< مزامیر 92 >

مزمور و سرود برای روز سبت خداوند را حمد گفتن نیکو است و به نام تو تسبیح خواندن، ای حضرت اعلی. ۱ 1
بامدادان رحمت تو را اعلام نمودن و درهر شب امانت تو را. ۲ 2
بر ذات ده اوتار و بر رباب وبه نغمه هجایون و بربط. ۳ 3
زیرا که‌ای خداوند مرابه‌کارهای خودت شادمان ساخته‌ای. به‌سبب اعمال دستهای تو ترنم خواهم نمود. ۴ 4
‌ای خداوند اعمال تو چه عظیم است و فکرهای توبی نهایت عمیق. ۵ 5
مرد وحشی این را نمی داند و جاهل در این تامل نمی کند. ۶ 6
وقتی که شریران مثل علف می‌رویند و جمیع بدکاران می‌شکفند، برای این است که تا به ابد هلاک گردند. ۷ 7
لیکن توای خداوند بر اعلی علیین هستی، تا ابدالاباد. ۸ 8
زیرا اینک دشمنان تو‌ای خداوند، هان دشمنان تو هلاک خواهند شد و جمیع بدکاران پراکنده خواهند شد. ۹ 9
و اما شاخ مرا مثل شاخ گاو وحشی بلندکرده‌ای و به روغن تازه مسح شده‌ام. ۱۰ 10
و چشم من بر دشمنانم خواهد نگریست و گوشهای من ازشریرانی که با من مقاومت می‌کنند خواهد شنید. ۱۱ 11
عادل مثل درخت خرما خواهد شکفت و مثل سرو آزاد در لبنان نمو خواهد کرد. ۱۲ 12
آنانی که درخانه خداوند غرس شده‌اند، در صحنهای خدای ما خواهند شکفت. ۱۳ 13
در وقت پیری نیز میوه خواهند‌آورد و تر و تازه و سبز خواهند بود. ۱۴ 14
تااعلام کنند که خداوند راست است. او صخره من است و در وی هیچ بی‌انصافی نیست. ۱۵ 15

< مزامیر 92 >