مزامیر 12

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، به داد ما برس، زیرا دیگر اثری از خداشناسان نیست و انسان باوفا در دنیا باقی نمانده است.

in finem pro octava psalmus David salvum me fac Domine quoniam defecit sanctus quoniam deminutae sunt veritates a filiis hominum

2 همه دروغ می‌گویند و با چاپلوسی یکدیگر را فریب می‌دهند.

vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum labia dolosa in corde et corde locuti sunt

3 ای خداوند، زبان چاپلوسان و متکبران را بِبُر

disperdat Dominus universa labia dolosa linguam magniloquam

4 که می‌گویند: «ما هر چه را که بخواهیم با زبانمان به دست می‌آوریم. هر چه را که بخواهیم می‌گوییم و کسی نمی‌تواند مانع ما شود.»

qui dixerunt linguam nostram magnificabimus labia nostra a nobis sunt quis noster dominus est

5 خداوند می‌گوید: «من برمی‌خیزم و به داد فقیران و درماندگان می‌رسم و آنها را از دست ظالمان نجات می‌بخشم.»

propter miseriam inopum et gemitum pauperum nunc exsurgam dicit Dominus ponam in salutari fiducialiter agam in eo

6 وعده‌های خداوند، مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، پاک و قابل اعتماد است.

eloquia Domini eloquia casta argentum igne examinatum probatum terrae purgatum septuplum

7 ای خداوند، هر چند پای اشخاص بدکار به همه جا رسیده است و مردم کارهای پلید آنها را ستایش می‌کنند، ولی تو ما را تا ابد از چنین اشخاص حفظ خواهی کرد.

tu Domine servabis nos et custodies nos a generatione hac et in aeternum

8

in circuitu impii ambulant secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum