< مزامیر 95 >
بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم! | ۱ 1 |
laus cantici David venite exultemus Domino iubilemus Deo salutari nostro
به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم! | ۲ 2 |
praeoccupemus faciem eius in confessione et in psalmis iubilemus ei
زیرا که یهوه، خدای بزرگ است، | ۳ 3 |
quoniam Deus magnus Dominus et rex magnus super omnes deos
و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او. | ۴ 4 |
quia in manu eius fines terrae et altitudines montium ipsius sunt
دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود. | ۵ 5 |
quoniam ipsius est mare et ipse fecit illud et siccam manus eius formaverunt
بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم! | ۶ 6 |
venite adoremus et procidamus et ploremus ante Dominum qui fecit nos
زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را میشنیدید! | ۷ 7 |
quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et oves manus eius
دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا. | ۸ 8 |
hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra
چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند. | ۹ 9 |
sicut in inritatione secundum diem temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt me; et viderunt opera mea
چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند. | ۱۰ 10 |
quadraginta annis offensus fui generationi illi et dixi semper errant corde
پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.» | ۱۱ 11 |
et isti non cognoverunt vias meas ut iuravi in ira mea si intrabunt in requiem meam