I Koryntian 10
1 Przyjaciele, przypomnijcie sobie pewne fakty: Kiedyś na pustyni nasi przodkowie byli prowadzeni przez obłok i wszyscy przeszli przez Morze Czerwone.
Qünki, i ⱪerindaxlar, mǝn silǝrning ata-bowilirimizning ⱨǝmmisining bulut astida yürgǝnlikidin wǝ ⱨǝmmisining dengizdin ɵtüp mangƣanliⱪidin hǝwǝrsiz yürüxünglarni halimaymǝn;
2 Wszyscy, wraz z Mojżeszem, zostali zanurzeni w obłoku i w morzu.
ularning ⱨǝmmisi bulutta ⱨǝm dengizda Musaning [yetǝkqilikigǝ] qɵmüldürülgǝn;
3 Wszyscy spożywali ten sam duchowy pokarm
ularning ⱨǝmmisi ohxax roⱨiy taamni yegǝn,
4 i pili ten sam duchowy napój. Czerpali bowiem wodę z towarzyszącej im duchowej skały, którą był sam Chrystus.
ⱨǝmmisi ohxax roⱨiy iqimlikni iqkǝn; qünki ular ɵzlirigǝ [ⱨǝmraⱨ bolup] ǝgixip yürgǝn roⱨiy uyultaxtin iqǝtti (ǝmǝliyǝttǝ, muxu uyultax Mǝsiⱨning Ɵzi idi);
5 Mimo to większość z nich nie znalazła uznania w oczach Boga i zginęła na pustyni.
xundaⱪtimu, Huda ularning kɵpinqisidin razi bolmiƣanidi; qünki «Ular[ning jǝsǝtliri] qɵl-bayawanda qeqilip ⱪalƣan».
6 Powinno to być dla nas przestrogą, abyśmy, tak jak oni, nie dążyli do zła.
Əmma bu ixlar ularning bexiƣa bizlǝrgǝ sawaⱪ-bexarǝt bolsun üqün qüxkǝnidi; buningdin mǝⱪsǝt, bizning ularning yaman ixlarƣa ⱨǝwǝs ⱪilƣinidǝk ⱨǝwǝs ⱪilmasliⱪimiz üqündur.
7 Nie oddawajcie czci bożkom—jak tamci. Pismo przecież mówi, że oddając cześć złotemu cielcowi „zasiedli do jedzenia i picia, a potem wstali, aby tańczyć”.
Silǝr yǝnǝ ularning bǝzilirigǝ ohxax butⱪa qoⱪunidiƣanlardin bolmanglar; bular toƣruluⱪ: «Hǝlⱪ yǝp-iqixkǝ olturdi, andin kǝyp-sapaƣa turdi» dǝp pütülgǝn.
8 Nie ulegajmy rozwiązłości seksualnej—jak tamci, gdy jednego dnia zginęło dwadzieścia trzy tysiące osób.
Biz yǝnǝ ularning bǝzilirining buzuⱪqiliⱪ ⱪilƣinidǝk buzuⱪqiliⱪ ⱪilmayli; qünki xu wǝjidin ulardin yigirmǝ üq ming kixi bir kündila ɵldi.
9 Nie róbmy testów na wiarygodność Chrystusa—jak oni robili i poginęli z powodu jadowitych węży.
Yǝnǝ ularning bǝzilirining Mǝsiⱨni siniƣinidǝk Mǝsiⱨni sinimayli; qünki xu sǝwǝbtin ular yilanlar qeⱪixi bilǝn ⱨalak boldi.
10 I nie narzekajcie na Boga—jak oni narzekali i zginęli, porażeni przez anioła śmierci.
Yǝnǝ ularning bǝziliri aƣrinƣandǝk aƣrinip ⱪaⱪximanglar — nǝtijidǝ, ular jan alƣuqi [pǝrixtǝ] tǝripidin ɵltürüldi.
11 Wszystko, co ich spotkało, stanowi ostrzeżenie i zostało zapisane dla nas, żyjących u progu końca czasów. Jest to przestroga dla nas. (aiōn g165)
Əmdi bu wǝⱪǝlǝrning ⱨǝmmisi ularning bexiƣa bexarǝtlik misallar süpitidǝ qüxkǝn wǝ ahirⱪi zamanlar beximizƣa keliwatⱪan bizlǝrning ulardin sawaⱪ-ibrǝt eliximiz üqün hatirilǝngǝnidi. (aiōn g165)
12 Dlatego ten, kto sądzi, że stoi, niech uważa, żeby nie upadł.
Xuning bilǝn «Mǝn [etiⱪadta] qing tirǝp turmaⱪtimǝn» degǝn kixi ɵzining yiⱪilip ketixidin ⱨezi bolsun!
