< Lukaj 18 >

1 A PIL kotin majani on irail karajeraj eu, me ren poden kapakap o der panada.
Y les dijo también una parábola sobre que es necesario orar siempre, y no desmayar,
2 A kotin majani: Jaunkapun amen mi nan kanim eu, me jota lan Kot, o jota injenoki aramaj amen.
diciendo: Había un juez en una ciudad, el cual ni temía a Dios, ni respetaba a hombre.
3 A li odi men mi nan kanim ota, me poto don i potoan on: Kom kotin jauaja ia on me kailon kin ia!
Había también en aquella ciudad una viuda, la cual venía a él diciendo: Defiéndeme de mi adversario.
4 A a kan maj o, a kadekadeo a monemoneloleki: Nan i jota lan Kot, o pil jota injenoki aramaj,
Pero él no quiso por algún tiempo; pero después de esto dijo dentro de sí: Aunque ni temo a Dios, ni tengo respeto a hombre,
5 A pweki li odi men et a kadiropa ia. i pan jauaja i. pwender purodo kadiropa ia.
todavía, porque esta viuda me es molesta, le haré justicia, porque al fin no venga y me muela.
6 Kaun o ap kotin majani: Komail ron, me jaunkapun japun indada!
Y dijo el Señor: Oíd lo que dice el juez injusto.
7 A iaduen Kot, a jota pan kotin jauaja japwilim a pilipildar akan, me kin likelikwir on i ni ran o ni pon? Pala a pan kotin pwapwand?
¿Y Dios no defenderá a sus escogidos, que claman a él día y noche, aunque sea longánimo acerca de ellos?
8 I indai on komail: nan a pan madan jauaja ir. Ari jo, Nain aramaj lao pwarado, da, a pan diar pojon ni jappa?
Os digo que los defenderá presto. Pero cuando el Hijo del hombre viniere, ¿hallará fe en la tierra?
9 A pil kotin karajai on irail me kin aka punki pein irail, ap aka japunki me tei kan:
Y dijo también a unos que confiaban en sí como justos, y menospreciaban a los otros, esta parábola:
10 Aramaj riamen kodala on nan im en kaudok pwen kapakap. Amen ira Parijar, a amen jaunopwei men.
Dos hombres subieron al Templo a orar: el uno fariseo, el otro publicano.
11 Parijar o kajinenda kelepela ekij waja kapakap due met: Main Kot, i danke ir, me i jota dueta aramaj tei kan: Lolap, japun, kamal, de dueta jaunopwei men et.
El fariseo, en pie, oraba consigo de esta manera: Dios, te doy gracias, que no soy como los otros hombres, ladrones, injustos, adúlteros, ni aun como este publicano;
12 I kin kaikaijole pan riapak ni wik eu o koleireki eijokkij eu en ai kapwa karoj.
ayuno lo de dos comidas cada sábado, doy diezmos de todo lo que poseo.
13 A jaunopwei u doo jan ekij waja, ap jota men jarada nanlan, a a pikir maramar a indada: Main Kot, re kotin kupura ia me dipan!
Mas el publicano estando lejos no quería ni aun alzar los ojos al cielo, sino que hería su pecho, diciendo: Dios, sé propicio a mí, pecador.
14 I indai on komail, ol men et kodila deu a punala mon me teio. Pwe me kin kajapwilada pein i, pan kajapwilidi, a me kin kajapwilidi pein i pan kajapwilada,
Os digo que éste descendió a su casa más justificado que el otro; porque cualquiera que se ensalza, será humillado; y el que se humilla, será ensalzado.
15 Irail ap wa don i kijin jeri kai, pwen kotin jair ir. A japwilim a tounpadak kan lao kilaner, re ap kapoui irail.
Y traían a él los niños para que los tocase; lo cual viendo los discípulos les reñían.
16 A Iejuj kotin molipe ir majani: Mueid on kijin jeri kan, en kodo re i! Der kalik irail edi! Pwe irail me udan wein Kot.
Mas Jesús llamándolos, dijo: Dejad a los niños venir a mí, y no lo impidáis; porque de los tales es el Reino de Dios.
17 Melel I indai on komail, meamen, me jota ale wein Kot rajon kijin jeri men, a jota pan pedelon on lole.
De cierto os digo, que cualquiera que no recibiere el Reino de Dios como un niño, no entrará en él.
18 A monjap amen idok re a majani: Jaunpadak mau, da me I en wiada, pwen jojoki maur joutuk? (aiōnios g166)
Y le preguntó un príncipe, diciendo: Maestro bueno, ¿qué haré para poseer la vida eterna? (aiōnios g166)
19 Iejuj ari kotin majani on i: Da me koe indaki, me I me mau? Jota me mau men, Kot eta.
Y Jesús le dijo: ¿Por qué me llamas bueno? Ninguno hay bueno sino sólo Dios.
20 Koe kin aja kujoned akan: Koe der kamal; koe der kamela aramaj; koe der pirap, koe der kinekine mal, kakaki jam om
Los mandamientos sabes: No matarás; no adulterarás; no hurtarás; no dirás falso testimonio; honra a tu padre y a tu madre.
