لوقا 22
| عید فطیر که به پِسَح نیز معروف است نزدیک می‌شد. | 1 |
Now the feast of unleavened bread drew nigh, which is called the Passover.
| در طی روزهای عید، کاهنان اعظم و سایر علمای دین در پی فرصت بودند تا عیسی را بی‌سر و صدا بگیرند و به قتل برسانند، اما از شورش مردم وحشت داشتند. | 2 |
And the chief priests and scribes sought how they might kill him; for they feared the people.
| در همین زمان، شیطان وارد وجود یهودا اسخریوطی یکی از دوازده شاگرد عیسی شد. | 3 |
Then entered Satan into Judas surnamed Iscariot, being of the number of the twelve.
| پس او نزد کاهنان اعظم و فرماندهان محافظین معبد رفت تا با ایشان گفتگو کند که چگونه عیسی را به دستشان تسلیم نماید. | 4 |
And he went his way, and communed with the chief priests and captains, how he might betray him unto them.
| ایشان نیز از این امر بسیار شاد شدند و قول دادند که مبلغی به او بدهند. | 5 |
And they were glad, and covenanted to give him money.
| بنابراین یهودا به دنبال فرصتی می‌گشت تا به دور از چشم مردم، عیسی را به آنان تسلیم کند. | 6 |
And he promised, and sought opportunity to betray him unto them in the absence of the multitude.
| روز عید فطیر که می‌بایست برۀ پسَح قربانی شود، فرا رسید. | 7 |
Then came the day of unleavened bread, when the passover must be killed.
| پس عیسی، دو نفر از شاگردان، یعنی پطرس و یوحنا را به شهر فرستاده، گفت: «بروید و شام پسَح را تدارک ببینید تا بخوریم.» | 8 |
And he sent Peter and John, saying, Go and prepare us the passover, that we may eat.
| ایشان از عیسی پرسیدند: «کجا می‌خواهی تدارک ببینیم؟» | 9 |
And they said unto him, Where wilt thou that we prepare?
| فرمود: «وقتی داخل شهر شوید، مردی با کوزه‌ای آب در دست به شما بر می‌خورد. به دنبال او بروید. به هر خانه‌ای که داخل شد، | 10 |
And he said unto them, Behold, when ye are entered into the city, there shall a man meet you, bearing a pitcher of water; follow him into the house where he entereth in.
| به صاحب آن خانه بگویید،”استادمان ما را فرستاده است تا اتاقی را که برای ما حاضر کرده‌ای تا امشب شام پِسَح را بخوریم، به ما نشان دهی“. | 11 |
And ye shall say unto the goodman of the house, The Master saith unto thee, Where is the guestchamber, where I shall eat the passover with my disciples?
| او شما را به بالاخانه، به یک اتاق بزرگ و مفروش خواهد برد. شام را همان جا تدارک ببینید.» | 12 |
And he shall shew you a large upper room furnished: there make ready.
| آن دو شاگرد به شهر رفتند و همه چیز را همان‌طور که عیسی گفته بود یافتند و شام پسَح را در آنجا تدارک دیدند. | 13 |
And they went, and found as he had said unto them: and they made ready the passover.
| هنگامی که وقت مقرر فرا رسید، عیسی با دوازده رسول بر سر سفره نشست. | 14 |
And when the hour was come, he sat down, and the twelve apostles with him.
| آنگاه به ایشان فرمود: «با اشتیاق زیاد، در انتظار چنین لحظه‌ای بودم، تا پیش از آغاز رنجها و زحماتم، این شام پِسَح را با شما بخورم. | 15 |
And he said unto them, With desire I have desired to eat this passover with you before I suffer:
| زیرا به شما می‌گویم که دیگر از این شام نخواهم خورد تا آن زمان که مفهوم واقعی آن در ملکوت خدا جامۀ تحقق بپوشد.» | 16 |
For I say unto you, I will not any more eat thereof, until it be fulfilled in the kingdom of God.
| آنگاه پیاله‌ای به دست گرفت و شکر کرد و آن را به شاگردان داد و فرمود: «بگیرید و میان خود تقسیم کنید، | 17 |
And he took the cup, and gave thanks, and said, Take this, and divide [it] among yourselves:
| زیرا به شما می‌گویم که من تا زمان برقراری ملکوت خدا، دیگر از این محصول انگور نخواهم نوشید.» | 18 |
For I say unto you, I will not drink of the fruit of the vine, until the kingdom of God shall come.
