Łukasza 13
1 Wtedy właśnie niektórzy słuchający donieśli Jezusowi, że Piłat zamordował kilku mieszkańców Galilei, gdy ci składali ofiary w świątyni w Jerozolimie.
Hena hethaa heee jachau haeauthedaunaa Gananeans, hevaewu Pinade haewauhaunauwuaunenau nedauausāyāthee.
2 —Czy sądzicie, że byli oni większymi grzesznikami niż pozostali mieszkańcy Galilei, bo spotkał ich taki los?—zapytał.
Nau Hejavaneauthusaun haeauchuhananadethā, Nauchāe nananena henee nuu Gananeans heauhaugayaugaunee javaānee vahee Gananeans, hanau daujeneethajauduu hayauhuhau?
3 —Wiedzcie, że wszyscy podobnie zginiecie, jeśli się nie opamiętacie.
Nananenau nāedauwunathana, Hegau: hau, vavade nananena jaaugauthethajaunagu, nananena hadnavahethahena gaujauaudahede.
4 A może uważacie, że tych osiemnastu, którzy ostatnio zginęli pod gruzami wieży w Siloe, było gorszymi grzesznikami niż reszta mieszkańców Jerozolimy?
Wauāthe hena nasaudauchunee, dasee hayauauwuu jedauwuu Siloam dethauwunauauau, nau haenanaā, gaugauanadauwuu henee gauhujavaānauhauganenauau vahee henanedanede henee theaugude jedawuu Dādaunedan?
5 Wiedzcie, że czeka was taki sam koniec, jeśli się nie opamiętacie.
Nananenau nāedauwunathana, Hegau, hau vavade nananena jeneethajauhadede, nananena hadnavahethahena gaujauaudahede.
6 Następnie opowiedział im przypowieść: —Pewien człowiek zasadził w ogrodzie drzewo figowe. Co jakiś czas sprawdzał, czy już wydało owoce, ale nigdy ich nie znajdował.
Haeheanade jea nuu dajenehede; Jasaa henane haenethena hauuyauchunauhaudene haejenana jedauwuu dadajevenevese nethauchayaunaa; nau haejenauusa nau haenaunaudede vevenaudenau hanāvenee, hau haejeveede.
7 W końcu powiedział ogrodnikowi: „Już od trzech lat bezskutecznie szukam na tym drzewie owoców. Wytnij je. Po co marnować ziemię!”.
Hanaāenehethaude nesethāhew hedadajevenevese nethauchayaunaa, Naune, nuu hanasāa jajene nananenau hanejaunau daujenaudedenau vevenaudenau nuu hauuyauchunauhaudee, hau hajeveedenau: dauwauhune; hadevachunauthauyauau vedauauwuu?
8 „Daj mu jeszcze jedną szansę”—poprosił ogrodnik. „Pozostaw je do przyszłego roku, a ja starannie je okopię i obłożę nawozem.
Nau hanaāauchuhanadethāde, Vahadāhene, hauwaa nanehasene nuu heee jaje jea, nadeesenenesede, nau vehethe hadjenanauwau.
9 Może w końcu zaowocuje. Jeśli nie—każ je wyciąć”.
Nau hith hāvāgaune vevenaudenau neee: nauhith jene, hadnaāedauwauhade.
10 Jakiś czas później Jezus nauczał w szabat w synagodze.
Nau haeechauhauthethā jasaa vevethahenauauwuu vadanesee.
11 A przebywała tam również pewna przygarbiona kobieta, która od osiemnastu lat nie mogła się wyprostować.
Nau, naune hena hesā haujaunehaeheaugauwu nasaudauchunee jajenee, nau haevajanā hauānee, nau haejeneechuwuwauthe nehayau.
12 Gdy Jezus ją zobaczył, rzekł: —Kobieto, uwalniam cię od tego!
Nau hāene Hajavaneauthusau nauhauwaude, Haeadetha, nau hanaāāedauwunaude, Hesā, nananene haunaugunane hehethee hadaugauwudaunaa.
13 Gdy położył na nią ręce, natychmiast się wyprostowała i jednocześnie zaczęła wychwalać za to Boga.
Nau hanaāevasanaude: nau chauchaunu hanaāechuvāde, nau haevaveenethedauna Hejavaneauthu.
