لاویان 24

1 خداوند به موسی فرمود:

Pakaiyin Mose hengah thu asepeh in, hiti hin bol in, ati.

2 «به بنی‌اسرائیل دستور بده روغن خالص از زیتون فشرده برای ریختن در چراغدان بیاورند تا چراغها همیشه روشن باشند.

Isarel chate ho henga seipeh tan, mit theilou helding vah jing din, olive thaomei chu nahin choipeh nading un seipeh tauvin.

3 هارون چراغدان را بیرونِ پرده صندوق عهد در خیمۀ ملاقات، از غروب تا صبح همیشه در حضور خدا روشن نگاه دارند. این یک قانون جاودانی برای نسلهای شماست.

Ki khop khomna ponbuh hettohsahna pon kilang doh, hiche muna chu Aaron in thaomei kivah chu tang louva avet kol jing ding ahi. Hiche thaomei hi Pakai angsunga nilhah muthima pat jingkah khovah geiya kivah khovah hel ding ahi. Hiche hi nakhang lhumkei uva chonna dana nanei jing diu ahi.

4 او باید چراغهای چراغدان طلای خالص را همیشه در حضور خداوند روشن نگاه دارد.

Aaron in jong Pakai sana thaomei khom phunga chu, hiche thaomei kivah jouse chu avah jingnai ti, photchetna avetkol jing ding ahi.

5 «آرد مرغوب بردار و از آن دوازده قرص نان بپز؛ برای هر قرص، یک کیلو آرد مصرف کن.

Chule nangman chang bonga kigoidi chu nalah ding, hichu changlhah lhonsom le ni nasoa naken ding, lhonkhat cheh chu Ephah dimkhat hopsoma hopni lhingsela kisem hiding ahi.

6 آنها را در دو ردیف شش تایی روی میزی که از طلای خالص است و در حضور خداوند قرار دارد بگذار.

Chang lhah nasemsa chu golni nia nagol ding, golkhat achu changlhah lhongup pang ding, sana thengsel'a kisem touna chunga chu nagola nakoi ding ahi.

7 روی هر ردیف نان، کندر خالص بگذار، تا همراه نان، به عنوان یادگاری و هدیۀ مخصوص به خداوند تقدیم شود.

Gimnamtui nalah a changlhah golkhat chu nasun den ding, hichu nangman nato doh changlhah toh chun Pakaiya dia govam thiltoa kitoh doh tha ding ahi.

8 هر روز شبّات، این نان باید در حضور خداوند چیده شود. این نان به عنوان عهدی ابدی باید از بنی‌اسرائیل دریافت شود.

Cholngah nikho seh le hichu Pakai angsunga kigol doh ding, hitia chu beitih umlouva Israel chaten machah thei hochu akatdoh jing diu ahi.

9 نانها به هارون و پسرانش و نسلهای او تعلق دارد و ایشان باید آنها را در جای مقدّسی که برای این منظور در نظر گرفته شده است بخورند، زیرا این هدیه از مقدّسترین هدایایی است که بر آتش به درگاه خداوند تقدیم می‌شود.»

Hiche thilto hose hi Aaron le achapate ho ding ahin, hitia chu hiche thilto hochu muntheng laiya anehji diu ahi, ajeh chu hiche thilto chu Aaron ding Pakaiya dia pumgo thilto kitoh dohsa, ama chanvou dia thiltheng tah ahin, hichu tang louva chonna dan dinga juijing ding ahi.

10 روزی در اردوگاه، مرد جوانی که مادرش اسرائیلی و پدرش مصری بود با یکی از مردان اسرائیلی به نزاع پرداخت.

Pasal khat chu anu Israel numei chule apa Egypt mi, hichepa chu ahungvah doh le tan ngahmun khat a avah lut in ahileh, hichun Israel chaten aum kemvel tauvin, chuin Israel numei nu chapa jong Israel chapa khat toh chun akiboi lhontan ahi.

11 هنگام نزاع مردی که پدرش مصری بود به خداوند کفر گفت. پس او را نزد موسی آوردند. (مادر آن مرد، دختر دبری از قبیلهٔ دان بود و شلومیت نام داشت.)

