o Iehova ia Ahiia, Aia hoi ke hele mai nei ka wahine a Ieroboama e ninau ia oe i kekahi mea no kana keiki; no ka mea, he mai no kona; penei, a penei hoi e olelo aku ai oe ia ia, no ka mea, eia keia, i kona komo aua'e e hana hoopunipuni oia.
6 Przetoż gdy usłyszał Achyjasz tupanie nóg jej, wchodzącej we drzwi, rzekł: Wnijdź żono Jeroboamowa; przecz się zmyślasz być inszą? Jam bowiem srogim posłem do ciebie.
Eia keia, a i ka lohe ana o Ahiia i ke kamumu ana o kona mau wawae, i kona komo ana ma ka ipuka, i mai la oia, E komo mai oe, e ka wahine a Ieroboama, no ke aha la oe e hana hoopunipuni ai? no ka mea, ua hoounaia mai nei au ia oe me ka mea kaumaha.
7 Idź, powiedz Jeroboamowi: Tak mówi Pan, Bóg Izraelski: Ponieważem cię wywyższył z pośrodku ludu, a postanowiłem cię książęciem nad ludem moim Izraelskim;
E hele oe, e olelo aku ia Ieroboama, Ke olelo mai nei o Iehova ke Akua o Iseraela, No ka mea, ua hookiekie aku au ia oe mai waena aku o na kanaka, a hoolilo hoi au ia oe i alii maluna o ko'u lahuikanaka Iseraela,
8 I oderwałem królestwo od domu Dawidowego, a dałem je tobie, tyś jednak nie był jako sługa mój Dawid, który strzegł rozkazania mego, i który chodził za mną całem sercem swojem, to tylko czyniąc, co jest dobrego w oczach moich;
A kaili ae hoi i ke aupuni mai ka ohana ae a Davida, a haawi hoi ia oe; aole hoi oe i hoohalike ae nei me Davida ka'u kauwa, ka mea i malama mai i ka'u mau kauoha, ka mea i hahai mai ia'u me kona naau a pau, e hana i ka mea wale no i pono i ko'u mau maka;
9 Aleś czynił złe nad wszystkie, którzy byli przed tobą; albowiem odszedłszy, poczyniłeś sobie bogi cudze, i lane, abyś mię pobudził do gniewu, a mnieś zarzucił w tył sobie:
Aka, pakela kau hana hewa ana mamua o ka na mea a pau mamua ou; a ua hele oe a hana i na akua e nou, a me na kii hooheheeia, e hoonaukiuki mai ia'u, a ua kiola mai oe ia'a i hope o kou kua.
10 Przetoż oto Ja przywiodę złe na dom Jeroboamowy, i wytracę z Jeroboama aż do najmniejszego szczenięcia, więźnia, i opuszczonego w Izraelu, i wymiotę ostatki domu Jeroboamowego, jako wymiatają gnój, aż do czysta.
A e hoopopilikia au i ka ohana a Ieroboama, a e oki ae au i na kane mai o Ieroboama ae, a i ka mea paa a me ka mea paa ole iloko o ka Iseraela, a e lawe ae au i ke koena o ka ohana a Ieroboama, e like me ka lawe ana ae o ke kanaka i ke kipulu a pau loa ae la ia.
11 Tego, który z domu Jeroboamowego umrze w mieście, zjedzą psy, a który umrze na polu, zjedzą ptaki powietrzne, ponieważ Pan wyrzekł.
O ka mea a Ieroboama e make iloko o ke kalanakauhale, oia ka na ilio e ai ai, a o ka mea e make ma ke kula, oia ka na manu o ka lewa e ai ai.
12 A ty wstawszy idź do domu twego a gdy wchodzić będziesz do miasta, tedy umrze dziecię.
E ku ae hoi oe, a e hele i kou hale, a komo kou mau wawae i ke kulanakauhale, e make no ke keiki.
13 I będzie go płakał wszystek Izrael, i pochowają go; bo ten sam z domu Jeroboamowego wnijdzie do grobu, przeto iż się znalazło o nim samym słowo dobre od Pana, Boga Izraelskiego w domu Jeroboamowym.
A e uwe auanei ka Iseraela a pau nona, a e kanu hoi ia ia: no ka mea, oia wale no ka Ieroboama mea e hiki i ka luakupapau, no ka mea, iloko ona ua loaa'i ka mea pono ia Iehova ke Akua no ka Iseraela, iloko o ka hale o Ieroboama.
14 Wszakże postanowi sobie Pan króla nad Izraelem, który wykorzeni dom Jeroboamowy dnia tego; a co mówię, wzbudzi? I owszem już wzbudził.
A e hooku ae hoi o Iehova nona iho i alii maluna o ka Iseraela, nana e hooki i ka ohana a Ieroboama ia la: heaha la hoi? ina no ano.
15 I uderzy Pan Izraela, i zachwieje nim, jako się chwieje trzcina na wodach, a wykorzeni Izraela z ziemi tej dobrej, którą dał ojcom ich, i rozproszy je za rzekę, przeto iż sobie poczynili gaje, wzruszając Pana ku gniewu.
No ka mea, e hahau mai no Iehova i ka Iseraela, me he akaakai la i hooluliluiia iloko o ka wai, a e hehu ae oia i ka Iseraela mai loko ae o keia aina maikai ana i haawi mai ai i ko lakou mau makua, a e hoopuehu ae ma o aku o ka muliwai, no ka mea, ua hana lakou i na kii e hoonaukiuki ana ia Iehova.
16 A tak wyda Izraela dla grzechu Jeroboamowego, który grzeszył, i który do grzechu przywiódł Izraela.
A e hookuu wale ae oia i ka Iseraela, no na hewa o Ieroboama, ka mea i lawehala, a i hoolilo i ka Iseraela e lawehala.
