لوقا 17

1 روزی عیسی به شاگردان خود فرمود: «وسوسهٔ گناه همیشه وجود خواهد داشت، ولی وای به حال کسی که مردم را وسوسه کند.

He said to the disciples, “It is impossible that no occasions of stumbling should come, but woe to him through whom they come!

2 برای او بهتر است که یک سنگ بزرگ دور گردنش آویخته و به دریا انداخته شود تا اینکه باعث لغزش یکی از این کودکان گردد.

It would be better for him if a millstone were hung around his neck, and he were thrown into the sea, rather than that he should cause one of these little ones to stumble.

3 پس مراقب اعمال و کردار خود باشید! «اگر برادرت گناه کند، او را توبیخ کن؛ و اگر توبه کرد، او را ببخش.

Be careful. If your brother sins against you, rebuke him. If he repents, forgive him.

4 حتی اگر روزی هفت مرتبه به تو بدی کند، و هر بار نزد تو بازگردد و اظهار پشیمانی کند، او را ببخش!»

If he sins against you seven times in the day, and seven times returns, saying, ‘I repent,’ you shall forgive him.”

5 رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما را زیاد کن.»

The apostles said to the Lord, “Increase our faith.”

6 عیسی فرمود: «اگر ایمانی به کوچکی دانۀ خردل نیز داشته باشید، می‌توانید به این درخت توت دستور بدهید که از جایش کنده شده، در دریا کاشته شود، و درخت از دستور شما اطاعت خواهد کرد.

The Lord said, “If you had faith like a grain of mustard seed, you would tell this sycamore tree, ‘Be uprooted and be planted in the sea,’ and it would obey you.

7 «وقتی خدمتکاری از شخم زدن یا گوسفندچرانی به خانه باز می‌گردد، آیا اربابش به او می‌گوید:”بیا، بنشین و غذا بخور“؟

But who is there among you, having a servant plowing or keeping sheep, that will say when he comes in from the field, ‘Come immediately and sit down at the table’?

8 نه، خواهد گفت:”شام مرا آماده کن و از من پذیرایی نما؛ و منتظر شو تا من بخورم و بنوشم، بعد تو بخور و بنوش.“

Would not he rather tell him, ‘Prepare my supper, clothe yourself properly, and serve me while I eat and drink. Afterward you shall eat and drink’?

9 از خدمتکارش تشکر نیز نمی‌کند، زیرا وظیفه‌اش را انجام می‌دهد.

Does he thank that servant because he did the things that were commanded? I think not.

10 به همین صورت، شما نیز وقتی دستورهای مرا اجرا می‌کنید، انتظار تعریف و تمجید نداشته باشید، چون فقط وظیفه خود را انجام داده‌اید.»

Even so you also, when you have done all the things that are commanded you, say, ‘We are unworthy servants. We have done our duty.’”

11 عیسی بر سر راه خود به اورشلیم، در مرز بین جلیل و سامره،

As he was on his way to Jerusalem, he was passing along the borders of Samaria and Galilee.

12 وقتی وارد روستایی می‌شد، ناگاه دَه جذامی به او برخوردند. جذامی‌ها، از دور ایستاده،

As he entered into a certain village, ten men who were lepers met him, who stood at a distance.

13 فریاد زدند: «ای عیسی، ای استاد، بر ما رحم فرما!»

They lifted up their voices, saying, “Jesus, Master, have mercy on us!”

14 عیسی متوجهٔ آنان شد و فرمود: «نزد کاهنان بروید و خود را به ایشان نشان دهید.» هنگامی که می‌رفتند، آثار جذام از روی بدنشان محو شد.

When he saw them, he said to them, “Go and show yourselves to the priests.” As they went, they were cleansed.

15 یکی از آنان وقتی دید که شفا یافته است، در حالی که با صدای بلند خدا را شکر می‌کرد، نزد عیسی بازگشت،

One of them, when he saw that he was healed, turned back, glorifying God with a loud voice.

16 و در برابر او بر خاک افتاد و برای لطفی که در حقش کرده بود، از وی تشکر نمود. این شخص، یک سامری بود.

He fell on his face at Jesus’ feet, giving him thanks; and he was a Samaritan.

17 عیسی فرمود: «مگر من ده نفر را شفا ندادم؟ پس آن نُه نفر دیگر کجا هستند؟

Jesus answered, “Were not the ten cleansed? But where are the nine?

18 آیا به‌جز این غریبه، کسی نبود که بازگردد و از خدا تشکر کند؟»

Were there none found who returned to give glory to God, except this foreigner?”

