Psalms 78
1 KOMAIL nai aramaj akan, ron ai kujoned; komail kapaike don jalon omail padak en au ai!
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 I pan ki pajan au ai, pwen padak, o pan kida kajoi en maj o,
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Me kitail ronadar o ajaer, o jam atail kajoi on kitail er,
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Pwe kitail ender karirila jan kadaudok arail, me pan pwarado mur, o kaparokki wau en leowa, o a manaman o a dodok kapuriamui kan.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Pwe a kotin kauada men kataman eu ren Iakop, o kotikida kapun eu ren men Ijrael, me u kotin kakaliki on jam atail akan, pwe ren ujelan nair jeri kan,
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 Pwe di en mur en aja due, o jeri ko, me pan ipwidi; o ni ar kokoda, ren pil kajoi on nair jeri kan
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 Pwe irail en kaporoporeki Kot, o ren der monokela en Kot a wiwia kan, o ren kapwaiada a kujoned akan.
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 O ren der dueta jam arail akan, me kainok kanudi o katiwo eu, me monion arail jota teneten, o nen arail jota melel on Kot.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Dueta kainok Epraim, me wa tatan mauin, ap purela jan nan pei.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Irail jota dadaurata inau en Kot, o re jota men weweideki duen a kujoned akan.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 O re monokelar a wiawia kan o a manaman akan, me a kotin kajaljale on irail er.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 A kotin wiadar manaman akai janjal mon jam arail akan nan Akipten, nan jap Joan.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 A kotin palan pajan madau o kotin mueid on ir, en kotela, o wiadar pil dueta kel takai eu.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 A kotin kalua kin irail tapik ni ran o, o ni pon umpul en kijiniai.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 A kotin palan pajan paip nan jap tan o kanim pile kin irail pil toto.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 O a kotin kapkapwile wei pilap kai jan nan paip, pwe ren pwile wei dueta pilap laud akan.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 Ari jo, re dadaurata ni arail didi on I, o re kaonioni me Lapalap o nan jap tan.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 O re kajonejon Kot nan monion arail, ni ar inon ion kan arail mana.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 O re palian Kot ni ar inda: Melel Kot pan kak wiada tepel eu nan jap tan?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Kilan, a poki paip o, pe pil en pwarado o pilap akan pwilepwile wei, a iaduen, a pan kak kida prot o uduk on na aramaj akan?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Ieowa lao manier mepukat, ap kotin onionadar, o kijiniai wiauier ren Iakop, o onion lel on Ijrael,
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Pweki ar jo kamelele Kot, o jota kaporoporeki a jauaj.
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 A ap kotin majani on tapok en poa kan, o ritinida wanim on lan akan.
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 O kotin kamoredi on ir mana, pwe ren mana, o a kotiki on ir prot en lan.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Irail kanalar prot en tounlan kan; a kotin kadar on ir kijin mana toto.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 A kotin kapwaredar pan lan an en maj en lan, o ni a manaman a kotin kamokidada an en pali air.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 O a kotin kamoredi on ir uduk dueta pwel par, o manpir dueta pik en oror.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 O a kotin kapup irail di waja karoj, me irail kaujon ia.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Rap manamana o medilar kaualap, o a kotin mueid on ir ar inon.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 A ni ar kapwaiadar ar inon, o ni ar manamana.
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 Onion en Kot ap lel on irail er, o kamelar ol lapalap re’rail, o kotin wokiedi mana kap en Ijrael kajampwal akan.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 A re kalaudelar arail dip, o re jota kamelele a manaman akan.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 I me a kotin mueidoki ren mela, re jota paida, o ar apwal akan me toto arain ar maur.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Ni a kotin kame irail la, rap idok i, o wukila, o rapaki Kot.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 O re tamandar, me Kot kele parail o Kot lapalap ar jaundor.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 O re lik janjal mau on i ni au arail o re likam on i ni lo ar.
