رومیان 1

۱ 1 پولس، غلام عیسی مسیح و رسول خوانده شده و جدا نموده شده برای انجیل خدا،

Paul, a servant of Yeshua the Messiah, called to be an emissary, set apart for the Good News of God,

۲ 2 که سابق وعده آن را داده بود به وساطت انبیای خود در کتب مقدسه،

which he promised before through his prophets in the holy Scriptures,

۳ 3 درباره پسر خود که بحسب جسم از نسل داود متولد شد،

concerning his Son, who was born of the offspring of David according to the flesh,

۴ 4 و بحسب روح قدوسیت پسر خدا به قوت معروف گردید ازقیامت مردگان یعنی خداوند ما عیسی مسیح،

who was declared to be the Son of God with power according to the Spirit of holiness, by the resurrection from the dead, Yeshua the Messiah our Lord,

۵ 5 که به او فیض و رسالت را یافتیم برای اطاعت ایمان در جمیع امت‌ها به‌خاطر اسم او،

through whom we received grace and the office of emissary for obedience of faith amongst all the nations for his name’s sake;

۶ 6 که درمیان ایشان شما نیز خوانده شده عیسی مسیح هستید

amongst whom you are also called to belong to Yeshua the Messiah;

۷ 7 به همه که در روم محبوب خدا و خوانده شده و مقدسید، فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند بر شما باد.

to all who are in Rome, beloved of God, called to be holy ones: Grace to you and peace from God our Father and the Lord Yeshua the Messiah.

۸ 8 اول شکر می‌کنم خدای خود را به وساطت عیسی مسیح درباره همگی شما که ایمان شما درتمام عالم شهرت یافته است؛

First, I thank my God through Yeshua the Messiah for all of you, that your faith is proclaimed throughout the whole world.

۹ 9 زیرا خدایی که اورا به روح خود در انجیل پسرش خدمت می‌کنم، مرا شاهد است که چگونه پیوسته شما را یادمی کنم،

For God is my witness, whom I serve in my spirit in the Good News of his Son, how unceasingly I make mention of you always in my prayers,

۱۰ 10 و دائم در دعاهای خود مسالت می‌کنم که شاید الان آخر به اراده خدا سعادت یافته، نزد شما بیایم.

requesting, if by any means now at last I may be prospered by the will of God to come to you.

۱۱ 11 زیرا بسیار اشتیاق دارم که شما را ببینم تا نعمتی روحانی به شما برسانم که شما استوار بگردید،

For I long to see you, that I may impart to you some spiritual gift, to the end that you may be established;

۱۲ 12 یعنی تا در میان شماتسلی یابیم از ایمان یکدیگر، ایمان من و ایمان شما.

that is, that I with you may be encouraged in you, each of us by the other’s faith, both yours and mine.

۱۳ 13 لکن‌ای برادران، نمی خواهم که شمابی خبر باشید از اینکه مکرر اراده آمدن نزد شماکردم و تا به حال ممنوع شدم تا ثمری حاصل کنم در میان شما نیز چنانکه در سایر امت‌ها.

Now I don’t desire to have you unaware, brothers, that I often planned to come to you (and was hindered so far), that I might have some fruit amongst you also, even as amongst the rest of the Gentiles.

۱۴ 14 زیرا که یونانیان و بربریان و حکما و جهلا راهم مدیونم.

I am debtor both to Greeks and to foreigners, both to the wise and to the foolish.

۱۵ 15 پس همچنین بقدر طاقت خودمستعدم که شما را نیز که در روم هستید بشارت دهم.

So as much as is in me, I am eager to proclaim the Good News to you also who are in Rome.

۱۶ 16 زیرا که از انجیل مسیح عار ندارم چونکه قوت خداست، برای نجات هر کس که ایمان آورد، اول یهود و پس یونانی،

For I am not ashamed of the Good News of Messiah, because it is the power of God for salvation for everyone who believes, for the Jew first, and also for the Greek.

۱۷ 17 که در آن عدالت خدا مکشوف می‌شود، از ایمان تا ایمان، چنانکه مکتوب است که عادل به ایمان زیست خواهد نمود.

For in it is revealed God’s righteousness from faith to faith. As it is written, “But the righteous shall live by faith.”

۱۸ 18 زیرا غضب خدا از آسمان مکشوف می‌شود بر هر بی‌دینی و ناراستی مردمانی که راستی را در ناراستی باز می‌دارند.

