مزامیر 73
| مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند. | 1 |
En salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot de rene av hjertet.
| اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم. | 2 |
Men jeg - nær hadde mine føtter snublet, på lite nær var mine trin glidd ut.
| زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم. | 3 |
For jeg harmedes over de overmodige da jeg så at det gikk de ugudelige vel.
| دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند. | 4 |
For de er fri for lidelser inntil sin død, og deres styrke er vel ved makt.
| مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛ | 5 |
De kjenner ikke til nød som andre folk, og de blir ikke plaget som andre mennesker.
| در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند. | 6 |
Derfor er overmot deres halssmykke, vold omhyller dem som et klædebon.
| قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند. | 7 |
Deres øine står ut av fedme, hjertets tanker bryter frem.
| مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند. | 8 |
De håner og taler i ondskap om undertrykkelse; fra det høie taler de.
| به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند. | 9 |
De løfter sin munn op til himmelen, og deres tunge farer frem på jorden.
| پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند | 10 |
Derfor får de sitt folk til å vende sig om til dem, og vann i overflod suger de i sig.
| و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟» | 11 |
Og de sier: Hvorledes skulde Gud vite noget? Er det vel kunnskap hos den Høieste?
| به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند. | 12 |
Se, dette er de ugudelige, og evig trygge vokser de i velmakt.
| پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟ | 13 |
Ja, forgjeves har jeg renset mitt hjerte og tvettet mine hender i uskyld;
| نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است. | 14 |
jeg blev dog plaget hele dagen, og hver morgen kom til mig med tukt.
| ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم. | 15 |
Dersom jeg hadde sagt: Jeg vil tale således, se, da hadde jeg vært troløs mot dine barns slekt.
| هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛ | 16 |
Og jeg tenkte efter for å forstå dette; det var en plage i mine øine
| تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم. | 17 |
- inntil jeg gikk inn i Guds helligdommer og gav akt på deres endelikt.
| ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند. | 18 |
Ja, på glatte steder setter du dem; du lot dem falle, så de gikk til grunne.
| آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد. | 19 |
Hvor de blev ødelagt i et øieblikk! De gikk under og tok ende med forferdelse.
| آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد! | 20 |
Likesom en akter for intet en drøm når en har våknet op, således akter du, Herre, deres skyggebillede for intet når du våkner op.
| وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم! | 21 |
Når mitt hjerte var bittert, og det stakk mig i mine nyrer,
| من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم! | 22 |
da var jeg ufornuftig og forstod intet; som et dyr var jeg imot dig.
| با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای! | 23 |
Men jeg blir alltid hos dig, du har grepet min høire hånd.
| تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت. | 24 |
Du leder mig ved ditt råd, og derefter optar du mig i herlighet.
| ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم. | 25 |
Hvem har jeg ellers i himmelen? Og når jeg har dig, har jeg ikke lyst til noget på jorden.
| اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی! | 26 |
Vansmekter enn mitt kjød og mitt hjerte, så er dog Gud mitt hjertes klippe og min del evindelig.
| خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد. | 27 |
For se, de som holder sig borte fra dig, går til grunne; du utrydder hver den som faller fra dig i hor.
| اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم! | 28 |
Men for mig er det godt å holde mig nær til Gud; jeg setter min lit til Herren, Israels Gud, for å fortelle alle dine gjerninger.