13 Pokusy, których doświadczacie, są normalną i ludzką rzeczą. Ale Bóg jest wierny i nie pozwoli, abyście byli kuszeni ponad wasze siły. Dopuszczając pokusę, pokaże wam również drogę wyjścia, abyście mogli wyjść z niej cało.
Silǝr duq kǝlgǝn sinaⱪlarning ⱨǝmmisigǝ baxⱪa adǝmlǝrmu ohxax duq kǝlgǝn. Wǝ Huda bolsa wǝdisidǝ turƣuqidur, U silǝrni kɵtürǝlmigüdǝk sinaⱪlarƣa uqratmaydu, bǝlki sinaⱪ bexinglarƣa qüxkǝndǝ, xuning bilǝn tǝng uningdin ɵtüp ⱪutulux yolini yaritip beridu; silǝr xuning bilǝn uningƣa bǝrdaxliⱪ beridiƣan bolisilǝr.
14 Kochani, unikajcie wszystkiego, co ma jakikolwiek związek z kultem bożków.
Xu sǝwǝbtin, sɵyümlüklirim, butpǝrǝsliktin ⱪeqinglar!
15 Wiem, że jesteście mądrzy, więc sami oceńcie moje słowa:
Silǝrni ǝⱪil-ⱨoxi jayida kixilǝr dǝp ⱪarap xuni eytiwatimǝn; sɵzligǝnlirimni baⱨalap beⱪinglar: —
16 Czy kielich z winem, za który dziękujemy podczas Wieczerzy Pańskiej, nie wyraża naszego udziału we krwi Chrystusa? A wspólnie łamany chleb? Czy nie wyraża naszej jedności jako Jego ciała?
Biz bǝrikǝtlik bolsun dǝp tiligǝn, bǝrikǝtlik jamdiki xarabni iqkinimiz, Mǝsiⱨning ⱪenidin ortaⱪ bǝⱨirlǝnginimiz ǝmǝsmu? Bizning oxutⱪan nanni yeginimiz, Mǝsiⱨning tenidin ortaⱪ bǝⱨirlǝnginimiz ǝmǝsmu?
17 Wszyscy dzielimy się przecież jednym chlebem, bo choć jest nas wielu, stanowimy jedno ciało.
Biz nurƣun bolsaⱪmu bir nan, bir tǝndurmiz; qünki ⱨǝmmimiz xu bir nandin nesiwǝ alimiz.
18 Zwróćcie uwagę na przykład Izraela: Ci, którzy spożywają pokarm ofiarowany na ołtarzu świątyni, jednoczą się w ten sposób ze świątynią Boga.
Jismaniy Israilƣa ⱪaranglar; ⱪurbanliⱪlarni yegǝnlǝr ⱪurbangaⱨⱪa nesipdaxlar ǝmǝsmu?
19 Czy chcę przez to powiedzieć, że pogańskie bóstwa lub ofiary składane im mają jakieś znaczenie? Absolutnie nie!
Əmdi nemǝ demǝkqimǝn? Butⱪa atap sunulƣan ⱪurbanliⱪning birǝr ǝⱨmiyiti barmidu? Butning birǝr ǝⱨmiyiti barmidu?
20 Chcę tylko pokazać wam, że ofiary te w rzeczywistości składane są demonom, a nie Bogu. Ja zaś nie chciałbym, abyście mieli z nimi cokolwiek wspólnego.
Yaⱪ, biraⱪ kapirlar butlarƣa sunƣan ⱪurbanliⱪlarni Hudaƣa ǝmǝs, bǝlki jinlarƣa ataydu. Mǝn silǝrning jinlar bilǝn ortaⱪ nesipdax boluxunglarni halimaymǝn.
21 Nie możecie jednocześnie pić z kielicha Pana i z kielicha demonów! Nie możecie również zasiadać za stołem Pana i za stołem demonów!
Rǝbning jamidin wǝ jinlarning jamidin tǝng iqküqi bolsanglar bolmaydu; Rǝbning dastihiniƣa wǝ jinlarning dastihiniƣa tǝng dahil bolsanglar bolmaydu.
22 Czy mamy pobudzać Pana do zazdrości o nas? Czy jesteśmy od Niego mocniejsi?
Rǝbning ⱨǝsǝt-ƣǝzipini ⱪozƣimaⱪqimizmu? Biz Uningdin küqlükmu-ya?
23 Wszystko jest dozwolone, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko nam wolno, ale nie wszystko wzmacnia naszą wiarę.
