لوقا 17

1 روزی عیسی به شاگردان خود فرمود: «وسوسهٔ گناه همیشه وجود خواهد داشت، ولی وای به حال کسی که مردم را وسوسه کند.

And he said to his disciples: It is impossible that scandals should not come: but woe to him through whom they come.

2 برای او بهتر است که یک سنگ بزرگ دور گردنش آویخته و به دریا انداخته شود تا اینکه باعث لغزش یکی از این کودکان گردد.

It were better for him, that a millstone were hanged about his neck, and he cast into the sea, than that he should scandalize one of these little ones.

3 پس مراقب اعمال و کردار خود باشید! «اگر برادرت گناه کند، او را توبیخ کن؛ و اگر توبه کرد، او را ببخش.

Take heed to yourselves. If thy brother sin against thee, reprove him: and if he do penance, forgive him.

4 حتی اگر روزی هفت مرتبه به تو بدی کند، و هر بار نزد تو بازگردد و اظهار پشیمانی کند، او را ببخش!»

And if he sin against thee seven times in a day, and seven times in a day be converted unto thee, saying, I repent; forgive him.

5 رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما را زیاد کن.»

And the apostles said to the Lord: Increase our faith.

6 عیسی فرمود: «اگر ایمانی به کوچکی دانۀ خردل نیز داشته باشید، می‌توانید به این درخت توت دستور بدهید که از جایش کنده شده، در دریا کاشته شود، و درخت از دستور شما اطاعت خواهد کرد.

And the Lord said: If you had faith like to a grain of mustard seed, you might say to this mulberry tree, Be thou rooted up, and be thou transplanted into the sea: and it would obey you.

7 «وقتی خدمتکاری از شخم زدن یا گوسفندچرانی به خانه باز می‌گردد، آیا اربابش به او می‌گوید:”بیا، بنشین و غذا بخور“؟

But which of you having a servant ploughing, or feeding cattle, will say to him, when he is come from the field: Immediately go, sit down to meat:

8 نه، خواهد گفت:”شام مرا آماده کن و از من پذیرایی نما؛ و منتظر شو تا من بخورم و بنوشم، بعد تو بخور و بنوش.“

And will not rather say to him: Make ready my supper, and gird thyself, and serve me, whilst I eat and drink, and afterwards thou shalt eat and drink?

9 از خدمتکارش تشکر نیز نمی‌کند، زیرا وظیفه‌اش را انجام می‌دهد.

Doth he thank that servant, for doing the things which he commanded him?

10 به همین صورت، شما نیز وقتی دستورهای مرا اجرا می‌کنید، انتظار تعریف و تمجید نداشته باشید، چون فقط وظیفه خود را انجام داده‌اید.»

I think not. So you also, when you shall have done all these things that are commanded you, say: We are unprofitable servants; we have done that which we ought to do.

11 عیسی بر سر راه خود به اورشلیم، در مرز بین جلیل و سامره،

And it came to pass, as he was going to Jerusalem, he passed through the midst of Samaria and Galilee.

12 وقتی وارد روستایی می‌شد، ناگاه دَه جذامی به او برخوردند. جذامی‌ها، از دور ایستاده،

And as he entered into a certain town, there met him ten men that were lepers, who stood afar off;

13 فریاد زدند: «ای عیسی، ای استاد، بر ما رحم فرما!»

And lifted up their voice, saying: Jesus, master, have mercy on us.

14 عیسی متوجهٔ آنان شد و فرمود: «نزد کاهنان بروید و خود را به ایشان نشان دهید.» هنگامی که می‌رفتند، آثار جذام از روی بدنشان محو شد.

Whom when he saw, he said: Go, shew yourselves to the priests. And it came to pass, as they went, they were made clean.

15 یکی از آنان وقتی دید که شفا یافته است، در حالی که با صدای بلند خدا را شکر می‌کرد، نزد عیسی بازگشت،

And one of them, when he saw that he was made clean, went back, with a loud voice glorifying God.

16 و در برابر او بر خاک افتاد و برای لطفی که در حقش کرده بود، از وی تشکر نمود. این شخص، یک سامری بود.

And he fell on his face before his feet, giving thanks: and this was a Samaritan.

17 عیسی فرمود: «مگر من ده نفر را شفا ندادم؟ پس آن نُه نفر دیگر کجا هستند؟

And Jesus answering, said, Were not ten made clean? and where are the nine?

18 آیا به‌جز این غریبه، کسی نبود که بازگردد و از خدا تشکر کند؟»

There is no one found to return and give glory to God, but this stranger.

19 پس به آن مرد فرمود: «برخیز و برو! ایمانت تو را شفا داده است!»

