رومیان 3

۱ 1 پس برتری یهود چیست؟ و یا از ختنه چه فایده؟

Atunci ce avantaj are evreul? Sau care este folosul circumciziei?

۲ 2 بسیار از هر جهت؛ اول آنکه بدیشان کلام خدا امانت داده شده است.

Mult în toate privințele! Pentru că, mai întâi de toate, li s-au încredințat revelațiile lui Dumnezeu.

۳ 3 زیرا که چه بگوییم اگر بعضی ایمان نداشتند؟ آیابی ایمانی‌ایشان امانت خدا را باطل می‌سازد؟

Căci ce s-ar întâmpla dacă unii ar fi fără credință? Oare lipsa lor de credință va anula credincioșia lui Dumnezeu?

۴ 4 حاشا! بلکه خدا راستگو باشد و هر انسان دروغگو، چنانکه مکتوب است: «تا اینکه درسخنان خود مصدق شوی و در داوری خودغالب آیی.»

Să nu se întâmple niciodată! Da, să fie găsit Dumnezeu adevărat, dar orice om mincinos. După cum este scris, “pentru ca să fiți îndreptățiți în cuvintele voastre, și ar putea să prevaleze atunci când veți veni la judecată.”

۵ 5 لکن اگر ناراستی ما عدالت خدا را ثابت می‌کند، چه گوییم؟ آیا خدا ظالم است وقتی که غضب می‌نماید؟ بطور انسان سخن می‌گویم.

Dar dacă neprihănirea noastră face să se recunoască neprihănirea lui Dumnezeu, ce vom spune? Este nedrept Dumnezeu care provoacă mânie? Vorbesc așa cum vorbesc oamenii.

۶ 6 حاشا! در این صورت خدا چگونه عالم راداوری خواهد کرد؟

Să nu se întâmple niciodată! Căci atunci cum va judeca Dumnezeu lumea?

۷ 7 زیرا اگر به دروغ من، راستی خدا برای جلال او افزون شود، پس چرا برمن نیز چون گناهکار حکم شود؟

Căci dacă adevărul lui Dumnezeu, prin minciuna mea, a abundat spre gloria lui, de ce sunt și eu judecat tot ca păcătos?

۸ 8 و چرا نگوییم، چنانکه بعضی بر ما افترا می‌زنند و گمان می‌برندکه ما چنین می‌گوییم، بدی بکنیم تا نیکویی حاصل شود؟ که قصاص ایشان به انصاف است.

De ce nu (așa cum se spune în mod calomnios și cum afirmă unii că spunem): “Să facem răul, ca să vină binele?”? Cei care spun așa sunt condamnați pe bună dreptate.

۹ 9 پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچ وجه! زیرا پیش ادعا وارد آوردیم که یهود ویونانیان هر دو به گناه گرفتارند.

Și atunci, ce se întâmplă? Suntem noi mai buni decât ei? Nu, în niciun caz. Căci noi i-am avertizat anterior atât pe iudei, cât și pe greci, că toți sunt sub păcat.

۱۰ 10 چنانکه مکتوب است که «کسی عادل نیست، یکی هم نی.

După cum este scris, “Nu este nimeni neprihănit; nu, nici unul.

۱۱ 11 کسی فهیم نیست، کسی طالب خدا نیست.

Nu este nimeni care să înțeleagă. Nu există nimeni care să-L caute pe Dumnezeu.

۱۲ 12 همه گمراه و جمیع باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

Toți s-au îndepărtat. Împreună au devenit neprofitabile. Nu există nimeni care să facă binele, nu, nici măcar unul.”

۱۳ 13 گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب می‌دهند. زهر مار در زیر لب ایشان است،

“Gâtul lor este un mormânt deschis. Cu limbile lor au folosit înșelăciunea.” “Otrava viperelor este sub buzele lor.”

۱۴ 14 ودهان ایشان پر از لعنت و تلخی است.

“Gura lor este plină de blestem și de amărăciune.”

۱۵ 15 پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است.

Picioarele lor sunt iuți la vărsarea sângelui.

۱۶ 16 هلاکت و پریشانی در طریقهای ایشان است،

Distrugerea și nenorocirea sunt în căile lor.

۱۷ 17 و طریق سلامتی را ندانسته‌اند.

