غزل غزلها 7
| در شولمیت چه می‌بینی؟ مثل محفل دولشکر. | ۱ 1 |
Oh mely szépek a te lépéseid a sarukban, oh fejedelem leánya! A te csípőd hajlásai olyanok, mint a kösöntyűk, mesteri kezeknek míve.
| ناف تو مثل کاسه مدور است که شراب ممزوج در آن کم نباشد. بر تو توده گندم است که سوسنها آن را احاطه کرده باشد. | ۲ 2 |
A te köldököd, mint a kerekded csésze, nem szűkölködik nedvesség nélkül; a te hasad mint a gabonaasztag, liliomokkal körül kerítve.
| دو پستان تومثل دو بچه توام غزال است. | ۳ 3 |
A te két emlőd, mintkét őzike, a vadkecskének kettős fiai.
| گردن تو مثل برج عاج و چشمانت مثل برکه های حشبون نزددروازه بیت ربیم. بینی تو مثل برج لبنان است که بسوی دمشق مشرف می‌باشد. | ۴ 4 |
A te nyakad, mint az elefánttetemből csinált torony; a te szemeid, mint a Hesbonbeli halastók, a sok népű kapunál; a te orrod hasonló a Libánus tornyához, mely néz Damaskus felé.
| سرت بر تو مثل کرمل و موی سرت مانند ارغوان است. و پادشاه در طره هایش اسیر می‌باشد. | ۵ 5 |
A te fejed hasonló rajtad a Kármelhez, és a te fejeden hajadnak fonatékja a biborhoz, a király is megköttetnék fürteid által!
| ای محبوبه، چه بسیار زیبا و چه بسیار شیرین به‌سبب لذتهاهستی. | ۶ 6 |
Mely igen szép vagy és mely kedves, oh szerelem, a gyönyörűségek közt!
| این قامت تو مانند درخت خرما وپستانهایت مثل خوشه های انگور می‌باشد. | ۷ 7 |
Ez a te termeted hasonló a pálmafához, és a te emlőid a szőlőgerézdekhez.
| گفتم که به درخت خرما برآمده، شاخه هایش راخواهم گرفت. و پستانهایت مثل خوشه های انگور و بوی نفس تو مثل سیبها باشد. | ۸ 8 |
Azt mondám: felhágok a pálmafára, megfogom annak ágait: és lesznek a te emlőid, mint a szőlőnek gerézdei, és a te orrodnak illatja, mint az almának.
| و دهان تومانند شراب بهترین برای محبوبم که به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متکلم سازد. | ۹ 9 |
És a te ínyed, mint a legjobb bor, melyet szerelmesem kedvére szürcsöl, mely szóra nyitja az alvók ajkait.
| من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است. | ۱۰ 10 |
Én az én szerelmesemé vagyok, és engem kiván ő!
| بیا‌ای محبوب من به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساکن شویم. | ۱۱ 11 |
No, én szerelmesem, menjünk ki a mezőre, háljunk a falukban.
| و صبح زود به تاکستانها برویم و ببینیم که آیا انگور گل کرده وگلهایش گشوده و انارها گل داده باشد. در آنجامحبت خود را به تو خواهم داد. | ۱۲ 12 |
Felkelvén menjünk a szőlőkbe, lássuk meg, ha fakad-é a szőlő, ha kinyílott-é virágja, ha virágzanak-é a gránátalmafák: ott közlöm az én szerelmimet veled.
| مهر گیاههابوی خود را می‌دهد و نزد درهای ما هر قسم میوه نفیس تازه و کهنه هست که آنها را برای تو‌ای محبوب من جمع کرده‌ام. | ۱۳ 13 |
A mandragórák illatoznak, és a mi ajtónk előtt vannak minden drágalátos gyümölcsök, ók és újak, melyeket ohén szerelmesem, néked megtartottam!