17 Tedy wstała żona Jeroboamowa, i poszła, a przyszła do Tersa; a gdy wstępowała na próg domu, umarło dziecię.
A ku ae la ka wahine a Ieroboama, a hoi, a hele i Tireza; a hiki oia i ka paepae puka o ka hale, make iho la ke keiki.
18 I pochowali je, a płakał go wszystek Izrael według słowa Pańskiego, które opowiedział przez sługę swego Achyjasza proroka.
Kanu iho la hoi lakou ia ia: a uwe ae la ka Iseraela a pau ia ia, e like me ka Iehova olelo ana i olelo mai ai ma ka lima o kana kauwa, o Ahiia ke kaula.
19 A inne sprawy Jeroboamowe, jako walczył, i jako królował, oto spisane są w kronikach o królach Izraelskich.
A o na hana e ae a Ieroboama, o kona kaua ana, a o kona alii ana, ua kakauia ma ka buke o ka oihana a na lii o ka Iseraela.
20 A dni, których królował Jeroboam, było dwadzieścia i dwa lat, i zasnął z ojcy swymi, a Nadab, syn jego, królował miasto niego.
A o na la i alii ai o Ieroboama, he iwakalua kumamalua mau makahiki: hiamoe iho la oia me kona mau makua, a alii ae la o Nadaba kana keiki i kona hakahaka.
21 Roboam też, syn Salomona, królował w Judzie. A było Roboamowi czterdzieści lat i jeden, gdy począł królować, a siedmnaście lat królował w mieście Jeruzalemie, które Pan obrał ze wszystkich pokoleń Izraelskich, aby tam przebywało imię jego. A imię matki jego było Naama, Ammonitka.
Ua alii ae la o Rehoboama ke keiki a Solomona maloko o luda. He kanaha kumamakahi ko Rehoboama mau makahiki i ka wa i hoomaka ai i kona alii ana; a he umikumamahiku mau makahiki i alii ai oia iloko o Ierusalema, ke kulanakauhale a Iehova i koho ai iloko o na ohana a pau o ka Iseraela e waiho iho i kona inoa malaila. A o Naama ka inoa o kona makuwahine, o ka Amona.
22 I czynił Juda złe przed Panem, a wzruszyli go ku gniewu grzechami swemi, któremi grzeszyli nad wszystko, co czynili ojcowie ich.
Hana hewa ae la ka Iuda, ma ke alo o Iehova, a hoonaukiuki ae la lakou ia ia, me ko lakou hewa a lakou i hoopakela ai imua o ka mea a pau a ko lakou mau makua i hana hewa ai.
23 Albowiem i oni pobudowali sobie wyżyny, i słupy, i gaje na każdym pagórku wysokim, i pod każdem drzewem zielonem.
No ka mea, ua hana lakou no lakou iho i na wahi kiekie a me na kiiakua, a me na wahi hoomana maluna o na puu kiekie a pau, a malalo iho o na laau malumalu a pau.
24 Byli też i Sodomczycy w onej ziemi, sprawujący się według wszystkich obrzydliwości poganów, które wyrzucił Pan od obliczności synów Izraelskich.
A he poe moeaikane kekahi ma ka aina; a hana no lakou mamuli o na mea hoowahawahaia a pau o na lahuikanaka a Iehova i kiola aku ai imua o na mamo a Iseraela.
25 I stało się roku piątego królowania Roboama, że wyciągnął Sesak, król Egipski, przeciw Jeruzalemowi.
Eia hoi kekahi i ka lima o ka makahiki o Rehoboama ke alii, hele ku e mai la ia Ierusalema o Sisaka ke alii o Aigupita.
26 I pobrał skarby domu Pańskiego, i skarby domu królewskiego, wszystko to pobrał; wziął też wszystkie tarcze złote, które był sprawił Salomon;
Kaili ae la oia i na waiwai o ka hale o Iehova, a me ka waiwai o ko ke alii hale, ua pau ia i ka laweia e ia; a ua lawe pu aku hoi oia i na palekaua gula a Solomona i hana'i.
27 Miasto których król Roboam sprawił tarcze miedziane, i poruczył je przełożonym nad piechotą, którzy strzegli drzwi domu królewskiego.
A ma ko lakou hakahaka, hana ae la o Rehoboama i na palekaua keleawe, a haawi ia mau mea i na lima o ka luna o ka poe koa e kiai ana i ka puka o ko ke alii hale.
28 A gdy wchodził król do domu Pańskiego, brała je piechota, i zasię odnosiła do komor swoich.
Eia Keia, i ke komo ana'e o ke alii i ka hale o Iehova, halihali aku na koa kiai ia mau mea, a hoihoi mai hoi ia iloko o ke keena o na koa kiai.
29 A inne sprawy Roboamowe, i wszystko co czynił, azaż nie są napisane w kronikach o królach Judzkich?
A o na oihana e ae a Rehoboama, a me ka mea a pau ana i hana'i, aole anei ia i kakauia ma ka buke o na oihana a na alii o Iuda?
30 I była wojna między Roboamem i między Jeroboamem po wszystkie dni.
He kaua no hoi iwaena o Rehoboama a me Ieroboama i na la a pau o laua.
31 I zasnął Roboam z ojcy swymi, a pochowany jest z nimi w mieście Dawidowem; a imię matki jego było Naama, Ammonitka. I królował Abijam, syn jego, miasto niego.
Hiamoe iho la o Rehoboama me kona mau makua, a ua kanuia me kona mau makua maloko o ke kulanakauhale o Davida. A o Naama ka inoa o kona makuwahine, o ka Amona. A ua alii ae la o Abiama kana keiki ma kona hakahaka.
