مزامیر 94

1 ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

Dieu des vengeances, ô Éternel, Dieu des vengeances, fais rayonner ta splendeur!

2 ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

Lève-toi, juge de la terre. Châtie les orgueilleux comme ils le méritent!

3 گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

Jusques à quand les méchants, ô Éternel, Jusques à quand les méchants triompheront-ils?

4 همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

Jusques à quand se répandront-ils en discours insolents. Et se glorifieront-ils, tous les ouvriers d'iniquité?

5 قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

Éternel, ils écrasent ton peuple. Et ils oppriment ton héritage.

6 بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

Ils tuent la veuve et l'étranger. Et ils mettent à mort les orphelins.

7 این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

Puis ils disent: «L'Éternel ne le voit pas; Le Dieu de Jacob n'y fait pas attention!»

8 ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

Prenez garde, hommes stupides! Insensés, quand donc ferez-vous preuve d'intelligence?

9 آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

Celui qui a planté l'oreille n'entendra-t-il pas? Celui qui a formé l'oeil ne verra-t-il pas?

10 او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

Celui qui châtie les nations ne punira-t-il pas. Lui qui enseigne aux hommes la science?

11 خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

L'Éternel connaît les pensées de l'homme: Il sait qu'elles sont vaines!

12 خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

Heureux, ô Éternel, l'homme que tu instruis, Et à qui tu enseignes ta loi,

13 چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

Pour le remplir de paix pendant les mauvais jours. Tandis que se creuse la tombe sous les pas du méchant!

14 خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

L'Éternel ne délaissera pas son peuple, Et il n'abandonnera pas son héritage.

15 بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

Ses jugements se montreront un jour conformes à la justice. Et tous ceux qui ont le coeur droit s'en réjouiront.

16 کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui prendra ma défense contre les ouvriers d'iniquité?

17 اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

Si l'Éternel n'eût été mon secours. Bientôt mon âme eût habité le séjour du silence.

18 وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

Quand je disais: «Mon pied chancelle» — Ta bonté, ô Éternel, m'a soutenu!

19 هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

Quand mon coeur était assiégé de soucis. Tes consolations ont réjoui mon âme.

20 آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

Comment pourrais-tu te faire le complice des juges iniques, Qui commettent des crimes au nom de la loi?

21 آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

Ils attaquent la vie du juste, Et ils condamnent le sang innocent.

22 اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

Mais l'Éternel est ma haute retraite; Mon Dieu est le rocher où je trouve un refuge.

23 خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.

Il fera retomber sur eux leur crime, Et leur perversité même consommera leur ruine. Oui, l'Éternel, notre Dieu, les fera périr.