رومیان 1

۱ 1 پولس، غلام عیسی مسیح و رسول خوانده شده و جدا نموده شده برای انجیل خدا،

Paul, a servant of Jesus Christ, called [to be] an apostle, separated unto the gospel of God,

۲ 2 که سابق وعده آن را داده بود به وساطت انبیای خود در کتب مقدسه،

which he promised afore through his prophets in the holy scriptures,

۳ 3 درباره پسر خود که بحسب جسم از نسل داود متولد شد،

concerning his Son, who was born of the seed of David according to the flesh,

۴ 4 و بحسب روح قدوسیت پسر خدا به قوت معروف گردید ازقیامت مردگان یعنی خداوند ما عیسی مسیح،

who was declared [to be] the Son of God with power, according to the spirit of holiness, by the resurrection from the dead; [even] Jesus Christ our Lord,

۵ 5 که به او فیض و رسالت را یافتیم برای اطاعت ایمان در جمیع امت‌ها به‌خاطر اسم او،

through whom we received grace and apostleship, unto obedience of faith among all the nations, for his name’s sake;

۶ 6 که درمیان ایشان شما نیز خوانده شده عیسی مسیح هستید

among whom are ye also, called [to be] Jesus Christ’s:

۷ 7 به همه که در روم محبوب خدا و خوانده شده و مقدسید، فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند بر شما باد.

to all that are in Rome, beloved of God, called [to be] saints: Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.

۸ 8 اول شکر می‌کنم خدای خود را به وساطت عیسی مسیح درباره همگی شما که ایمان شما درتمام عالم شهرت یافته است؛

First, I thank my God through Jesus Christ for you all, that your faith is proclaimed throughout the whole world.

۹ 9 زیرا خدایی که اورا به روح خود در انجیل پسرش خدمت می‌کنم، مرا شاهد است که چگونه پیوسته شما را یادمی کنم،

For God is my witness, whom I serve in my spirit in the gospel of his Son, how unceasingly I make mention of you, always in my prayers

۱۰ 10 و دائم در دعاهای خود مسالت می‌کنم که شاید الان آخر به اراده خدا سعادت یافته، نزد شما بیایم.

making request, if by any means now at length I may be prospered by the will of God to come unto you.

۱۱ 11 زیرا بسیار اشتیاق دارم که شما را ببینم تا نعمتی روحانی به شما برسانم که شما استوار بگردید،

For I long to see you, that I may impart unto you some spiritual gift, to the end ye may be established;

۱۲ 12 یعنی تا در میان شماتسلی یابیم از ایمان یکدیگر، ایمان من و ایمان شما.

that is, that I with you may be comforted in you, each of us by the other’s faith, both yours and mine.

۱۳ 13 لکن‌ای برادران، نمی خواهم که شمابی خبر باشید از اینکه مکرر اراده آمدن نزد شماکردم و تا به حال ممنوع شدم تا ثمری حاصل کنم در میان شما نیز چنانکه در سایر امت‌ها.

And I would not have you ignorant, brethren, that oftentimes I purposed to come unto you (and was hindered hitherto), that I might have some fruit in you also, even as in the rest of the Gentiles.

۱۴ 14 زیرا که یونانیان و بربریان و حکما و جهلا راهم مدیونم.

I am debtor both to Greeks and to Barbarians, both to the wise and to the foolish.

۱۵ 15 پس همچنین بقدر طاقت خودمستعدم که شما را نیز که در روم هستید بشارت دهم.

So, as much as in me is, I am ready to preach the gospel to you also that are in Rome.

۱۶ 16 زیرا که از انجیل مسیح عار ندارم چونکه قوت خداست، برای نجات هر کس که ایمان آورد، اول یهود و پس یونانی،

For I am not ashamed of the gospel: for it is the power of God unto salvation to every one that believeth; to the Jew first, and also to the Greek.

۱۷ 17 که در آن عدالت خدا مکشوف می‌شود، از ایمان تا ایمان، چنانکه مکتوب است که عادل به ایمان زیست خواهد نمود.

For therein is revealed a righteousness of God from faith unto faith: as it is written, But the righteous shall live by faith.

۱۸ 18 زیرا غضب خدا از آسمان مکشوف می‌شود بر هر بی‌دینی و ناراستی مردمانی که راستی را در ناراستی باز می‌دارند.