Israel numeinu chapan jong Pathen pa min panin taitomna toh thon agao sapjeng tai, chuin mipi hon ama chu Mose heng lama ahin pui tauve. Hichepa anu min chu Shelomith ahin, Dan phung akona Dibri chanu ahi.

12 او را به زندان انداختند تا هنگامی که معلوم شود خواست خداوند برای او چیست.

Amahon jong hichepa hi iti ding hi tam atiuvin, Pakai lunglam aheng uva ahung kilah kahsea din, mihenna kul sunga chun akhumlut tauve.

13 آنگاه خداوند به موسی فرمود:

Pakaiyin Mose henga thu aseiyin, hiti hin bolin, ati.

14 «کسی را که کفر گفته بیرون اردوگاه ببر و به تمام کسانی که کفر او را شنیدند، بگو که دستهای خود را بر سر او بگذارند. بعد تمام جماعت او را سنگسار کنند.

Pathen gaosap mipa chu polam ngahmuna hin kaidoh inlang, aman agaosapna awchang japha chan in, aluchunga akhut angap lhah cheh diu, hiche jouteng leh khompi thenga mipi jousen song in seplih jeng tauhen, ati.

15 به بنی‌اسرائیل بگو: هر که به خدای خود کفر و ناسزا بگوید باید سزایش را ببیند.

Chule Israel chate henga ajah uva hiti hin aseipeh tan, koi hileh Pathen gaosap mihem aum khah leh, hiche mihem chun amatah themmona akipoh ding ahi.

16 هر که نام خداوند را کفر بگوید باید کشته شود؛ تمام جماعت باید او را سنگسار کنند. هر اسرائیلی یا غیراسرائیلی میان شما که به خداوند کفر بگوید، باید کشته شود.

Pathen taitom mihem chu thajeng ding ahi, khompia pang mihem jousen amachu songa aselih diu, kholgammi hihen agamsung chengden hi jongleh, Pathen min taitom mihem kiti phot chu thana chang ding ahi.

17 «هر که انسانی را بکشد، باید کشته شود.

Chule mihem khat that chu, ama jong thina chansah ding ahi.

18 هر کس حیوانی را که مال خودش نیست بکشد، باید عوض دهد: جان در عوض جان.

Koi hileh gancha that achu ama chun akhel apeh doh pai ding, hiche gancha khel thei dia chu gancha hing khat alepeh ding ahi.

19 هر که صدمه‌ای به کسی وارد کند، باید به خود او نیز همان صدمه وارد شود:

Koi hileh ain-heng khattou amavo khah leh, aman hichepa abolna banga chu ama chunga jong bolgimna lhung ding ahi.

20 شکستگی به عوض شکستگی، چشم به عوض چشم و دندان به عوض دندان.

Agu ham achang ham asuh chep a ahileh, ama jeng jong agu achang suhchep del ding, amit asuh chot tah jong leh ama mit jong hitia chu suhchot peh ding, aha ham khat asuh lhoi khah jong leh ama ha jong suh lhoi pai ding; aman mi abol gimset banga chu ama chunga jong abepbep a lhunsah ding ahi.

21 پس، هر کس حیوانی را بکشد، باید برای آن عوض دهد، اما اگر انسانی را بکشد، باید کشته شود.

Gancha that aum leh hiche athat pen pen chun akhel ahola apeh le ding, mihem chunga hem lama thatpa chu ama jeng jong tha ding ahi.

22 این قانون هم برای غریبه‌ها و هم برای اسرائیلی‌هاست. من یهوه، خدای شما هستم.»

Na bonchauvin kholgam akona mihem hihen, agamsung akon hijong leuchun abonchauva danthu khat a chondel del diu, ajeh chu keima Pakai leh nangho jouse Pathen pachu kahi, ati.

23 پس آن جوان را که کفر و ناسزا گفته بود بیرون اردوگاه برده، همان‌طور که خداوند به موسی امر فرموده بود، سنگسار کردند.

Mose jong hiti chun Israel chate jouse jah aseipeh soh tan, chuin amahon Pathen taitomna neipa chu polam ngah munkhat a ahin kaiyun, amapa chu song in aseplih tauvin ahi. Pathen thupeh bang in Israel chate jousen abolun ahi.