21 I ari indada: Nan mepukat karoj i kin wiawia jan ni ai tikitik kokodo.
Y él dijo: Todas estas cosas he guardado desde mi juventud.
22 Iejuj lao mani mepukat, ap majani on i: Me ta kij me lua, netikila om kapwa karoj, o nene on me jamama kan, a om pai pan mi nanlan, ap kodo idauen ia do.
Y Jesús, oído esto, le dijo: Aún te falta una cosa: vende todo lo que tienes, y dalo a los pobres, y tendrás tesoro en el cielo; y ven, sígueme.
23 A lao ronadar met, ap injenjuede kila melel, pwe a kapwapwa kaualap.
Entonces él, oídas estas cosas, se puso muy triste, porque era muy rico.
24 A Iejuj lao kotin majani, me a injenjuedela, ap majani: Nan me apwal on me kapwapwa kan, en pedelon on nan wein Kot.
Y viendo Jesús que se había entristecido mucho, dijo: ¡Cuán dificultosamente entrarán en el Reino de Dios los que tienen riquezas!
25 Pwe me manai, kamel en tilon nan por en dikok, jan ol kapwapwa men pedelon on nan wein Kot.
Porque más fácil cosa es entrar un cable por el ojo de una aguja, que un rico entrar al Reino de Dios.
26 Irail me roneron indada: Ari, ij me kak on maur?
Y los que lo oían, dijeron: ¿Y quién podrá ser salvo?
27 A kotin majani: Me aramaj akan jo kak on, Kot me pan kak on.
Y él les dijo: Lo que es imposible para con los hombres, posible es para Dios.
28 Petruj ap potoan on: Re kotin mani, kit me likid maliela meakaroj ap idauen la ir.
Entonces Pedro dijo: He aquí, nosotros hemos dejado todas las cosas, y te hemos seguido.
29 A kotin majani on irail: Melel I indai on komail, nan jota me likidmaliela im a, de jam, de in a, de ri a ol akan, de a paud, de na jeri kan pweki wein Kot,
Y él les dijo: De cierto os digo, que no hay nadie que haya dejado casa, o padres, o hermanos, o mujer, o hijos, por el Reino de Dios,
30 Me jo pan id aneki me lapalap ni anjau wet o ni muei kokodo maur joutuk. (aiōn g165, aiōnios g166)
que no haya de recibir mucho más en este tiempo, y en el siglo venidero la vida eterna. (aiōn g165, aiōnios g166)
31 A kotin ukala ekriamen ko majani on irail: Kilan, kitail kin kodalan Ierujalem, o karoj pan pwaida, me intinidier ren jaukop akan duen Nain aramaj.
Y Jesús, tomando aparte a los doce, les dijo: He aquí subimos a Jerusalén, y serán cumplidas todas las cosas que fueron escritas por los profetas, del Hijo del hombre.
32 Pwe a pan panala ren men liki kan, pwe re pan kapikapiti I o ki jan wau i, o kondipi on i.
Porque será entregado a los gentiles, y será escarnecido, e injuriado, y escupido.
33 O re pan woki i o kamela, a ni kajilu en ran a pan maureda.
Y después que le hubieren azotado, le matarán; mas al tercer día resucitará.
34 Irail ari jota man weweki mepukat, o majan pot et me rir jan irail. Re pil jaja, me a kotin majani.
Pero ellos nada de estas cosas entendían, y esta palabra les era encubierta, y no sabían lo que decía.
35 A kadekadeo ni a koren ion Ieriko, ol majkun amen momod pon kailan al, poekipoeki.
Y aconteció que acercándose él a Jericó, un ciego estaba sentado junto al camino mendigando;
36 I lao ronadar pokon o me daudaulul, ap idok due.
el cual cuando oyó la multitud que pasaba, preguntó qué era aquello.
37 Irail ari indan i, me Iejuj men Najaret kotin daulul.
Y le dijeron que pasaba Jesus Nazareno.
38 I ari nil laudeda potoan on: Iejuj, japwilim en Dawid, kotin kupura ia!
Entonces dio voces, diciendo: Jesus, Hijo de David, ten misericordia de mí.
39 A me tion moa kidekidaue i, en nenenla: a i ap kalaudela a poekipoeki: Japwilim en Dawid, kotin kupura ia!
Y los que iban delante, le reñían que callase; mas él clamaba mucho más: Hijo de David, ten misericordia de mí.
40 Iejuj ap kotin udi on waja o, majani, ol o en wijike don i. A lao koren ion imp a, ap kotin kainoma re a.
Jesús entonces parándose, mandó traerle a sí; y cuando él llegó, le preguntó,
41 Majani: Da me koe men, I en wiai on uk? A potoan on: Main, i men potoan narada waja.
diciendo: ¿Qué quieres que te haga? Y él dijo: Señor, que vea.
42 A Iejuj kotin majani on i: Kilan waja, om pojon me kakel uk ada!
Y Jesús le dijo: Ve, tu fe te ha hecho salvo.
43 Ap pitipit kilanada waja, o idauenla i, o kapina Kot, o aramaj karoj, me udial met, ap kapikapina Kot.
Y luego vio, y le seguía, glorificando a Dios; y todo el pueblo como lo vio, dio a Dios alabanza.

< Lukaj 18 >