19 پس به آن مرد فرمود: «برخیز و برو! ایمانت تو را شفا داده است!»

Then he said to him, “Get up, and go your way. Your faith has healed you.”

20 روزی بعضی از فریسیان از عیسی پرسیدند: «ملکوت خدا کی آغاز خواهد شد؟» عیسی جواب داد: «ملکوت خدا با علائم قابل دیدن آغاز نخواهد شد.

Being asked by the Pharisees when God’s Kingdom would come, he answered them, “God’s Kingdom does not come with observation;

21 و نخواهند گفت که در این گوشه یا آن گوشه زمین آغاز شده است، زیرا ملکوت خدا در میان شماست.»

neither will they say, ‘Look, here!’ or, ‘Look, there!’ for behold, God’s Kingdom is within you.”

22 کمی بعد، در این باره به شاگردان خود فرمود: «زمانی می‌رسد که آرزو خواهید کرد حتی برای یک روز هم که شده، با شما باشم، اما این آرزو برآورده نخواهد شد.

He said to the disciples, “The days will come when you will desire to see one of the days of the Son of Man, and you will not see it.

23 به شما خبر خواهد رسید که من بازگشته‌ام و در فلان جا هستم. اما باور نکنید و به دنبال من نگردید.

They will tell you, ‘Look, here!’ or ‘Look, there!’ Do not go away or follow after them,

24 زیرا همان‌طور که صاعقه در یک لحظه می‌درخشد و آسمان را از یک کران تا کران دیگر روشن می‌سازد، پسر انسان نیز در روز آمدنش چنین خواهد بود.

for as the lightning, when it flashes out of one part under the sky, shines to another part under the sky, so will the Son of Man be in his day.

25 اما پیش از آن، لازم است که زحمات بسیاری متحمل گردم و توسط این قوم طرد شوم.

But first, he must suffer many things and be rejected by this generation.

26 «زمان ظهور پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود.

As it was in the days of Noah, even so it will also be in the days of the Son of Man.

27 مردم سرگرم عیش و نوش و میهمانی و عروسی بودند تا آن روز که نوح وارد کشتی شد. آنگاه سیل آمد و همه را نابود کرد.

They ate, they drank, they married, and they were given in marriage until the day that Noah entered into the ship, and the flood came and destroyed them all.

28 «در آن زمان، دنیا مانند زمان لوط خواهد بود که مردم غرق کارهای روزانه‌شان بودند؛ می‌خوردند و می‌نوشیدند؛ خرید و فروش می‌کردند؛ می‌کاشتند و می‌ساختند،

Likewise, even as it was in the days of Lot: they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;

29 تا صبح روزی که لوط از شهر سدوم بیرون آمد و آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه چیز را از بین برد.

but in the day that Lot went out from Sodom, it rained fire and sulfur from the sky and destroyed them all.

30 بله، آمدن پسر انسان نیز چنین خواهد بود.

It will be the same way in the day that the Son of Man is revealed.

31 «در آن روز، کسی که بر پشت بام خانه باشد برای بردن اموالشان به داخل خانه باز نگردد؛ و کسی که در مزرعه باشد، به خانه باز نگردد.

In that day, he who will be on the housetop and his goods in the house, let him not go down to take them away. Let him who is in the field likewise not turn back.

32 به خاطر بیاورید بر سر زن لوط چه آمد!

Remember Lot’s wife!

33 هر که بخواهد جان خود را حفظ کند، آن را از دست خواهد داد؛ اما هر که جانش را از دست بدهد، آن را حفظ خواهد کرد.

Whoever seeks to save his life loses it, but whoever loses his life preserves it.

34 در آن شب، دو نفر که بر یک تخت خوابیده باشند، یکی بُرده خواهد شد و دیگری خواهد ماند.

I tell you, in that night there will be two people in one bed. One will be taken and the other will be left.

35 دو زن که در کنار هم سرگرم آرد کردن گندم باشند، یکی برده خواهد شد و دیگری خواهد ماند.

There will be two grinding grain together. One will be taken and the other will be left.”

36 دو مرد نیز که در مزرعه کار می‌کنند، یکی برده شده، و دیگری برجای خواهد ماند.»

37 شاگردان از عیسی پرسیدند: «خداوندا، به کجا برده خواهند شد؟» عیسی فرمود: «جایی که لاشه باشد، لاشخورها در آنجا جمع خواهند شد!»

They, answering, asked him, “Where, Lord?” He said to them, “Where the body is, there the vultures will also be gathered together.”