مزامیر 140

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، مرا از دست مردان شرور نجات ده! مرا از دست ظالمان محفوظ نگاه دار!

2 آنها تنها به شرارت می‌اندیشند و همواره در فکر بر پا کردن نزاع هستند.

3 زبانشان مانند نیش مار سمی تند و تیز است و زهر مار از لبانشان می‌چکد.

4 ای خداوند، مرا از دست مردان شرور محفوظ نگه دار. مرا از دست مردان ظالم که برای سرنگونی من نقشه می‌کشند، حفظ فرما.

5 مردان متکبر بر سر راه من دام می‌گذارند، بندهای تور خود را پهن می‌کنند تا مرا گرفتار سازند.

6 ای خداوند، من تو را خدای خود می‌دانم. فریاد مرا بشنو و به داد من برس.

7 ای یهوه، خداوند من، تو قوت و نجات من هستی. تو سر مرا در روز جنگ محفوظ داشتی.

8 ای خداوند، نگذار بدکاران به مراد دل خود برسند و کامیاب شده، مغرور شوند.

9 بگذار آنچه بر ضد من اندیشیده‌اند بر سر خودشان بیاید.

10 ای کاش پاره‌های آتش بر سرشان بریزد و آنها را بسوزاند، ای کاش به چاه عمیق افکنده شوند و هرگز از آن بیرون نیایند.

11 ای کاش آنان که به ناحق به دیگران تهمت می‌زنند، کامیاب نشوند. ای کاش شخص ظالم به‌وسیلۀ ظلم و شرارت خودش نابود شود.

12 خداوندا، می‌دانم که تو به داد ستمدیدگان خواهی رسید و حق آنان را از ظالمان خواهی گرفت.

13 ای خداوند، عادلان نام تو را ستایش خواهند کرد و صالحان در حضور تو خواهند زیست.