مزامیر 95

۱ 1 بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

Come, let us sing for joy to the LORD; let us shout to the Rock of our salvation!

۲ 2 به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

Let us enter His presence with thanksgiving; let us make a joyful noise to Him in song.

۳ 3 زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

For the LORD is a great God, a great King above all gods.

۴ 4 و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

In His hand are the depths of the earth, and the mountain peaks belong to Him.

۵ 5 دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

The sea is His, for He made it, and His hands formed the dry land.

۶ 6 بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

O come, let us worship and bow down; let us kneel before the LORD our Maker.

۷ 7 زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

For He is our God, and we are the people of His pasture, the sheep under His care. Today, if you hear His voice,

۸ 8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

do not harden your hearts as you did at Meribah, in the day at Massah in the wilderness,

۹ 9 چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

where your fathers tested and tried Me, though they had seen My work.

۱۰ 10 چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

For forty years I was angry with that generation, and I said, “They are a people whose hearts go astray, and they have not known My ways.”

۱۱ 11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»

So I swore on oath in My anger, “They shall never enter My rest.”