| سپس نان را برداشت و خدا را شکر نمود و آن را پاره کرد و به ایشان داد و گفت: «این بدن من است که در راه شما فدا می‌شود. این را به یاد من به جا آورید.» | 19 |
And he took bread, and gave thanks, and brake [it], and gave unto them, saying, This is my body which is given for you: this do in remembrance of me.
| به همین ترتیب، پس از شام، جامی دیگر برداشت و گفت: «این جام، نشانهٔ عهد جدید میان خدا و قومش است، عهدی که با خون خود آن را مهر می‌کنم. خون من در راه شما ریخته می‌شود. | 20 |
Likewise also the cup after supper, saying, This cup [is] the new testament in my blood, which is shed for you.
| اما اینجا، سر همین سفره، کسی نشسته است که خود را دوست ما می‌داند، ولی او همان کسی است که به من خیانت می‌کند. | 21 |
But, behold, the hand of him that betrayeth me [is] with me on the table.
| پسر انسان باید مطابق نقشهٔ خدا کشته شود، اما وای به حال کسی که او را تسلیم دشمن می‌کند!» | 22 |
And truly the Son of man goeth, as it was determined: but woe unto that man by whom he is betrayed!
| شاگردان شروع کردند به پرسیدن از یکدیگر که کدام یک از ایشان دست به چنین کاری خواهد زد! | 23 |
And they began to enquire among themselves, which of them it was that should do this thing.
| در ضمن بین شاگردان این بحث درگرفت که کدام یک از ایشان بزرگتر است. | 24 |
And there was also a strife among them, which of them should be accounted the greatest.
| عیسی به ایشان گفت: «در این دنیا، پادشاهان و بزرگان به زیر دستانشان دستور می‌دهند و آنها هم چاره‌ای جز اطاعت ندارند. | 25 |
And he said unto them, The kings of the Gentiles exercise lordship over them; and they that exercise authority upon them are called benefactors.
| اما در میان شما کسی از همه بزرگتر است که خود را کوچکتر از همه بداند و به دیگران خدمت کند. | 26 |
But ye [shall] not [be] so: but he that is greatest among you, let him be as the younger; and he that is chief, as he that doth serve.
| در این دنیا، ارباب بر سر سفره می‌نشیند و نوکرانش به او خدمت می‌کنند. اما اینجا بین ما اینطور نیست، چون من خدمتگزار شما هستم. | 27 |
For whether [is] greater, he that sitteth at meat, or he that serveth? [is] not he that sitteth at meat? but I am among you as he that serveth.
| و شما کسانی هستید که در سختیهای من، نسبت به من وفادار بوده‌اید؛ | 28 |
Ye are they which have continued with me in my temptations.
| از این رو، همان‌گونه که پدرم به من اجازه داده است تا فرمانروایی کنم، من نیز به شما اجازه می‌دهم که در سلطنت من شریک شوید، | 29 |
And I appoint unto you a kingdom, as my Father hath appointed unto me;
| و بر سر سفرهٔ من بنشینید و بخورید و بنوشید، و بر تختها نشسته، بر دوازده قبیلهٔ اسرائیل فرمانروایی کنید. | 30 |
That ye may eat and drink at my table in my kingdom, and sit on thrones judging the twelve tribes of Israel.
| «ای شمعون، شمعون، شیطان می‌خواست همگی شما را بیازماید و همانند گندم، غربال کند؛ | 31 |
And the Lord said, Simon, Simon, behold, Satan hath desired [to have] you, that he may sift [you] as wheat:
| اما من برای تو دعا کردم تا ایمانت از بین نرود. پس وقتی توبه کردی و به سوی من بازگشتی، ایمان برادرانت را تقویت و استوار کن!» | 32 |
But I have prayed for thee, that thy faith fail not: and when thou art converted, strengthen thy brethren.
| شمعون گفت: «خداوندا، من حاضرم با تو به زندان بروم، حتی با تو بمیرم!» | 33 |
And he said unto him, Lord, I am ready to go with thee, both into prison, and to death.
| عیسی فرمود: «پطرس، بدان که همین امشب، پیش از بانگ خروس، سه بار مرا انکار کرده، خواهی گفت که مرا نمی‌شناسی!» | 34 |
And he said, I tell thee, Peter, the cock shall not crow this day, before that thou shalt thrice deny that thou knowest me.
| سپس از شاگردان پرسید: «هنگامی که شما را فرستادم تا پیام انجیل را به مردم اعلام کنید، و پول و کوله‌بار و لباس اضافی با خود بر نداشته بودید، آیا به چیزی محتاج شدید؟» جواب دادند: «نه.» | 35 |
And he said unto them, When I sent you without purse, and scrip, and shoes, lacked ye any thing? And they said, Nothing.
