رومیان 2

۱ 1 لهذا‌ای آدمی که حکم می‌کنی، هر‌که باشی عذری نداری زیرا که به آنچه بردیگری حکم می‌کنی، فتوا بر خود می‌دهی، زیراتو که حکم می‌کنی، همان کارها را به عمل می‌آوری.

You, therefore, have no excuse, you who pass judgment on another. For on whatever grounds you judge the other, you are condemning yourself, because you who pass judgment do the same things.

۲ 2 و می‌دانیم که حکم خدا بر کنندگان چنین اعمال بر‌حق است.

And we know that God’s judgment against those who do such things is based on truth.

۳ 3 پس‌ای آدمی که برکنندگان چنین اعمال حکم می‌کنی و خود همان را می‌کنی، آیا گمان می‌بری که تو از حکم خداخواهی رست؟

So when you, O man, pass judgment on others, yet do the same things, do you think you will escape God’s judgment?

۴ 4 یا آنکه دولت مهربانی و صبر وحلم او را ناچیز می‌شماری و نمی دانی که مهربانی خدا تو را به توبه می‌کشد؟

Or do you disregard the riches of His kindness, tolerance, and patience, not realizing that God’s kindness leads you to repentance?

۵ 5 و به‌سبب قساوت و دل ناتوبه‌کار خود، غضب را ذخیره می‌کنی برای خود در روز غضب و ظهور داوری عادله خدا

But because of your hard and unrepentant heart, you are storing up wrath against yourself for the day of wrath, when God’s righteous judgment will be revealed.

۶ 6 که به هر کس برحسب اعمالش جزاخواهد داد:

God “will repay each one according to his deeds.”

۷ 7 اما به آنانی که با صبر در اعمال نیکوطالب جلال و اکرام و بقایند، حیات جاودانی را؛ (aiōnios g166)

To those who by perseverance in doing good seek glory, honor, and immortality, He will give eternal life. (aiōnios g166)

۸ 8 و اما به اهل تعصب که اطاعت راستی نمی کنندبلکه مطیع ناراستی می‌باشند، خشم و غضب

But for those who are self-seeking and who reject the truth and follow wickedness, there will be wrath and anger.

۹ 9 وعذاب و ضیق بر هر نفس بشری که مرتکب بدی می‌شود، اول بر یهود و پس بر یونانی؛

There will be trouble and distress for every human being who does evil, first for the Jew, then for the Greek;

۱۰ 10 لکن جلال و اکرام و سلامتی بر هر نیکوکار، نخست بریهود و بر یونانی نیز.

but glory, honor, and peace for everyone who does good, first for the Jew, then for the Greek.

۱۱ 11 زیرا نزد خدا طرفداری نیست،

For God does not show favoritism.

۱۲ 12 زیراآنانی که بدون شریعت گناه کنند، بی‌شریعت نیزهلاک شوند و آنانی که با شریعت گناه کنند، ازشریعت بر ایشان حکم خواهد شد.

All who sin apart from the law will also perish apart from the law, and all who sin under the law will be judged by the law.

۱۳ 13 از آن جهت که شنوندگان شریعت در حضور خدا عادل نیستند بلکه کنندگان شریعت عادل شمرده خواهند شد.

For it is not the hearers of the law who are righteous before God, but it is the doers of the law who will be declared righteous.

۱۴ 14 زیرا هرگاه امت هایی که شریعت ندارند کارهای شریعت را به طبیعت به‌جا آرند، اینان هرچند شریعت ندارند، برای خود شریعت هستند،

Indeed, when Gentiles, who do not have the law, do by nature what the law requires, they are a law to themselves, even though they do not have the law.

۱۵ 15 چونکه از ایشان ظاهر می‌شود که عمل شریعت بر دل ایشان مکتوب است و ضمیرایشان نیز گواهی می‌دهد و افکار ایشان با یکدیگریا مذمت می‌کنند یا عذر می‌آورند،

So they show that the work of the law is written on their hearts, their consciences also bearing witness, and their thoughts either accusing or defending them

۱۶ 16 در روزی که خدا رازهای مردم را داوری خواهد نمود به وساطت عیسی مسیح برحسب بشارت من.

on the day when God will judge men’s secrets through Christ Jesus, as proclaimed by my gospel.

۱۷ 17 پس اگر تو مسمی به یهود هستی و برشریعت تکیه می‌کنی و به خدا فخر می‌نمایی،

Now you, if you call yourself a Jew; if you rely on the law and boast in God;

۱۸ 18 و اراده او را می‌دانی و از شریعت تربیت یافته، چیزهای افضل را می‌گزینی،

if you know His will and approve of what is superior because you are instructed by the law;

۱۹ 19 و یقین داری که خود هادی کوران و نور ظلمتیان

if you are convinced that you are a guide for the blind, a light for those in darkness,

۲۰ 20 و مودب جاهلان و معلم اطفال هستی و در شریعت صورت معرفت و راستی را داری،

an instructor of the foolish, a teacher of infants, because you have in the law the embodiment of knowledge and truth—

۲۱ 21 پس‌ای کسی‌که دیگران را تعلیم می‌دهی، چرا خود رانمی آموزی؟ و وعظ می‌کنی که دزدی نباید کرد، آیا خود دزدی می‌کنی؟

you, then, who teach others, do you not teach yourself? You who preach against stealing, do you steal?

۲۲ 22 و از زنا کردن نهی می‌کنی، آیا خود زانی نیستی؟ و از بتها نفرت داری، آیا خود معبدها را غارت نمی کنی؟

You who forbid adultery, do you commit adultery? You who abhor idols, do you rob temples?

۲۳ 23 و به شریعت فخر می‌کنی، آیا به تجاوز از شریعت خدا را اهانت نمی کنی؟

You who boast in the law, do you dishonor God by breaking the law?

۲۴ 24 زیرا که به‌سبب شمادر میان امت‌ها اسم خدا را کفر می‌گویند، چنانکه مکتوب است.

As it is written: “God’s name is blasphemed among the Gentiles because of you.”

۲۵ 25 زیرا ختنه سودمند است هرگاه به شریعت عمل نمایی. اما اگر از شریعت تجاوزنمایی، ختنه تو نامختونی گشته است.

Circumcision has value if you observe the law, but if you break the law, your circumcision has become uncircumcision.

۲۶ 26 پس اگرنامختونی، احکام شریعت را نگاه دارد، آیانامختونی او ختنه شمرده نمی شود؟

If a man who is not circumcised keeps the requirements of the law, will not his uncircumcision be regarded as circumcision?

۲۷ 27 ونامختونی طبیعی هرگاه شریعت را به‌جا آرد، حکم خواهد کرد بر تو که با وجود کتب و ختنه ازشریعت تجاوز می‌کنی.

The one who is physically uncircumcised yet keeps the law will condemn you who, even though you have the written code and circumcision, are a lawbreaker.

۲۸ 28 زیرا آنکه در ظاهراست، یهودی نیست و آنچه در ظاهر در جسم است، ختنه نی.

A man is not a Jew because he is one outwardly, nor is circumcision only outward and physical.

۲۹ 29 بلکه یهود آن است که در باطن باشد و ختنه آنکه قلبی باشد، در روح نه در حرف که مدح آن نه از انسان بلکه از خداست.

No, a man is a Jew because he is one inwardly, and circumcision is a matter of the heart, by the Spirit, not by the written code. Such a man’s praise does not come from men, but from God.