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 A monion arail jota teneten on i, o re jota dadaurata melel a inau.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Ari jo, a kotin kalanan on ir, o kotin makeki on ir dip arail, o jota kame irail la, o katukiedi a onion pan pak toto, o jota onioni melel.
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Pwe a kotin kupura, me irail pali uduk, dueta kijinian, me pir wei o jolar puredo.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Pan pak toto re kanudi on i nan jap tan, o kakupur juedi i nan mal.
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Irail pur on anjau karoj kajonejon Kot, o re akapuni on me Jaraui ren men Ijrael.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Re jolar tamanda lim a manaman, me dore ir ala jan ar imwintiti kan ni ran o.
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Duen a kotin wiadar a manaman akan nan Akipten o a dodok kapuriamui nan Joan.
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 A kotin kawuki on nta ar pil akan, rap jolar kak nima jan ar pilap akan.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Ni a kotin kapwaredar man jued akan nan pun arail, me kan ir ala, o proj akan, me kawe ir ala.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 A kotiki on muedi ar tuka kan, o ar wantuka on man jiek.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 A kotin kawekilar akel ar wain o tuka kan ki akel tikitik.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 A kotin kamekila ar man akel akan o ar pwin man akan liol.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 A kotin onion melel o porone won ir tounlan jued kai, o mueid on ir, ren linaranar, o morjued, o kainjenjued.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 A kotin kaonopa dan onion al apot, o jota dorelar maur arail jan mela, o kotin mueid on kilitop ni maur arail.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 A kotin kamelar mejeni karoj nan Akipten, mejeni en ar kelail nan im en Am akan.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 A kotin kaluala japwilim a kan dueta pwin jip eu nan jap tan.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 A kotin kalua irail ni pun, pwe ren der majak meakot, a madau kadupaledi ar imwintiti kan.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 A kotin wa ir ala lel ni irair en jap jaraui, lel nana wet, me lim a pali maun kileledier.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 O kotin pakipaki men liki kan mo’rail, o kotin nek on ir jap arail, pwen jojoki, o a kotiki on kainok en Ijrael akan, en kaukaujon nan im arail.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 A re jonejon? o kaonion Kot lapalap, o jota peiki on i, o jota duki on a majan akan.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 O re muei jan o mamaleki meakaroj, dueta jam arail akan, o re jota teneten, dueta kajik katieu luet eu.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 O re kaonion i ni ar kaudok pon dol akan, o re kupur juedeki i ki arail dikedik en ani kan.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 A Kot lao kotin mani mepukat, ap kotin onionada o kajapok ir ala melel.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 A kotin muei jan tanpaj a nan Jilo, im pwal o, waja a kotikot ia ren aramaj akan.
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 A kotiki wei japwilim akan nan imaten, o a linan nan pa en imwintiti kan.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 A kotiki wei japwilim a aramaj akan ni kodlaj, o kotin onioni japwilim a jojo.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Kijiniai kanala ar manakap akan, o ar peinekap akan jolar kak papaud.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 Arail jamero kan mekilar kodlaj, a jolar li odi kan, me kin maiei.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Ieowa ap kotin opala waja dueta amen me mairelar, dueta ol komad amen kin nijinij ni a kan wain.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 A kotin kaloedier a imwintiti kan o kanamenok ir ala kokolata.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 A kotin kajelar im en Iojep, o jota piladar kainok en Epraim.
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Pwe a kotin piladar kainok en Iuda, kol Jion, me a koti kupura.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 O a kotin kauadar tanpaj a im jaraui waja ileile, dueta jappa me pan teneten ea kokolata.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Ap kotin piladar japwilim a ladu Dawid, o a kotin ale i jan nan deun jip akan.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 A kotin kalua i jan ren jip en kadidi kan, pwen kamana japwilim a kainok en Iakop o a jojo men Ijrael.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 O a kotin apapwali ir ni tiak en monion melel o pun, o kakaun irail ada ni koiok en lim a kan.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