14 A ponieważ miało to miejsce w szabat, przełożony tamtejszej synagogi z oburzeniem zawołał do tłumu: —Jest sześć dni roboczych! W te dni załatwiajcie swoje uzdrowienia, a nie w święty dzień szabatu!
Nau hauchuwunane vevethahenauauwuu haeauchuhananade nauguu hasenaunaude, hanau henee Hejavaneauthusaun denayauthānith vadanesee, nau haeautheda henanedaa, Hena nanedaudauchāe hese henane heenesethādaunau hanānaneejauna nau hanānaneenayauhana, hau hegau vadanesee.
15 —Obłudnicy!—odrzekł Jezus. —Przecież każdy z was tego dnia odwiązuje bydło i wyprowadza je z obory, aby mogło się napić.
Vahadāde hanaāauchuhananadethaude, nau hathauhuk, Nananene nanadaunāhene, gauhājene dajee hanesahena vadanesee haugunauva hauwaugajevenau wauāthe naugauchaudaheauau hehethee hewauchuhauchauwauauwuu, nau gāyethaājethauva devanauhauna?
16 A tu oto stoi potomkini Abrahama, którą szatan przez osiemnaście lat trzymał w swoich więzach! Czyż więc nie powinienem ich rozwiązać i uwolnić jej właśnie w święty dzień szabatu?!
Nau gaujenaasaunee naa hesā, hedaunau Ābraham, henee Haujau heduguthaune, naune, nuu nasaudauchunee jajene, hāaugunade hehethee nuu deduguhude vadanesee?
17 Słowa te zawstydziły wszystkich wrogów Jezusa, a ludzie z tłumu cieszyli się z powodu Jego wielkich cudów.
Nau hāenehedauau nuu hayauhuhau, vahee hejauthauwau haeaudaudāhenenau: nau vahee henanedanede haeneethaujaudene heee vahee havathee hayauhuhau henee hesethaunau.
18 Zaczął więc ich nauczać: —Do czego można porównać królestwo Boże i jak można je opisać?
Hanaāenehede, dusaune henajanede Hejavaneauthau? nau hayew naudnenehethau?
19 Podobne jest ono do małego ziarnka gorczycy, które pewien człowiek zasiał w swoim ogrodzie. Gdy wyrosło, stało się tak dużym krzewem, że na jego gałęziach ptaki zbudowały sobie gniazda.
Waude nejenanenee mausdaude, henane nedanauau, nau neneāgudede hejenayaunaa; nau neveseaudede, nau hāhe haeavadauhaudene; nau neahehauau hejavaa negauusee hedānaa.
20 Do czego jeszcze można porównać królestwo Boże?—mówił dalej Jezus.
Nau jea hanaāenehede, Hayew naudneedajenehethau henajanede Hejavaneauthau?
21 —Podobne jest ono do kwasu chlebowego, który kobieta zmieszała z całym workiem mąki a on przeniknął całe ciasto.
Waude nesaunauchaa henee hesā nedanauau nau nejenanauau nasau dejenauhunee thauauhanau haunaude devahenesaunadāe.
22 Kontynuując podróż do Jerozolimy, Jezus nauczał po drodze we wszystkich miastach i wioskach.
Nau haeehedesa hauwauhauauwudane nau hajasedan, dechauhauthethāde, nau haejāda hesee Dādaunedan.
23 Pewnego razu ktoś Go zapytał: —Panie, czy to prawda, że tylko nieliczni będą zbawieni?
Hanaāanadethāde hanesāhenith, Vahadāhene, gaujewauthanauau henee henayauhathee? Nau hanaāāedauwunaude,
24 —Drzwi do nieba są wąskie—odpowiedział Jezus. —Dołóżcie zatem wszelkich starań, aby przez nie wejść. Wielu bowiem zechce to zrobić, ale gdy Ja, pan domu, zamknę drzwi, będzie już za późno.
Neaunedauwauau hadejedāna hadaugaugunesāde dajanau: newauthana, Nananenau dāedauwunathana, hadnenaudedena hadnedaujedāna, hau hadnehauwuneedauva.
25 I chociaż będziecie stać pod drzwiami, pukać i prosić: „Panie, otwórz nam”, Ja odpowiem: „Nie znam was, więc nie otworzę”.