| فرمود: «اما اکنون اگر کوله‌بار و پول دارید، با خود بردارید؛ و اگر شمشیر ندارید، جامۀ خود را بفروشید و شمشیری بخرید! | 36 |
Then said he unto them, But now, he that hath a purse, let him take [it], and likewise [his] scrip: and he that hath no sword, let him sell his garment, and buy one.
| چون زمان انجام این پیشگویی درباره من رسیده است که می‌گوید: او از خطاکاران محسوب شد. آری، هر چه درباره من پیشگویی شده است، عملی خواهد شد.» | 37 |
For I say unto you, that this that is written must yet be accomplished in me, And he was reckoned among the transgressors: for the things concerning me have an end.
| گفتند: «استاد، دو شمشیر داریم.» اما عیسی فرمود: «بس است!» | 38 |
And they said, Lord, behold, here [are] two swords. And he said unto them, It is enough.
| آنگاه عیسی همراه شاگردان خود، از آن بالاخانه بیرون آمد و طبق عادت به کوه زیتون رفت. | 39 |
And he came out, and went, as he was wont, to the mount of Olives; and his disciples also followed him.
| در آنجا به ایشان گفت: «دعا کنید تا وسوسه بر شما غلبه نکند!» | 40 |
And when he was at the place, he said unto them, Pray that ye enter not into temptation.
| سپس به اندازه پرتاب یک سنگ دورتر رفت و زانو زد و چنین دعا کرد: | 41 |
And he was withdrawn from them about a stone’s cast, and kneeled down, and prayed,
| «ای پدر، اگر خواست توست، این جام رنج و عذاب را از مقابل من بردار، اما خواست تو را می‌خواهم، نه خواست خود را.» | 42 |
Saying, Father, if thou be willing, remove this cup from me: nevertheless not my will, but thine, be done.
| آنگاه از آسمان فرشته‌ای ظاهر شد و او را تقویت کرد. | 43 |
And there appeared an angel unto him from heaven, strengthening him.
| پس او با شدت بیشتری به دعا ادامه داد، و از کشمکش روحی آنچنان در رنج و عذاب بود که عرق او همچون قطره‌های درشت خون بر زمین می‌چکید. | 44 |
And being in an agony he prayed more earnestly: and his sweat was as it were great drops of blood falling down to the ground.
| سرانجام، برخاست و نزد شاگردان برگشت و دید که از فرط غم و اندوه، به خواب رفته‌اند. | 45 |
And when he rose up from prayer, and was come to his disciples, he found them sleeping for sorrow,
| پس به ایشان گفت: «چرا خوابیده‌اید؟ برخیزید و دعا کنید تا وسوسه بر شما غلبه نکند!» | 46 |
And said unto them, Why sleep ye? rise and pray, lest ye enter into temptation.
| این کلمات هنوز بر زبان او بود که ناگاه گروهی با هدایت یهودا، یکی از دوازده شاگرد عیسی، سر رسیدند. او جلو آمد و به رسم دوستی، صورت عیسی را بوسید. | 47 |
And while he yet spake, behold a multitude, and he that was called Judas, one of the twelve, went before them, and drew near unto Jesus to kiss him.
| عیسی به او گفت: «یهودا، آیا پسر انسان را با بوسه‌ای تسلیم می‌کنی؟» | 48 |
But Jesus said unto him, Judas, betrayest thou the Son of man with a kiss?
| اما شاگردان، وقتی متوجه جریان شدند، فریاد زدند: «استاد، آیا اجازه می‌دهید بجنگیم؟ شمشیرهایمان حاضر است!» | 49 |
When they which were about him saw what would follow, they said unto him, Lord, shall we smite with the sword?
| همان لحظه یکی از ایشان به روی خادم کاهن اعظم شمشیر کشید و گوش راست او را برید. | 50 |
And one of them smote the servant of the high priest, and cut off his right ear.
| عیسی بلافاصله گفت: «دیگر بس است!» سپس گوش او را لمس کرد و شفا داد. | 51 |
And Jesus answered and said, Suffer ye thus far. And he touched his ear, and healed him.
| آنگاه عیسی به کاهنان اعظم، فرماندهان محافظین معبد و مشایخی که آن گروه را رهبری می‌کردند، گفت: «مگر دزد فراری هستم که با چوب و چماق و شمشیر به سراغم آمده‌اید؟ | 52 |
Then Jesus said unto the chief priests, and captains of the temple, and the elders, which were come to him, Be ye come out, as against a thief, with swords and staves?
