غزل غزلها 7

۱ 1 در شولمیت چه می‌بینی؟ مثل محفل دولشکر.

Chorus to Bride: How beautiful are your footsteps in shoes, O daughter of a ruler! The joints of your thighs are like jewels, which have been fabricated by the hand of an artist.

۲ 2 ناف تو مثل کاسه مدور است که شراب ممزوج در آن کم نباشد. بر تو توده گندم است که سوسنها آن را احاطه کرده باشد.

Your navel is a round bowl, never lacking in curvature. Your abdomen is like a bundle of wheat, surrounded with lilies.

۳ 3 دو پستان تومثل دو بچه توام غزال است.

Your two breasts are like two young twin does.

۴ 4 گردن تو مثل برج عاج و چشمانت مثل برکه های حشبون نزددروازه بیت ربیم. بینی تو مثل برج لبنان است که بسوی دمشق مشرف می‌باشد.

Your neck is like a tower of ivory. Your eyes like the fish ponds at Heshbon, which are at the entrance to the daughter of the multitude. Your nose is like the tower of Lebanon, which looks out toward Damascus.

۵ 5 سرت بر تو مثل کرمل و موی سرت مانند ارغوان است. و پادشاه در طره هایش اسیر می‌باشد.

Your head is like Carmel, and the hairs of your head are like the purple of the king, bound into pleats.

۶ 6 ‌ای محبوبه، چه بسیار زیبا و چه بسیار شیرین به‌سبب لذتهاهستی.

Most beloved one, how beautiful you are, and how graceful in delights!

۷ 7 این قامت تو مانند درخت خرما وپستانهایت مثل خوشه های انگور می‌باشد.

Your stature is comparable to the palm tree, and your breasts to clusters of grapes.

۸ 8 گفتم که به درخت خرما برآمده، شاخه هایش راخواهم گرفت. و پستانهایت مثل خوشه های انگور و بوی نفس تو مثل سیبها باشد.

Groom: I said, I will ascend to the palm tree, and take hold of its fruit. And your breasts will be like clusters of grapes on the vine. And the fragrance of your mouth will be like apples.

۹ 9 و دهان تومانند شراب بهترین برای محبوبم که به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متکلم سازد.

Bride: Your throat is like the finest wine: wine worthy for my beloved to drink, and for his lips and teeth to contemplate.

۱۰ 10 من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است.

I am for my beloved, and his turning is to me.

۱۱ 11 بیا‌ای محبوب من به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساکن شویم.

Approach, my beloved. Let us go out into the field; let us linger in the villages.

۱۲ 12 و صبح زود به تاکستانها برویم و ببینیم که آیا انگور گل کرده وگلهایش گشوده و انارها گل داده باشد. در آنجامحبت خود را به تو خواهم داد.

Let us go up in the morning to the vineyards; let us see if the vineyard has flourished, if the flowers are ready to bear fruit, if the pomegranates have flourished. There I will give my breasts to you.

۱۳ 13 مهر گیاههابوی خود را می‌دهد و نزد درهای ما هر قسم میوه نفیس تازه و کهنه هست که آنها را برای تو‌ای محبوب من جمع کرده‌ام.

The mandrakes yield their fragrance. At our gates is every fruit. The new and the old, my beloved, I have kept for you.