< مزامیر 2 >

چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟ 1
Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus christum ejus.
پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او. 2
Dirumpamus vincula eorum, et projiciamus a nobis jugum ipsorum.
آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» 3
Qui habitat in cælis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos.
اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. 4
Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.
سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد. 5
Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum ejus, prædicans præceptum ejus.
خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!» 6
Dominus dixit ad me: Filius meus es tu; ego hodie genui te.
پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام. 7
Postula a me, et dabo tibi gentes hæreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ.
از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. 8
Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.
تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» 9
Et nunc, reges, intelligite; erudimini, qui judicatis terram.
بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! 10
Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore.
با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ 11
Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via justa.
پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند. 12
Cum exarserit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo.

< مزامیر 2 >