For the wrath of God is revealed from heaven against all ungodliness and unrighteousness of men who suppress the truth in unrighteousness,

۱۹ 19 چونکه آنچه از خدا می‌توان شناخت، در ایشان ظاهراست زیرا خدا آن را بر ایشان ظاهر کرده است.

because that which is known of God is revealed in them, for God revealed it to them.

۲۰ 20 زیرا که چیزهای نادیده او یعنی قوت سرمدی و الوهیتش از حین آفرینش عالم بوسیله کارهای او فهمیده و دیده می‌شود تا ایشان را عذری نباشد. (aïdios g126)

For the invisible things of him since the creation of the world are clearly seen, being perceived through the things that are made, even his everlasting power and divinity, that they may be without excuse. (aïdios g126)

۲۱ 21 زیرا هر‌چند خدا را شناختند، ولی اورا چون خدا تمجید و شکر نکردند بلکه درخیالات خود باطل گردیده، دل بی‌فهم ایشان تاریک گشت.

Because knowing God, they didn’t glorify him as God, and didn’t give thanks, but became vain in their reasoning, and their senseless heart was darkened.

۲۲ 22 ادعای حکمت می‌کردند واحمق گردیدند.

Professing themselves to be wise, they became fools,

۲۳ 23 و جلال خدای غیرفانی را به شبیه صورت انسان فانی و طیور و بهایم وحشرات تبدیل نمودند.

and traded the glory of the incorruptible God for the likeness of an image of corruptible man, and of birds, four-footed animals, and creeping things.

۲۴ 24 لهذا خدا نیز ایشان رادر شهوات دل خودشان به ناپاکی تسلیم فرمود تادر میان خود بدنهای خویش را خوار سازند،

Therefore God also gave them up in the lusts of their hearts to uncleanness, that their bodies should be dishonoured amongst themselves;

۲۵ 25 که ایشان حق خدا را به دروغ مبدل کردند وعبادت و خدمت نمودند مخلوق را به عوض خالقی که تا ابدالاباد متبارک است. آمین. (aiōn g165)

who exchanged the truth of God for a lie, and worshipped and served the creature rather than the Creator, who is blessed forever. Amen. (aiōn g165)

۲۶ 26 از این سبب خدا ایشان را به هوسهای خباثت تسلیم نمود، به نوعی که زنانشان نیز عمل طبیعی را به آنچه خلاف طبیعت است تبدیل نمودند.

For this reason, God gave them up to vile passions. For their women changed the natural function into that which is against nature.

۲۷ 27 و همچنین مردان هم استعمال طبیعی زنان را ترک کرده، از شهوات خود با یکدیگرسوختند. مرد با مرد مرتکب اعمال زشت شده، عقوبت سزاوار تقصیر خود را در خود یافتند.

Likewise also the men, leaving the natural function of the woman, burnt in their lust towards one another, men doing what is inappropriate with men, and receiving in themselves the due penalty of their error.

۲۸ 28 و چون روا نداشتند که خدا را در دانش خودنگاه دارند، خدا ایشان را به ذهن مردود واگذاشت تا کارهای ناشایسته به‌جا آورند.

Even as they refused to have God in their knowledge, God gave them up to a reprobate mind, to do those things which are not fitting;

۲۹ 29 مملو از هرنوع ناراستی و شرارت و طمع و خباثت؛ پر ازحسد و قتل و جدال و مکر و بدخویی؛

being filled with all unrighteousness, sexual immorality, wickedness, covetousness, malice; full of envy, murder, strife, deceit, evil habits, secret slanderers,

۳۰ 30 غمازان و غیبت کنندگان و دشمنان خدا و اهانت کنندگان و متکبران و لافزنان و مبدعان شر و نامطیعان والدین؛

backbiters, hateful to God, insolent, arrogant, boastful, inventors of evil things, disobedient to parents,

۳۱ 31 بی‌فهم و بی‌وفا و بی‌الفت و بی‌رحم.

without understanding, covenant breakers, without natural affection, unforgiving, unmerciful;

۳۲ 32 زیرا هر‌چند انصاف خدا را می‌دانند که کنندگان چنین کارها مستوجب موت هستند، نه فقط آنها را می‌کنند بلکه کنندگان را نیز خوش می‌دارند.

who, knowing the ordinance of God, that those who practise such things are worthy of death, not only do the same, but also approve of those who practise them.