And he said to him: Arise, go thy way; for thy faith hath made thee whole.

20 روزی بعضی از فریسیان از عیسی پرسیدند: «ملکوت خدا کی آغاز خواهد شد؟» عیسی جواب داد: «ملکوت خدا با علائم قابل دیدن آغاز نخواهد شد.

And being asked by the Pharisees, when the kingdom of God should come? he answered them, and said: The kingdom of God cometh not with observation:

21 و نخواهند گفت که در این گوشه یا آن گوشه زمین آغاز شده است، زیرا ملکوت خدا در میان شماست.»

Neither shall they say: Behold here, or behold there. For lo, the kingdom of God is within you.

22 کمی بعد، در این باره به شاگردان خود فرمود: «زمانی می‌رسد که آرزو خواهید کرد حتی برای یک روز هم که شده، با شما باشم، اما این آرزو برآورده نخواهد شد.

And he said to his disciples: The days will come, when you shall desire to see one day of the Son of man; and you shall not see it.

23 به شما خبر خواهد رسید که من بازگشته‌ام و در فلان جا هستم. اما باور نکنید و به دنبال من نگردید.

And they will say to you: See here, and see there. Go ye not after, nor follow them:

24 زیرا همان‌طور که صاعقه در یک لحظه می‌درخشد و آسمان را از یک کران تا کران دیگر روشن می‌سازد، پسر انسان نیز در روز آمدنش چنین خواهد بود.

For as the lightening that lighteneth from under heaven, shineth unto the parts that are under heaven, so shall the Son of man be in his day.

25 اما پیش از آن، لازم است که زحمات بسیاری متحمل گردم و توسط این قوم طرد شوم.

But first he must suffer many things, and be rejected by this generation.

26 «زمان ظهور پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود.

And as it came to pass in the days of Noe, so shall it be also in the days of the Son of man.

27 مردم سرگرم عیش و نوش و میهمانی و عروسی بودند تا آن روز که نوح وارد کشتی شد. آنگاه سیل آمد و همه را نابود کرد.

They did eat and drink, they married wives, and were given in marriage, until the day that Noe entered into the ark: and the flood came and destroyed them all.

28 «در آن زمان، دنیا مانند زمان لوط خواهد بود که مردم غرق کارهای روزانه‌شان بودند؛ می‌خوردند و می‌نوشیدند؛ خرید و فروش می‌کردند؛ می‌کاشتند و می‌ساختند،

Likewise as it came to pass, in the days of Lot: they did eat and drink, they bought and sold, they planted and built.

29 تا صبح روزی که لوط از شهر سدوم بیرون آمد و آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه چیز را از بین برد.

And in the day that Lot went out of Sodom, it rained fire and brimstone from heaven, and destroyed them all.

30 بله، آمدن پسر انسان نیز چنین خواهد بود.

Even thus shall it be in the day when the Son of man shall be revealed.

31 «در آن روز، کسی که بر پشت بام خانه باشد برای بردن اموالشان به داخل خانه باز نگردد؛ و کسی که در مزرعه باشد، به خانه باز نگردد.

In that hour, he that shall be on the housetop, and his goods in the house, let him not go down to take them away: and he that shall be in the field, in like manner, let him not return back.

32 به خاطر بیاورید بر سر زن لوط چه آمد!

Remember Lot’s wife.

33 هر که بخواهد جان خود را حفظ کند، آن را از دست خواهد داد؛ اما هر که جانش را از دست بدهد، آن را حفظ خواهد کرد.

Whosoever shall seek to save his life, shall lose it: and whosoever shall lose it, shall preserve it.

34 در آن شب، دو نفر که بر یک تخت خوابیده باشند، یکی بُرده خواهد شد و دیگری خواهد ماند.

I say to you: in that night there shall be two men in one bed; the one shall be taken, and the other shall be left.

35 دو زن که در کنار هم سرگرم آرد کردن گندم باشند، یکی برده خواهد شد و دیگری خواهد ماند.

Two women shall be grinding together: the one shall be taken, and the other shall be left: two men shall be in the field; the one shall be taken, and the other shall be keft.

36 دو مرد نیز که در مزرعه کار می‌کنند، یکی برده شده، و دیگری برجای خواهد ماند.»

They answering, say to him: Where, Lord?

37 شاگردان از عیسی پرسیدند: «خداوندا، به کجا برده خواهند شد؟» عیسی فرمود: «جایی که لاشه باشد، لاشخورها در آنجا جمع خواهند شد!»

Who said to them: Wheresoever the body shall be, thither will the eagles also be gathered together.