| من هر روز با شما در معبد بودم؛ چرا در آنجا مرا نگرفتید؟ اما اکنون زمان شماست، زمان فرمانروایی ظلمت!» | 53 |
When I was daily with you in the temple, ye stretched forth no hands against me: but this is your hour, and the power of darkness.
| به این ترتیب او را گرفته، به خانه کاهن اعظم بردند. پطرس نیز از دور ایشان را دنبال کرد. | 54 |
Then took they him, and led [him], and brought him into the high priest’s house. And Peter followed afar off.
| سربازان در حیاط آتشی روشن کردند و دور آن نشستند. پطرس نیز در میان ایشان نشست. | 55 |
And when they had kindled a fire in the midst of the hall, and were set down together, Peter sat down among them.
| در این هنگام، کنیزی، چهره پطرس را در نور آتش دید و او را شناخت و گفت: «این مرد هم با عیسی بود!» | 56 |
But a certain maid beheld him as he sat by the fire, and earnestly looked upon him, and said, This man was also with him.
| اما پطرس انکار کرد و گفت: «دختر، من اصلاً او را نمی‌شناسم!» | 57 |
And he denied him, saying, Woman, I know him not.
| کمی بعد، یک نفر دیگر متوجه او شد و گفت: «تو هم باید یکی از آنها باشی.» جواب داد: «نه آقا، نیستم!» | 58 |
And after a little while another saw him, and said, Thou art also of them. And Peter said, Man, I am not.
| در حدود یک ساعت بعد، یک نفر دیگر با تأکید گفت: «من مطمئن هستم که این مرد یکی از شاگردان عیسی است، چون هر دو اهل جلیل هستند.» | 59 |
And about the space of one hour after another confidently affirmed, saying, Of a truth this [fellow] also was with him: for he is a Galilæan.
| پطرس گفت: «ای مرد، از گفته‌هایت سر در نمی‌آورم!» و همین که این را گفت، خروس بانگ زد. | 60 |
And Peter said, Man, I know not what thou sayest. And immediately, while he yet spake, the cock crew.
| همان لحظه عیسی سرش را برگرداند و به پطرس نگاه کرد. آنگاه سخن عیسی را به یاد آورد که به او گفته بود: «تا فردا صبح، پیش از بانگ خروس، سه بار مرا انکار خواهی کرد!» | 61 |
And the Lord turned, and looked upon Peter. And Peter remembered the word of the Lord, how he had said unto him, Before the cock crow, thou shalt deny me thrice.
| پس پطرس از حیاط بیرون رفت و به تلخی گریست. | 62 |
And Peter went out, and wept bitterly.
| اما نگهبانانی که عیسی را تحت نظر داشتند، او را مسخره می‌کردند و به او سیلی می‌زدند، | 63 |
And the men that held Jesus mocked him, and smote [him].
| و چشمان او را بسته، می‌گفتند: «نبوّت کن! بگو ببینیم چه کسی تو را زد؟» | 64 |
And when they had blindfolded him, they struck him on the face, and asked him, saying, Prophesy, who is it that smote thee?
| و ناسزاهای بسیارِ دیگر به او می‌گفتند. | 65 |
And many other things blasphemously spake they against him.
| وقتی هوا روشن شد، شورای مشایخ، مرکب از کاهنان اعظم و علمای دین، تشکیل جلسه دادند. ایشان عیسی را احضار کرده، | 66 |
And as soon as it was day, the elders of the people and the chief priests and the scribes came together, and led him into their council, saying,
| از او پرسیدند: «به ما بگو، آیا تو مسیح هستی یا نه؟» عیسی فرمود: «اگر هم بگویم، باور نخواهید کرد | 67 |
Art thou the Christ? tell us. And he said unto them, If I tell you, ye will not believe:
| و اگر از شما بپرسم، جواب نخواهید داد. | 68 |
And if I also ask [you], ye will not answer me, nor let [me] go.
| اما از این پس پسر انسان به دست راست خدا خواهد نشست!» | 69 |
Hereafter shall the Son of man sit on the right hand of the power of God.
| همه فریاد زده، گفتند: «پس تو ادعا می‌کنی که پسر خدا هستی؟» فرمود: «بله، شما خود گفتید که هستم.» | 70 |
Then said they all, Art thou then the Son of God? And he said unto them, Ye say that I am.
| فریاد زدند: «دیگر چه نیاز به شاهد داریم؟ خودمان کفر را از زبانش شنیدیم!» | 71 |
And they said, What need we any further witness? for we ourselves have heard of his own mouth.
