رومیان 2

۱ 1 لهذا‌ای آدمی که حکم می‌کنی، هر‌که باشی عذری نداری زیرا که به آنچه بردیگری حکم می‌کنی، فتوا بر خود می‌دهی، زیراتو که حکم می‌کنی، همان کارها را به عمل می‌آوری.

Now then, you there, whoever you are who judges someone else for things you practice yourself—you condemn yourself and are inexcusable.

۲ 2 و می‌دانیم که حکم خدا بر کنندگان چنین اعمال بر‌حق است.

Further, we know that God's judgment against those who practice such things is according to truth.

۳ 3 پس‌ای آدمی که برکنندگان چنین اعمال حکم می‌کنی و خود همان را می‌کنی، آیا گمان می‌بری که تو از حکم خداخواهی رست؟

So then, you there, you who judge those who practice such things while doing the same, do you really imagine that you will escape God's judgment?

۴ 4 یا آنکه دولت مهربانی و صبر وحلم او را ناچیز می‌شماری و نمی دانی که مهربانی خدا تو را به توبه می‌کشد؟

Or do you scorn the riches of His kindness, tolerance and longsuffering, not recognizing that the goodness of God is leading you toward repentance?

۵ 5 و به‌سبب قساوت و دل ناتوبه‌کار خود، غضب را ذخیره می‌کنی برای خود در روز غضب و ظهور داوری عادله خدا

Rather, due to your hardness and unrepentant heart, you are treasuring up wrath for yourself in the day of God's wrath and revelation and righteous judgment,

۶ 6 که به هر کس برحسب اعمالش جزاخواهد داد:

who will repay each one according to his works:

۷ 7 اما به آنانی که با صبر در اعمال نیکوطالب جلال و اکرام و بقایند، حیات جاودانی را؛ (aiōnios g166)

to those who seek for glory, honor and incorruption, by persevering in doing good—eternal life; (aiōnios g166)

۸ 8 و اما به اهل تعصب که اطاعت راستی نمی کنندبلکه مطیع ناراستی می‌باشند، خشم و غضب

but to those who, due to self-seeking, are actually disobeying the truth (while obeying the unrighteousness)—fury and wrath,

۹ 9 وعذاب و ضیق بر هر نفس بشری که مرتکب بدی می‌شود، اول بر یهود و پس بر یونانی؛

tribulation and anguish, upon every human soul who works at the evil, whether Jew (first) or Greek;

۱۰ 10 لکن جلال و اکرام و سلامتی بر هر نیکوکار، نخست بریهود و بر یونانی نیز.

but glory, honor and peace to everyone who works the good, whether Jew (first) or Greek.

۱۱ 11 زیرا نزد خدا طرفداری نیست،

Now there is no favoritism with God.

۱۲ 12 زیراآنانی که بدون شریعت گناه کنند، بی‌شریعت نیزهلاک شوند و آنانی که با شریعت گناه کنند، ازشریعت بر ایشان حکم خواهد شد.

For as many as have sinned without law will also perish without law; while as many as have sinned with law will be judged by law.

۱۳ 13 از آن جهت که شنوندگان شریعت در حضور خدا عادل نیستند بلکه کنندگان شریعت عادل شمرده خواهند شد.

For it is not the hearers of the law who are righteous before God, but the doers of the law will be justified

۱۴ 14 زیرا هرگاه امت هایی که شریعت ندارند کارهای شریعت را به طبیعت به‌جا آرند، اینان هرچند شریعت ندارند، برای خود شریعت هستند،

(indeed, whenever the ethnic nations that do not have law do by nature the things of the law, these, although not having law, are a law to themselves;

۱۵ 15 چونکه از ایشان ظاهر می‌شود که عمل شریعت بر دل ایشان مکتوب است و ضمیرایشان نیز گواهی می‌دهد و افکار ایشان با یکدیگریا مذمت می‌کنند یا عذر می‌آورند،

who show the work of the law written in their hearts, their conscience also bearing witness, and their reasonings among themselves accusing or even excusing)

۱۶ 16 در روزی که خدا رازهای مردم را داوری خواهد نمود به وساطت عیسی مسیح برحسب بشارت من.

in the day when God, according to my Gospel, will judge people's secrets by Jesus Christ.

۱۷ 17 پس اگر تو مسمی به یهود هستی و برشریعت تکیه می‌کنی و به خدا فخر می‌نمایی،

Look, you declare yourself a Jew, and rest on the Law, and boast in God,

۱۸ 18 و اراده او را می‌دانی و از شریعت تربیت یافته، چیزهای افضل را می‌گزینی،

and know the Will, and approve the superior things, being instructed out of the Law.

۱۹ 19 و یقین داری که خود هادی کوران و نور ظلمتیان

Further, you are confident that you yourself are a guide to the blind, a light to those in darkness,

۲۰ 20 و مودب جاهلان و معلم اطفال هستی و در شریعت صورت معرفت و راستی را داری،

an instructor of the foolish, a teacher of the immature, having in the Law the embodiment of knowledge and truth.

۲۱ 21 پس‌ای کسی‌که دیگران را تعلیم می‌دهی، چرا خود رانمی آموزی؟ و وعظ می‌کنی که دزدی نباید کرد، آیا خود دزدی می‌کنی؟

You then, who teach another, do you not teach yourself? You who preach not to steal, do you steal?

۲۲ 22 و از زنا کردن نهی می‌کنی، آیا خود زانی نیستی؟ و از بتها نفرت داری، آیا خود معبدها را غارت نمی کنی؟

You who say not to commit adultery, do you adulterate? You who abhor idols, do you rob temples?

۲۳ 23 و به شریعت فخر می‌کنی، آیا به تجاوز از شریعت خدا را اهانت نمی کنی؟

You who boast in the Law, do you dishonor God through the transgression of the Law?

۲۴ 24 زیرا که به‌سبب شمادر میان امت‌ها اسم خدا را کفر می‌گویند، چنانکه مکتوب است.

For, just as it is written: “The name of God is blasphemed among the Gentiles because of you.”

۲۵ 25 زیرا ختنه سودمند است هرگاه به شریعت عمل نمایی. اما اگر از شریعت تجاوزنمایی، ختنه تو نامختونی گشته است.

Now circumcision does have value if you keep the Law, but if you are a transgressor of the Law, your circumcision has become uncircumcision.

۲۶ 26 پس اگرنامختونی، احکام شریعت را نگاه دارد، آیانامختونی او ختنه شمرده نمی شود؟

So if the uncircumcised keeps the righteous requirements of the Law, will not his uncircumcision be counted as circumcision?

۲۷ 27 ونامختونی طبیعی هرگاه شریعت را به‌جا آرد، حکم خواهد کرد بر تو که با وجود کتب و ختنه ازشریعت تجاوز می‌کنی.

And will not the physically uncircumcised who fulfills the law judge you, complete with written code and circumcision, who are a transgressor of the Law?

۲۸ 28 زیرا آنکه در ظاهراست، یهودی نیست و آنچه در ظاهر در جسم است، ختنه نی.

Because a person is not a [true] Jew who is only one outwardly, nor is [true] circumcision something outward in the flesh;

۲۹ 29 بلکه یهود آن است که در باطن باشد و ختنه آنکه قلبی باشد، در روح نه در حرف که مدح آن نه از انسان بلکه از خداست.

but he is a Jew who is one inwardly, and circumcision is of the heart—in spirit, not letter—whose praise is not from men but from God.