< رومیان 11 >

پس می‌گویم آیا خدا قوم خود را ردکرد؟ حاشا! زیرا که من نیز اسرائیلی ازاولاد ابراهیم از سبط بنیامین هستم. ۱ 1
Говорим, дакле: еда ли Бог одбаци народ свој? Боже сачувај! Јер сам и ја Израиљац од семена Авраамовог, од колена Венијаминовог.
خدا قوم خود را که از قبل شناخته بود، رد نفرموده است. آیا نمی دانید که کتاب در الیاس چه می‌گوید، چگونه بر اسرائیل از خدا استغاثه می‌کند ۲ 2
Не одбаци Бог народ свој, који напред позна. Или не знате шта говори писмо за Илију како се тужи Богу на Израиља говорећи:
که «خداوندا انبیای تو را کشته و مذبحهای تو راکنده‌اند و من به تنهایی مانده‌ام و در قصد جان من نیز می‌باشند»؟ ۳ 3
Господе! Пророке Твоје побише и олтаре Твоје раскопаше, а ја остах један и траже душу моју да је изваде.
لکن وحی بدو چه می‌گوید؟ اینکه «هفت هزار مرد بجهت خود نگاه داشتم که به نزد بعل زانو نزده‌اند». ۴ 4
А шта му говори Божји одговор? Оставих себи седам хиљада људи који не приклонише колена пред Ваалом.
پس همچنین در زمان حاضر نیز بقیتی بحسب اختیار فیض مانده است. ۵ 5
Тако, дакле, и у садашње време остатак би по избору благодати.
و اگر از راه فیض است دیگر از اعمال نیست وگرنه فیض دیگر فیض نیست. اما اگر از اعمال است دیگر از فیض نیست والا عمل دیگر عمل نیست. ۶ 6
Ако ли је по благодати, онда није од дела, јер благодат већ не би била благодат; ако ли је од дела није више благодат, јер дело већ не би било дело.
پس مقصود چیست؟ اینکه اسرائیل آنچه راکه می‌طلبد نیافته است، لکن برگزیدگان یافتند وباقی ماندگان سختدل گردیدند؛ ۷ 7
Шта дакле? Шта искаше Израиљ оно не доби; а избор доби; остали пак заслепише.
چنانکه مکتوب است که «خدا بدیشان روح خواب‌آلود دادچشمانی که نبیند و گوشهایی که نشنود تا امروز.» ۸ 8
Као што је написано: Даде им Бог духа неосетљивог, очи да не виде, и уши да не чују до самог данашњег дана.
و داود می‌گوید که «مائده ایشان برای ایشان تله و دام و سنگ مصادم و عقوبت باد؛ ۹ 9
И Давид говори: Да буде трпеза њихова замка и гвожђа, и саблазан и плата њима;
چشمان ایشان تار شود تا نبینند و پشت ایشان را دائم خم گردان.» ۱۰ 10
Да се њихове очи заслепе да не виде, и леђа њихова једнако да су погнута.
پس می‌گویم آیا لغزش خوردند تا بیفتند؟ حاشا! بلکه از لغزش ایشان نجات به امت‌ها رسیدتا در ایشان غیرت پدید آورد. ۱۱ 11
Говорим, дакле: еда ли се спотакоше да падну? Боже сачувај! Него је њихова погрешка спасење незнабошцима, да би се и они раздражили.
پس چون لغزش ایشان دولتمندی جهان گردید و نقصان ایشان دولتمندی امت‌ها، به چند مرتبه زیادترپری ایشان خواهد بود. ۱۲ 12
А кад је погрешка њихова богатство свету и штета њихова богатство незнабошцима, а камоли да се испуне?
زیرا به شما‌ای امت هاسخن می‌گویم پس از این‌روی که رسول امت هامی باشم خدمت خود را تمجید می‌نمایم، ۱۳ 13
Јер вама говорим незнабошцима; јер, будући да сам ја апостол незнабожаца, хоћу да хвалим своју службу;
تاشاید ابنای جنس خود را به غیرت آورم و بعضی از ایشان را برهانم. ۱۴ 14
Не бих ли како раздражио свој род, и спасао кога од њих.
زیرا اگر رد شدن ایشان مصالحت عالم شد، باز‌یافتن ایشان چه خواهدشد؟ جز حیات از مردگان! ۱۵ 15
Јер кад је одмет њихов примирење свету, шта би било примљење, осим живот из мртвих?
و چون نوبر مقدس است، همچنان خمیره و هرگاه ریشه مقدس است، همچنان شاخه‌ها. ۱۶ 16
Ако је квасац свет, то је и тесто; и ако је корен свет, то су и гране.
و چون بعضی از شاخه‌ها بریده شدند و تو که زیتون بری بودی در آنها پیوند گشتی و در ریشه وچربی زیتون شریک شدی، ۱۷ 17
Ако ли се неке од грана одломише, и ти, који си дивља маслина, прицепио си се на њих, и постао си заједничар у корену и у масти од маслине;
بر شاخه‌ها فخرمکن و اگر فخر کنی تو حامل ریشه نیستی بلکه ریشه حامل تو است. ۱۸ 18
Не хвали се гранама; ако ли се, пак, хвалиш, не носиш ти корена него корен тебе.
