مزامیر 94
| ای یهوه خدای ذوالانتقام، ای خدای ذوالانتقام، تجلی فرما! | ۱ 1 |
Du Gott der Rache, o HERR, du Gott der Rache, erscheine!
| ای داور جهان متعال شو و بر متکبران مکافات برسان! | ۲ 2 |
Erhebe dich, Richter der Erde, vergilt den Stolzen nach ihrem Tun!
| ای خداوند تا به کی شریران، تا به کی شریران فخرخواهند نمود؟ | ۳ 3 |
Wie lange noch sollen die Gottlosen, HERR, wie lange noch sollen die Gottlosen jubeln,
| حرفها می‌زنند و سخنان ستم آمیز می‌گویند. جمیع بدکاران لاف می‌زنند. ای خداوند، قوم تو را می‌شکنند و میراث تو راذلیل می‌سازند. | ۴ 4 |
sollen sie geifern und trotzige Reden führen, alle Übeltäter stolz sich brüsten?
| ۵ 5 |
Dein Volk, o HERR, zertreten sie und bedrücken dein Erbe;
| بیوه‌زنان و غریبان را می‌کشند ویتیمان را به قتل می‌رسانند. | ۶ 6 |
sie erwürgen Witwe und Fremdling und morden die Waisen
| و می‌گویند یاه نمی بیند و خدای یعقوب ملاحظه نمی نماید. | ۷ 7 |
und sagen dabei: »Nicht sieht es der HERR« oder: »Nicht merkt es der Gott Jakobs.«
| ای احمقان قوم بفهمید! و‌ای ابلهان کی تعقل خواهید نمود؟ | ۸ 8 |
Nehmt Verstand an, ihr Unvernünftigen im Volk, und ihr Toren: wann wollt ihr Einsicht gewinnen?
| او که گوش را غرس نمود، آیانمی شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی بیند؟ | ۹ 9 |
Der das Ohr gepflanzt, der sollte nicht hören? Der das Auge gebildet, der sollte nicht sehn?
| او که امت‌ها را تادیب می‌کند، آیا توبیخ نخواهد نمود، او که معرفت را به انسان می‌آموزد؟ | ۱۰ 10 |
Der die Völker erzieht, der sollte nicht strafen, er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?
| خداوند فکرهای انسان را می‌داندکه محض بطالت است. | ۱۱ 11 |
Der HERR kennt wohl die Gedanken der Menschen, daß nur ein Hauch sie sind.
| ای یاه خوشابحال شخصی که او را تادیب می‌نمایی و از شریعت خود او را تعلیم می‌دهی | ۱۲ 12 |
Wohl dem Manne, den du, HERR, in Zucht nimmst, und den du aus deinem Gesetz belehrst,
| تا او را از روزهای بلا راحت بخشی، مادامی که حفره برای شریران کنده شود. | ۱۳ 13 |
damit er sich Ruhe verschaffe vor Unglückstagen, bis dem Frevler die Grube man gräbt!
| زیرا خداوندقوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش راترک نخواهد نمود. | ۱۴ 14 |
Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen und sein Erbe nicht verlassen;
| زیرا که داوری به انصاف رجوع خواهد کرد و همه راست دلان پیروی آن را خواهند نمود. | ۱۵ 15 |
denn Recht muß doch Recht bleiben, und ihm werden alle redlich Gesinnten sich anschließen.
| کیست که برای من با شریران مقاومت خواهد کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهدنمود. | ۱۶ 16 |
Wer leistet mir Beistand gegen die Bösen? Wer tritt für mich ein gegen die Übeltäter?
| اگر خداوند مددکار من نمی بود، جان من به زودی در خاموشی ساکن می‌شد. | ۱۷ 17 |
Wäre der HERR nicht mein Helfer gewesen, so wohnte meine Seele wohl schon im stillen Land.
| چون گفتم که پای من می‌لغزد، پس رحمت تو‌ای خداوندمرا تایید نمود. | ۱۸ 18 |
Sooft ich dachte: »Mein Fuß will wanken«, hat deine Gnade, HERR, mich immer gestützt;
| در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های توجانم را آسایش بخشید. | ۱۹ 19 |
bei der Menge meiner Sorgen in meiner Brust haben deine Tröstungen mir das Herz erquickt.
| آیا کرسی شرارت باتو رفاقت تواند نمود، که فساد را به قانون اختراع می‌کند؟ | ۲۰ 20 |
Sollte verbündet dir sein der Richterstuhl des Unheils, der Verderben schafft durch Gesetzesverdrehung?
| بر جان مرد صدیق با هم جمع می‌شوند و بر خون بی‌گناه فتوا می‌دهند. | ۲۱ 21 |
Sie tun sich ja zusammen gegen das Leben des Gerechten und verurteilen unschuldig Blut.
| لیکن خداوند برای من قلعه بلند است و خدایم صخره ملجای من است. | ۲۲ 22 |
Doch der HERR ist mir zur festen Burg geworden, mein Gott zu meinem Zufluchtsfelsen;
| و گناه ایشان را بر ایشان راجع خواهد کرد و ایشان را در شرارت ایشان فانی خواهد ساخت. یهوه خدای ما ایشان را فانی خواهد نمود. | ۲۳ 23 |
er läßt ihren Frevel auf sie selber fallen und wird sie ob ihrer Bosheit vertilgen: ja vertilgen wird sie der HERR, unser Gott.