For the wrath of God is revealed from heaven against all ungodliness and unrighteousness of men, who hinder the truth in unrighteousness;

۱۹ 19 چونکه آنچه از خدا می‌توان شناخت، در ایشان ظاهراست زیرا خدا آن را بر ایشان ظاهر کرده است.

because that which is known of God is manifest in them; for God manifested it unto them.

۲۰ 20 زیرا که چیزهای نادیده او یعنی قوت سرمدی و الوهیتش از حین آفرینش عالم بوسیله کارهای او فهمیده و دیده می‌شود تا ایشان را عذری نباشد. (aïdios g126)

For the invisible things of him since the creation of the world are clearly seen, being perceived through the things that are made, [even] his everlasting power and divinity; that they may be without excuse: (aïdios g126)

۲۱ 21 زیرا هر‌چند خدا را شناختند، ولی اورا چون خدا تمجید و شکر نکردند بلکه درخیالات خود باطل گردیده، دل بی‌فهم ایشان تاریک گشت.

because that, knowing God, they glorified him not as God, neither gave thanks; but became vain in their reasonings, and their senseless heart was darkened.

۲۲ 22 ادعای حکمت می‌کردند واحمق گردیدند.

Professing themselves to be wise, they became fools,

۲۳ 23 و جلال خدای غیرفانی را به شبیه صورت انسان فانی و طیور و بهایم وحشرات تبدیل نمودند.

and changed the glory of the incorruptible God for the likeness of an image of corruptible man, and of birds, and four-footed beasts, and creeping things.

۲۴ 24 لهذا خدا نیز ایشان رادر شهوات دل خودشان به ناپاکی تسلیم فرمود تادر میان خود بدنهای خویش را خوار سازند،

Wherefore God gave them up in the lusts of their hearts unto uncleanness, that their bodies should be dishonored among themselves:

۲۵ 25 که ایشان حق خدا را به دروغ مبدل کردند وعبادت و خدمت نمودند مخلوق را به عوض خالقی که تا ابدالاباد متبارک است. آمین. (aiōn g165)

for that they exchanged the truth of God for a lie, and worshipped and served the creature rather than the Creator, who is blessed for ever. Amen. (aiōn g165)

۲۶ 26 از این سبب خدا ایشان را به هوسهای خباثت تسلیم نمود، به نوعی که زنانشان نیز عمل طبیعی را به آنچه خلاف طبیعت است تبدیل نمودند.

For this cause God gave them up unto vile passions: for their women changed the natural use into that which is against nature:

۲۷ 27 و همچنین مردان هم استعمال طبیعی زنان را ترک کرده، از شهوات خود با یکدیگرسوختند. مرد با مرد مرتکب اعمال زشت شده، عقوبت سزاوار تقصیر خود را در خود یافتند.

and likewise also the men, leaving the natural use of the woman, burned in their lust one toward another, men with men working unseemliness, and receiving in themselves that recompense of their error which was due.

۲۸ 28 و چون روا نداشتند که خدا را در دانش خودنگاه دارند، خدا ایشان را به ذهن مردود واگذاشت تا کارهای ناشایسته به‌جا آورند.

And even as they refused to have God in [their] knowledge, God gave them up unto a reprobate mind, to do those things which are not fitting;

۲۹ 29 مملو از هرنوع ناراستی و شرارت و طمع و خباثت؛ پر ازحسد و قتل و جدال و مکر و بدخویی؛

being filled with all unrighteousness, wickedness, covetousness, maliciousness; full of envy, murder, strife, deceit, malignity; whisperers,

۳۰ 30 غمازان و غیبت کنندگان و دشمنان خدا و اهانت کنندگان و متکبران و لافزنان و مبدعان شر و نامطیعان والدین؛

backbiters, hateful to God, insolent, haughty, boastful, inventors of evil things, disobedient to parents,

۳۱ 31 بی‌فهم و بی‌وفا و بی‌الفت و بی‌رحم.

without understanding, covenant-breakers, without natural affection, unmerciful:

۳۲ 32 زیرا هر‌چند انصاف خدا را می‌دانند که کنندگان چنین کارها مستوجب موت هستند، نه فقط آنها را می‌کنند بلکه کنندگان را نیز خوش می‌دارند.

who, knowing the ordinance of God, that they that practise such things are worthy of death, not only do the same, but also consent with them that practise them.