مزامیر 89

۱ 1 قصیده ایتان ازراحی رحمت های خداوند را تا به ابد خواهم سرایید. امانت تو را به دهان خود نسلابعد نسل اعلام خواهم کرد.

قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت،

۲ 2 زیرا گفتم رحمت بنا خواهد شد تا ابدالاباد و امانت خویش را درافلاک پایدار خواهی ساخت.

زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است.

۳ 3 با برگزیده خودعهد بسته‌ام. برای بنده خویش داود قسم خورده‌ام.

تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که

۴ 4 که ذریت تو را پایدار خواهم ساخت تا ابدالاباد و تخت تو را نسلا بعد نسل بنا خواهم نمود، سلاه.

تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت.

۵ 5 و آسمانها کارهای عجیب تو را‌ای خداوند تمجید خواهند کرد و امانت تو را درجماعت مقدسان.

خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند.

۶ 6 زیرا کیست در آسمانها که باخداوند برابری تواند کرد؟ و از فرزندان زورآوران که را با خداوند تشبیه توان نمود؟

در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟

۷ 7 خدا بی‌نهایت مهیب است در جماعت مقدسان و ترسناک است بر آنانی که گرداگرد او هستند.

تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند.

۸ 8 ‌ای یهوه خدای لشکرها! کیست‌ای یاه قدیرمانند تو؟ و امانت تو، تو را احاطه می‌کند.

ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری!

۹ 9 برتکبر دریا تو مسلط هستی. چون امواجش بلندمی شود، آنها را ساکن می‌گردانی.

بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی.

۱۰ 10 رهب را مثل کشته شده خرد شکسته‌ای. به بازوی زورآورخویش دشمنانت را پراکنده نموده‌ای.

تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی.

۱۱ 11 آسمان از آن تو است و زمین نیز از آن تو. ربع مسکون وپری آن را تو بنیاد نهاده‌ای.

آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای.

۱۲ 12 شمال و جنوب راتو آفریده‌ای. تابور و حرمون به نام تو شادی می‌کنند.

شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند.

۱۳ 13 بازوی تو با قوت است. دست توزورآور است و دست راست تو متعال.

دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی.

۱۴ 14 عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو می‌خرامند.

فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود.

۱۵ 15 خوشابحال قومی که آواز شادمانی رامی دانند. در نور روی تو‌ای خداوند خواهندخرامید.

خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت.

۱۶ 16 در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در عدالت تو سرافراشته خواهند گردید.

آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند.

۱۷ 17 زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد.

تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی.

۱۸ 18 زیراکه سپر ما از آن خداوند است و پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل.

ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی.

۱۹ 19 آنگاه در عالم رویا به مقدس خود خطاب کرده، گفتی که نصرت را بر مردی زورآور نهادم و برگزیده‌ای از قوم را ممتاز کردم.

در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛

۲۰ 20 بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس خود مسح کردم.

او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام

۲۱ 21 که دست من با او استوارخواهد شد. بازوی من نیز او را قوی خواهدگردانید.

و او را پایدار و توانا خواهم ساخت.

۲۲ 22 دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید.

دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید.

۲۳ 23 و خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که ازاو نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید.

در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود.

۲۴ 24 و امانت ورحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ اومرتفع خواهد شد.

از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت.

۲۵ 25 دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را بر نهرها.

قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید.

۲۶ 26 او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من.

او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند.

۲۷ 27 من نیز او رانخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر ازپادشاهان جهان.

من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت.

۲۸ 28 رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با اواستوار خواهد بود.

محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد.

۲۹ 29 و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او را مثل روزهای آسمان.

نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود.

۳۰ 30 اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و دراحکام من سلوک ننمایند،

«اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند،

۳۱ 31 اگر فرایض مرابشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند،

اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند،

۳۲ 32 آنگاه معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود وگناه ایشان را به تازیانه‌ها.

آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود.

۳۳ 33 لیکن رحمت خود رااز او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت.

با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند.

۳۴ 34 عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد.

آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد.

۳۵ 35 یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت.

یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد

۳۶ 36 که ذریت اوباقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضورمن مثل آفتاب،

که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت

۳۷ 37 مثل ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان، سلاه.

و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.»

۳۸ 38 لیکن تو ترک کرده‌ای و دور انداخته‌ای و بامسیح خود غضبناک شده‌ای.

اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای.

۳۹ 39 عهد بنده خودرا باطل ساخته‌ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی‌عصمت کرده‌ای.

آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای!

۴۰ 40 جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نموده‌ای.

حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای.

۴۱ 41 همه راه گذران او را تاراج می‌کنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است.

هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است.

۴۲ 42 دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساخته‌ای.

دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای.

۴۳ 43 دم شمشیر او را نیز برگردانیده‌ای واو را در جنگ پایدار نساخته‌ای.

شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای.

۴۴ 44 جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداخته‌ای.

تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای.

۴۵ 45 ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیده‌ای، سلاه.

پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای.

۴۶ 46 تا به کی‌ای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟

ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟

۴۷ 47 به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریده‌ای؟

به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای.

۴۸ 48 کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه. (Sheol h7585)

کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585)

۴۹ 49 ‌ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی.

ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟

۵۰ 50 ‌ای خداوند ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیاردر سینه خود متحمل می‌باشم.

ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم.

۵۱ 51 که دشمنان توای خداوند ملامت کرده‌اند، یعنی آثار مسیح تورا ملامت نموده‌اند.

دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند.

۵۲ 52 خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین.

شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین!