< Psalm 120 >

1 NI ai apwal akan i likwir wong Ieowa, a ap kotin mangi ia.
(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2 Maing Ieowa, kotin dore ia la, sang au en me kin likam, o lo en kotaue.
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3 Da me lo likam kak wiai ong uk, o da me a kak kapwaiada?
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4 A rasong kanangan kasik katieu kong kan ren me kelail amen, dueta kisiniai nan alek.
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5 Meid apwal ong ia, ai kairu nan Mesek, o ai kauson impan im en men Kedar!
Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6 Meid warai ong ai kaukauson ren aramas akan me kin tataki muei mau.
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7 I inong iong muei mau, a ni ai pan lokaia, re kin mauki mauin.
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

< Psalm 120 >