پس می‌گویی که «شاخه‌ها بریده شدند تا من پیوند شوم؟» ۱۹ 19
А рећи ћеш: Одломише се гране да се ја прицепим.
آفرین بجهت بی‌ایمانی بریده شدند و تومحض ایمان پایدار هستی. مغرور مباش بلکه بترس! ۲۰ 20
Добро! Неверством одломише се, а ти вером стојиш; не поноси се, него се бој.
زیرا اگر خدا بر شاخه های طبیعی شفقت نفرمود، بر تو نیز شفقت نخواهد کرد. ۲۱ 21
Јер кад Бог рођених грана не поштеде, да и тебе како не непоштеди.
پس مهربانی و سختی خدا را ملاحظه نما؛ اماسختی بر آنانی که افتادند، اما مهربانی برتو اگر درمهربانی ثابت باشی والا تو نیز بریده خواهی شد. ۲۲ 22
Гледај, дакле, доброту и непоштеђење Божије: непоштеђење на онима што отпадоше, а на себи доброту Божију, ако останеш у доброти; ако ли пак не, и ти ћеш бити одсечен.
و اگر ایشان نیز در بی‌ایمانی نمانند باز پیوندخواهند شد، زیرا خدا قادر است که ایشان را باردیگر بپیوندد. ۲۳ 23
А и они, ако не остану у неверству, прицепиће се; јер их је Бог кадар опет прицепити.
زیرا اگر تو از زیتون طبیعی بری بریده شده، برخلاف طبع به زیتون نیکو پیوندگشتی، به چند مرتبه زیادتر آنانی که طبیعی‌اند درزیتون خویش پیوند خواهند شد. ۲۴ 24
Јер кад си ти одсечен од рођене маслине, и прицепио се на нерођену питому маслину; а камо ли ови који ће се прицепити на рођену своју маслину!
زیرا‌ای برادران نمی خواهم شما از این سربی خبر باشید که مبادا خود را دانا انگارید که مادامی که پری امت‌ها درنیاید، سختدلی بربعضی از اسرائیل طاری گشته است. ۲۵ 25
Јер вам, браћо, нећу затајити тајну ову (да не будете поносити), слепоћа Израиљу паде у део докле не уђе незнабожаца колико треба.
وهمچنین همگی اسرائیل نجات خواهند یافت، چنانکه مکتوب است که «از صهیون نجات‌دهنده‌ای ظاهر خواهد شد و بی‌دینی را ازیعقوب خواهد برداشت؛ ۲۶ 26
И тако ће се спасти сав Израиљ, као што је написано: Доћи ће од Сиона Избавитељ и одвратиће безбожност од Јакова.
و این است عهد من باایشان در زمانی که گناهانشان را بردارم.» ۲۷ 27
И ово им је мој завет кад отмем њихове грехе.
نظر به انجیل بجهت شما دشمنان‌اند، لکن نظر به اختیاربه‌خاطر اجداد محبوبند. ۲۸ 28
По јеванђељу, дакле, непријатељи су вас ради; а по избору љубазни су отаца ради.
زیرا که در نعمتهاودعوت خدا بازگشتن نیست. ۲۹ 29
Јер се Бог неће раскајати за своје дарове и звање.
زیرا همچنان‌که شما در سابق مطیع خدا نبودید و الان به‌سبب نافرمانی‌ایشان رحمت یافتید، ۳۰ 30
Јер, као и ви што се некад супроћасте Богу а сад бисте помиловани њиховог ради супроћења,
همچنین ایشان نیز الان نافرمان شدند تا بجهت رحمتی که بر شما است بر ایشان نیز رحم شود ۳۱ 31
Тако и они сад не хтеше да верују вашег ради помиловања да би и они били помиловани.
زیرا خدا همه رادر نافرمانی بسته است تا بر همه رحم فرماید. (eleēsē g1653) ۳۲ 32
Јер Бог затвори све у неверство, да све помилује. (eleēsē g1653)
زهی عمق دولتمندی و حکمت و علم خدا! چقدر بعید از غوررسی است احکام او وفوق از کاوش است طریقهای وی! ۳۳ 33
О дубимо богатства и премудрости и разума Божијег! Како су неиспитиви Његови судови и неистраживи Његови путеви!
زیرا کیست که رای خداوند را دانسته باشد؟ یا که مشیر اوشده؟ ۳۴ 34
Јер ко позна мисао Господњу?
یا که سبقت جسته چیزی بدو داده تا به او باز داده شود؟ ۳۵ 35
Или ко Му би саветник? Или ко Му напред даде шта, да му се врати?
زیرا که از او و به او و تا او همه‌چیز است؛ و او را تا ابدالاباد جلال باد، آمین. (aiōn g165) ۳۶ 36
Јер је од Њега и кроз Њега и у Њему све. Њему слава вавек. Амин. (aiōn g165)

< رومیان 11 >