«Ⱨǝmmǝ nǝrsǝ ⱨalaldur», ǝmma ⱨǝmmǝ nǝrsǝ paydiliⱪ boluwǝrmǝydu; «ⱨǝmmǝ nǝrsǝ ⱨalaldur», ǝmma ⱨǝmmǝ nǝrsǝ adǝmning [etiⱪadini] ⱪuralmaydu.
24 Nie bądźcie egoistami—dbajcie o dobro innych!
Əmdi ⱨeqkim ɵz mǝnpǝǝtini izdimisun, bǝlki ɵzgilǝrningkini izdisun.
25 Kupujcie takie mięso, jakie jest w sprzedaży. Dla spokoju sumienia nie pytajcie, czy było ono ofiarowane bożkom.
Gɵx bazirida setilƣan ⱨǝrbirnǝrsini wijdaninglarni dǝp olturmay, ⱨeqnemini sürüxtǝ ⱪilmay yǝweringlar.
26 „Do Pana należy bowiem ziemia i wszystko, co na niej żyje”.
Qünki «Jaⱨan wǝ uningƣa tolƣan ⱨǝmmǝ mǝwjudatlar Pǝrwǝrdigarƣa mǝnsüptur» [dǝp pütülgǝn].
27 Jeśli zostaniecie zaproszeni przez kogoś, kto nie wierzy Jezusowi, i chcecie skorzystać z jego gościny, jedzcie wszystko, czym was poczęstuje, dla spokoju sumienia nie pytając o pochodzenie pokarmu.
Əmma etiⱪad ⱪilmiƣanlarning birǝrsi seni ziyapǝtkǝ tǝklip ⱪilsa wǝ kɵnglüng tartsa, aldingƣa ⱪoyulƣan ⱨǝmmini wijdaningni dǝp olturmay yǝwǝr;
28 Ale gdyby ktoś was ostrzegł, mówiąc: „Te pokarmy były przecież ofiarowane bożkom!”, nie jedzcie—ze względu na tego człowieka i sumienie.
ǝmma birsi sanga: «Bu butlarƣa atalƣan ⱪurbanliⱪ taami» desǝ, undaⱪta uni yemǝ; nemixⱪa desǝng, bu ixni sanga eytⱪan adǝmning sǝwǝbi üqün, xundaⱪla wijdanning sǝwǝbi üqündur;
29 Mówię oczywiście o jego sumieniu, nie waszym. Dlaczego bowiem czyjeś sumienie miałoby ograniczać moją wolność?
mǝn degǝn wijdan seningki ǝmǝs, bǝlki ⱨeliⱪi kixining wijdani; mening ǝrkinlikimgǝ baxⱪilarning wijdani tǝripidin yaman dǝp baⱨa berilixining ⱨajiti barmu?
30 Jeśli dzięki łasce Boga mogę coś zjeść i dziękuję Mu za ten pokarm, to dlaczego ktoś miałby mnie potępiać?
Mǝn tǝxǝkkür eytip yesǝm, tǝxǝkkür eytⱪan nǝrsini durus yeginim tüpǝylidin yaman dǝp ⱪariliximning nemǝ ⱨajiti?
31 Tak więc, jeśli jecie, pijecie lub czynicie cokolwiek innego, zawsze róbcie to tak, aby oddawać chwałę Bogu.
Xunga silǝr nemini yesǝnglar, nemini iqsǝnglar yaki ⱨǝrⱪandaⱪ baxⱪa ixlarni ⱪilsanglar, ⱨǝmmǝ ixlarni Hudaƣa xan-xǝrǝp kǝltürülsun dǝp ⱪilinglar.
32 Nie doprowadzajcie do upadku ani Żydów, ani pogan, ani kogokolwiek, kto należy do kościoła Boga.
Mǝn ɵzüm ⱨǝmmǝylǝnni ⱨǝmmǝ ixta mǝmnun ⱪilixⱪa intilginimdǝk, ɵz mǝnpǝǝtim üqün ǝmǝs, bǝlki kɵpqilikning mǝnpǝǝti, ularning ⱪutⱪuzuluxi üqün intilginimdǝk, ⱨeqkimning aldiƣa — Yǝⱨudiylar bolsun, greklar bolsun, Hudaning jamaitidikilǝr bolsun aldiƣa putlikaxang bolmanglar. Mǝn Mǝsiⱨni ülgǝ ⱪilƣinimdǝk, silǝrmu meni ülgǝ ⱪilinglar.
33 Postępujcie tak, jak ja, który zabiegam o dobro innych ludzi i nie szukam własnej korzyści. Staram się bowiem, aby inni mogli dostąpić zbawienia.
