مزامیر 29
| مزمور داوود. ای فرشتگان، خداوند را ستایش کنید! شکوه و عظمت او را بستایید! | 1 |
| خداوند را به خاطر جلال نامش بپرستید. خداوند را در شکوه قدوسیتش پرستش کنید. | 2 |
| صدای خداوند از فراز دریاها شنیده می‌شود؛ او همچون رعد می‌غرد! صدای او بر اقیانوسها طنین‌افکن است! | 3 |
| صدای خداوند پرقدرت و باشکوه است. | 4 |
| صدای خداوند درختان سِدر را می‌شکند. خداوند درختان سِدر لبنان را خُرد می‌کند. | 5 |
| او کوههای لبنان را می‌لرزاند و کوه حرمون را مانند گوساله به جست و خیز وا می‌دارد. | 6 |
| صدای خداوند رعد و برق ایجاد می‌کند، | 7 |
| دشتها را به لرزه در می‌آورد و صحرای قادش را می‌جنباند. | 8 |
| صدای خداوند درخت بلوط را می‌لرزاند و برگهای درختان جنگل را به زمین می‌ریزد. در خانهٔ خداوند، همه جلال و عظمت او را می‌ستایند. | 9 |
| خداوند بر آبهای عمیق فرمان می‌راند و تا به ابد سلطنت می‌نماید. | 10 |
| خداوند به قوم برگزیدهٔ خود قدرت می‌بخشد و صلح و سلامتی نصیب ایشان می‌کند. | 11 |