Hāene hechauhauthethāhe hauauwuu thauwauthehuk, nau haugauhahagu dajanaune, nau nananena hanānaāetheauguna jathee, nau hanānaāewaudāhauna dajanau, hanānaāenehethauna, Vahadāhene, Vahadāhene, jegaunanauwunāa, nau hanānaāauchuhanehethāna nau hanānaasenehethāna, Hāhauwaenaunathe daun hadesane:
26 „Jak to? Przecież jadaliśmy z Tobą i nauczałeś na naszych ulicach?”—powiecie.
Hanānaāenehethauna, Nevethehenauau nau nevaveyānauau hathaāhene, hau nananene dauthedaunāanehadaugauchaudee.
27 Lecz Ja powtórzę: „Naprawdę was nie znam. Odejdźcie stąd wy wszyscy, którzy czynicie zło!”.
Hau hadnaasenehede, Hāedauwunathane, Hāhauwaenaunathe daun hadesane; nayāsesave vahee nananena nesethāhehauau wauwauchudaude.
28 Tam będzie rozpacz i lament! Zobaczycie bowiem w królestwie Bożym Abrahama, Izaaka, Jakuba i wszystkich proroków, sami zaś będziecie wyrzuceni na zewnątrz.
Hena hadnevewauhudaunee nau hadnegaugauchaugudasenana, hāenauhauwaunā Abraham, nau Isaac, nau Jacob, nau vahee haeyāhehauau, Jedauwuu henajanede Hejavaneauthau, hau nananena nehayau nenuguthadena.
29 A ludzie ze wszystkich stron świata—ze wschodu i zachodu, z północy i południa—przybędą i zajmą miejsce w królestwie Bożym.
Nau hadjenauuchaudenee hehethee nejeethevesesanith, nau hehethee nesenaesanith, nau hehethe nanavee, nau hehethee janauhuu, nau hadjanauguduu henajanedaunene Hejavaneauthu.
30 Wtedy wielu z tych, którzy są obecnie uznawani za wielkich, przestanie się liczyć, a inni, teraz uznawani za najmniejszych, będą wielkimi.
Nau, naune, hena hedauaude hadnedauvade, nau hena nanedauvade hadnedauchude.
31 Wtedy nadeszli jacyś faryzeusze i powiedzieli Mu: —Lepiej stąd uciekaj, bo Herod Antypas chce Cię zabić.
Hajesesenee hena haejenauusa jasaa Nesethajauhuhauau, hasenehethāhuk, Nauahe, nau jathāau, hanau Herod hadnaāne.
32 —To wy idźcie—rzekł Jezus—i powiedzcie temu przebiegłemu lisowi: „Jeszcze dziś i jutro będę uzdrawiał ludzi i uwalniał ich od złych duchów, a pojutrze skończę.
Nau hanaāāedauwunāthee, Najesaa, nau hadāedauwunauva hena vachuhuu, Naune, nenuguthu haujaunauau, nau nenayauthānau nuu desenee nau naugaagu, nau nanaseauwauau hesee hadnaāesedaunau.
33 Muszę jednak przez te trzy dni kontynuować swoją podróż, bo żaden Boży prorok nie może przecież zginąć poza Jerozolimą”.
Hau hadnenesanau nuu desenee, nau naugaagu, nau jea hathavenaugaagu: hanau hehauwunaasau henee haeyāhe denaade Dādaunedan.
34 —Jerozolimo, Jerozolimo!—kontynuował Jezus. —Zabijasz proroków i obrzucasz kamieniami Bożych posłańców! Ileż to razy chciałem przygarnąć twoje dzieci, tak jak kura chroni pod skrzydłami pisklęta. Ale nie pozwoliłaś!
Hau Dādaunedan, Dādaunedan, nanathee nenauauthee haeyāhehau, nau nenauchauwahathee hauunaugāe henee hejejenanauwunaudenenau; dauhudauchu naudnauāchauhaunauau nananena hadāeyaunewauau hauānee waude neauthuneahee dauānaude henesaunau hethauvaa hethaenaa, hau hāhauwuvathehāva.
35 Zbliża się czas, w którym twój dom opustoszeje. Mówię wam: Nie zobaczycie Mnie do chwili, gdy zawołacie: „Błogosławiony, który przychodzi w imieniu samego Pana!”.
Naune haudauauwunenau, naunaudauwunana hadnadauyewu: nau hethauwuu nāedauwunathana, Nananena hadnehauwunauhauwuva haunaude nauauchaugu hadneenehena, Hauwunaunaa henee jaunaude heee heneseedaunene Vahadāhenith.
