مکاشفهٔ یوحنا 10

۱ 1 و دیدم فرشته زورآور دیگری را که ازآسمان نازل می‌شود که ابری دربر دارد، و قوس قزحی بر سرش و چهره‌اش مثل آفتاب وپایهایش مثل ستونهای آتش.

(I saw a mighty angel descending out of heaven, clothed with a cloud, and the rainbow on his head; his face was like the sun and his feet like pillars of fire;

۲ 2 و در دست خودکتابچه‌ای گشوده دارد و پای راست خود را بردریا و پای چپ خود را بر زمین نهاد؛

and he had a little book open in his hand. He placed his right foot on the sea and his left on the land,

۳ 3 و به آوازبلند، چون غرش شیر صدا کرد؛ و چون صدا کرد، هفت رعد به صداهای خود سخن‌گفتند.

and he cried out with a loud voice, just like a lion roars. And when he cried out, the seven thunders uttered their own voices.

۴ 4 و چون هفت رعد سخن‌گفتند، حاضر شدم که بنویسم. آنگاه آوازی از آسمان شنیدم که می‌گوید: «آنچه هفت رعد گفتند مهر کن و آنها را منویس.»

Now when the seven thunders spoke I was about to write, but I heard a voice out of heaven saying, “Seal up the things that the seven thunders said,” and “You write after these things.”

۵ 5 و آن فرشته‌ای را که بر دریا و زمین ایستاده دیدم، دست راست خود را به سوی آسمان بلندکرده،

And the angel whom I saw standing on the sea and on the land raised his right hand to the heaven

۶ 6 قسم خورد به او که تا ابدالاباد زنده است که آسمان و آنچه را که در آن است و زمین و آنچه را که در آن است و دریا و آنچه را که در آن است آفرید که «بعد از این زمانی نخواهد بود، (aiōn g165)

and swore by Him who lives forever and ever, who created the heaven and the things in it, and the earth and the things in it, and the sea and the things in it, that there would be no further delay, (aiōn g165)

۷ 7 بلکه درایام صدای فرشته هفتم، چون کرنا را می‌بایدبنوازد، سر خدا به اتمام خواهد رسید، چنانکه بندگان خود انبیا را بشارت داد.»

but in the days of the blast of the seventh angel, whenever he should trumpet, the mystery of God which was announced to His slaves the prophets would be finished.

۸ 8 و آن آوازی که از آسمان شنیده بودم، باردیگر شنیدم که مرا خطاب کرده، می‌گوید: «برو وکتابچه گشاده را از دست فرشته‌ای که بر دریا وزمین ایستاده است بگیر.»

Now the voice that I heard out of heaven was speaking to me again and saying: “Go, take the little book that is open in the hand of the angel who is standing on the sea and on the land.”

۹ 9 پس به نزد فرشته رفته، به وی گفتم که کتابچه را به من بدهد. او مرا گفت: «بگیر و بخور که اندرونت را تلخ خواهد نمود، لکن در دهانت چون عسل شیرین خواهد بود.»

So I went to the angel and said to him, “Give me the little book,” and he says to me: “Take and eat it up; it will make your stomach bitter, but in your mouth it will be as sweet as honey.”

۱۰ 10 پس کتابچه رااز دست فرشته گرفته، خوردم که در دهانم مثل عسل شیرین بود، ولی چون خورده بودم، درونم تلخ گردید.

So I took the little book out of the angel's hand and ate it up, and it was as sweet as honey in my mouth. But when I had eaten it my stomach was made bitter.

۱۱ 11 و مرا گفت که «می‌باید تو اقوام وامت‌ها و زبانها و پادشاهان بسیار را نبوت کنی.»

And he said to me, “You must prophesy again over many peoples, even over ethnic nations and languages and kings.”