رومیان 10

۱ 1 ای برادران خوشی دل من و دعای من نزد خدا بجهت اسرائیل برای نجات ایشان است.

Brothers, my heart's desire and my prayer to God is for them, that they may be saved.

۲ 2 زیرا بجهت ایشان شهادت می‌دهم که برای خدا غیرت دارند لکن نه از روی معرفت.

For I testify about them that they have a zeal for God, but not according to knowledge.

۳ 3 زیرا که چون عدالت خدا را نشناخته، می‌خواستند عدالت خود را ثابت کنند، مطیع عدالت خدا نگشتند.

For being ignorant of God's righteousness, and seeking to establish their own righteousness, they did not subject themselves to the righteousness of God.

۴ 4 زیرا که مسیح است انجام شریعت بجهت عدالت برای هر کس که ایمان آورد.

For Christ is the end of the law for righteousness to everyone who believes.

۵ 5 زیرا موسی عدالت شریعت را بیان می‌کندکه «هر‌که به این عمل کند، در این خواهدزیست.»

For Moses writes about the righteousness of the law, "The one who does them will live by them."

۶ 6 لکن عدالت ایمان بدینطور سخن می‌گوید که «در خاطر خود مگو کیست که به آسمان صعود کند یعنی تا مسیح را فرود آورد،

But the righteousness which is of faith says this, "Do not say in your heart, 'Who will go up into heaven?' (that is, to bring Christ down);

۷ 7 یا کیست که به هاویه نزول کند یعنی تا مسیح رااز مردگان برآورد.» (Abyssos g12)

or, 'Who will go down into the deep?' (that is, to bring Christ up from the dead.)" (Abyssos g12)

۸ 8 لکن چه می‌گوید؟ اینکه «کلام نزد تو و در دهانت و در قلب تو است یعنی‌این کلام ایمان که به آن وعظ می‌کنیم.»

But what does it say? "The word is near you, in your mouth, and in your heart;" that is, the message of faith that we proclaim:

۹ 9 زیرا اگربه زبان خود عیسی خداوند را اعتراف کنی و دردل خود ایمان آوری که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهی یافت.

If you acknowledge with your mouth that Jesus is Lord and believe in your heart that God raised him from the dead, you will be saved.

۱۰ 10 چونکه به دل ایمان آورده می‌شود برای عدالت و به زبان اعتراف می‌شود بجهت نجات.

For with the heart one believes, resulting in righteousness, and with the mouth acknowledgment is made, resulting in salvation.

۱۱ 11 و کتاب می‌گوید «هر‌که به او ایمان آورد خجل نخواهدشد.»

For the Scripture says, "Whoever believes in him will not be put to shame."

۱۲ 12 زیرا که در یهود و یونانی تفاوتی نیست که همان خداوند، خداوند همه است و دولتمنداست برای همه که نام او را می‌خوانند.

For there is no distinction between Jew and Greek; for the same Lord of all is rich to all who call on him.

۱۳ 13 زیرا هرکه نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت.

For, "Whoever will call on the name of the Lord will be saved."

۱۴ 14 پس چگونه بخوانند کسی را که به او ایمان نیاورده‌اند؟ و چگونه ایمان آورند به کسی‌که خبراو را نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند بدون واعظ؟

How then will they call on him in whom they have not believed? How will they believe in him whom they have not heard? And how will they hear without someone preaching?

۱۵ 15 و چگونه وعظ کنند جز اینکه فرستاده شوند؟ چنانکه مکتوب است که «چه زیبا است پایهای آنانی که به سلامتی بشارت می‌دهند و به چیزهای نیکو مژده می‌دهند.»

And how will they preach unless they are sent? As it is written: "How beautiful are the feet of those who bring good news of peace, who bring good news of good things."

۱۶ 16 لکن همه بشارت را گوش نگرفتند زیرا اشعیا می‌گوید «خداوندا کیست که اخبار ما را باور کرد؟»

But they did not all listen to the Good News. For Isaiah says, "Lord, who has believed our report?"

۱۷ 17 لهذا ایمان از شنیدن است و شنیدن از کلام خدا.

So faith comes by hearing, and hearing by the word of Christ.

۱۸ 18 لکن می‌گویم آیانشنیدند؟ البته شنیدند: «صوت ایشان در تمام جهان منتشر گردید و کلام ایشان تا اقصای ربع مسکون رسید.»

But I ask, isn't it rather that they did not hear? On the contrary, "Their voice has gone out to all the earth, their words to the farthest parts of the world."

۱۹ 19 و می‌گویم آیا اسرائیل ندانسته‌اند؟ اول موسی می‌گوید: «من شما را به غیرت می‌آورم به آن که امتی نیست و بر قوم بی‌فهم شما را خشمگین خواهم ساخت.»

But I ask, did not Israel know? First Moses says, "I will provoke you to jealousy with that which is not a people. I will make you angry with a foolish nation."

۲۰ 20 واشعیا نیز جرات کرده، می‌گوید: آنانی که طالب من نبودند مرا یافتند و به کسانی که مرا نطلبیدندظاهر گردیدم.»

Isaiah is very bold, and says, "I was found by those who did not seek me. I was revealed to those who did not ask for me."

۲۱ 21 اما در حق اسرائیل می‌گوید: «تمام روز دستهای خود را دراز کردم به سوی قومی نامطیع و مخالف.»

But as to Israel he says, "All day long I have stretched out my hands to a disobedient and obstinate people."