مزامیر 97

۱ 1 خداوند سلطنت گرفته است، پس زمین شادی کند و جزیره های بسیار مسرورگردند.

خداوند سلطنت می‌کند، پس ای ساکنان زمین شادی کنید و ای جزیره‌های دور دست خوشحال باشید.

۲ 2 ابرها و ظلمت غلیظ گرداگرد اوست. عدل و انصاف قاعده تخت اوست.

ابرها و تاریکی، اطراف خداوند را گرفته‌اند. سلطنتش بر عدل و انصاف استوار است.

۳ 3 آتش پیش روی وی می‌رود و دشمنان او را به اطرافش می‌سوزاند.

آتش، پیشاپیش خداوند حرکت می‌کند و دشمنان او را می‌سوزاند.

۴ 4 برقهایش ربع مسکون را روشن می‌سازد. زمین این را بدید و بلرزید.

برق‌هایش دنیا را روشن می‌سازد. زمین این را می‌بیند و می‌لرزد.

۵ 5 کوهها ازحضور خداوند مثل موم گداخته می‌شود، ازحضور خداوند تمامی جهان.

کوهها از هیبت حضور خداوند تمام جهان، مانند موم ذوب می‌شوند.

۶ 6 آسمانها عدالت او را اعلام می‌کنند و جمیع قوم‌ها جلال او رامی بینند.

آسمانها عدالت او را بیان می‌کنند و همهٔ قومها شکوه و جلال وی را می‌بینند.

۷ 7 همه پرستندگان بتهای تراشیده خجل می‌شوند که به بتها فخر می‌نمایند. ای جمیع خدایان او را بپرستید.

همهٔ بت‌پرستان که به بتهای خود فخر می‌کنند، شرمسار خواهند شد. ای همهٔ خدایان، در مقابل خداوند به زانو بیفتید و او را بپرستید!

۸ 8 صهیون شنید و شادمان شد و دختران یهودامسرور گردیدند، ای خداوند به‌سبب داوریهای تو.

ای خداوند، شهر اورشلیم و همهٔ مردم یهودا به سبب سلطنت عادلانهٔ تو خوشحال هستند.

۹ 9 زیرا که تو‌ای خداوند بر تمامی روی زمین متعال هستی. بر جمیع خدایان، بسیار اعلی هستی.

زیرا تو ای خداوند، بر تمام دنیا متعال و از همهٔ خدایان برتر هستی.

۱۰ 10 ‌ای شما که خداوند را دوست می‌دارید، ازبدی نفرت کنید! او حافظ جانهای مقدسان خوداست. ایشان را از دست شریران می‌رهاند.

ای دوستداران خداوند، از بدی متنفر باشید! او عزیزان خود را حفظ می‌کند و ایشان را از دست شریران می‌رهاند.

۱۱ 11 نوربرای عادلان کاشته شده است و شادمانی برای راست دلان.

نور بر نیکان می‌تابد و شادی بر پاکدلان.

۱۲ 12 ‌ای عادلان، در خداوند شادمان باشید! و ذکر قدوسیت او را حمد بگویید.

ای عادلان، به سبب آنچه که خداوند انجام داده است شادی کنید و نام قدوس او را بستایید!