Calea păcii, ei nu au cunoscut-o.”

۱۸ 18 خدا ترسی درچشمانشان نیست.»

“Nu este frică de Dumnezeu înaintea ochilor lor.”

۱۹ 19 الان آگاه هستیم که آنچه شریعت می‌گوید، به اهل شریعت خطاب می‌کند تا هر دهانی بسته شود و تمام عالم زیر قصاص خدا آیند.

Și știm că tot ce spune Legea vorbește celor ce sunt sub Lege, pentru ca orice gură să fie închisă și toată lumea să fie supusă judecății lui Dumnezeu.

۲۰ 20 ازآنجا که به اعمال شریعت هیچ بشری در حضوراو عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است.

Fiindcă prin faptele Legii, nicio făptură nu va fi îndreptățită înaintea Lui; căci prin Lege vine cunoașterea păcatului.

۲۱ 21 لکن الحال بدون شریعت، عدالت خداظاهر شده است، چنانکه تورات و انبیا بر آن شهادت می‌دهند؛

Dar acum, afară de Lege, s-a descoperit o neprihănire a lui Dumnezeu, mărturisită prin Lege și prin prooroci,

۲۲ 22 یعنی عدالت خدا که بوسیله ایمان به عیسی مسیح است، به همه و کل آنانی که ایمان آورند. زیرا که هیچ تفاوتی نیست،

neprihănirea lui Dumnezeu prin credința în Isus Hristos, pentru toți și pentru toți cei ce cred. Căci nu este nicio deosebire,

۲۳ 23 زیراهمه گناه کرده‌اند واز جلال خدا قاصر می‌باشند،

căci toți au păcătuit și sunt lipsiți de gloria lui Dumnezeu;

۲۴ 24 و به فیض او مجان عادل شمرده می‌شوند به وساطت آن فدیه‌ای که در عیسی مسیح است.

fiind îndreptățiți gratuit prin harul său, prin răscumpărarea care este în Isus Cristos,

۲۵ 25 که خدا او را از قبل معین کرد تا کفاره باشد به واسطه ایمان به وسیله خون او تا آنکه عدالت خود را ظاهر سازد، به‌سبب فرو گذاشتن خطایای سابق در حین تحمل خدا،

pe care Dumnezeu l-a trimis ca jertfă de ispășire prin credința în sângele său, pentru o demonstrație a dreptății sale prin trecerea peste păcatele anterioare, în îngăduința lui Dumnezeu;

۲۶ 26 برای اظهار عدالت خود در زمان حاضر، تا او عادل شود و عادل شمارد هرکسی را که به عیسی ایمان آورد.

pentru a demonstra dreptatea sa în timpul prezent, pentru ca el însuși să fie drept și justițiarul celui care are credință în Isus.

۲۷ 27 پس جای فخر کجا است؟ برداشته شده است! به کدام شریعت؟ آیا به شریعت اعمال؟ نی بلکه به شریعت ایمان.

Atunci unde este lăudăroșenia? Ea este exclusă. Prin ce fel de lege? A faptelor? Nu, ci printr-o lege a credinței.

۲۸ 28 زیرا یقین می‌دانیم که انسان بدون اعمال شریعت، محض ایمان عادل شمرده می‌شود.

Susținem deci că omul este justificat prin credință, fără faptele legii.

۲۹ 29 آیا او خدای یهود است فقط؟ مگر خدای امت‌ها هم نیست؟ البته خدای امت‌ها نیز است.

Sau Dumnezeu este oare numai Dumnezeul iudeilor? Nu este el Dumnezeul și al neamurilor? Ba da, și al neamurilor,

۳۰ 30 زیرا واحد است خدایی که اهل ختنه را از ایمان، و نامختونان را به ایمان عادل خواهد شمرد.

de vreme ce, într-adevăr, există un singur Dumnezeu care va justifica pe cei tăiați împrejur prin credință și pe cei netăiați împrejur prin credință.

۳۱ 31 پس آیا شریعت را به ایمان باطل می‌سازیم؟ حاشا! بلکه شریعت رااستوار می‌داریم.

În acest caz, anulăm noi Legea prin credință? Să nu se întâmple niciodată! Nu, noi stabilim legea.