مزامیر 83
| سرود و مزمور آساف ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خداساکت مباش و میارام! | ۱ 1 |
Ein Lied, ein Psalm Asaphs. O Gott, halte dich nicht zurück,
| زیرا اینک دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته‌اند. | ۲ 2 |
Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, tragen das Haupt hoch!
| بر قوم تو مکایدمی اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت می‌کنند. | ۳ 3 |
Gegen dein Volk ersinnen sie einen Anschlag und beraten sich gegen deine Schutzbefohlnen;
| و می‌گویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.» | ۴ 4 |
sie sagen: »Kommt, wir wollen sie vertilgen als Volk: des Namens Israel soll man fürder nicht gedenken!«
| زیرا به یک دل با هم مشورت می‌کنند و برضد تو عهد بسته‌اند. | ۵ 5 |
Ja, sie haben einmütigen Sinns sich beraten, ein Bündnis gegen dich geschlossen:
| خیمه های ادوم واسماعیلیان و موآب و هاجریان. | ۶ 6 |
die Zelte Edoms und der Ismaeliter, Moab und die Hagriter,
| جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور. | ۷ 7 |
Gebal und Ammon und Amalek, das Philisterland samt den Bewohnern von Tyrus.
| آشور نیز باایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوطگردیدند، سلاه. | ۸ 8 |
Auch Assur hat sich zu ihnen gesellt, es leiht den Nachkommen Lots seinen Arm. (SELA)
| بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی. چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون. | ۹ 9 |
Verfahre mit ihnen wie einst mit Midian, wie mit Sisera, wie mit Jabin am Bache Kison,
| که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند. | ۱۰ 10 |
die bei Endor den Untergang fanden, mit ihren Leibern das Erdreich düngten!
| سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح وصلمناع. | ۱۱ 11 |
Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und Seeb, und wie Sebah und Zalmunna alle ihre Fürsten,
| که می‌گفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.» | ۱۲ 12 |
die gesprochen hatten: »Wir wollen für uns erobern die Fluren Gottes!«
| ای خدای من، ایشان را چون غبار گردبادبساز و مانند کاه پیش روی باد. | ۱۳ 13 |
Mein Gott, mache sie gleich dem verwehten Laub, wie Spreu vor dem Winde!
| مثل آتشی که جنگل را می‌سوزاند و مثل شعله‌ای که کوهها را مشتعل می‌سازد. | ۱۴ 14 |
Wie Feuer, das den Wald verzehrt, wie Flammen, welche die Berge versengen:
| همچنان ایشان را به تند بادخود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان. | ۱۵ 15 |
so verfolge sie mit deinem Sturm und schrecke sie mit deiner Windsbraut!
| رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام تورا‌ای خداوند بطلبند. | ۱۶ 16 |
Laß Beschämung ihr Antlitz bedecken, auf daß sie nach deinem Namen fragen, o HERR!
| خجل و پریشان بشوندتا ابدالاباد و شرمنده و هلاک گردند. | ۱۷ 17 |
Laß sie beschämt und erschreckt sein für immer, in Schande geraten und vergehn!
| و بدانندتو که اسمت یهوه می‌باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی. | ۱۸ 18 |
Sie müssen erkennen, daß du, dessen Name »HERR« ist, du allein der Höchste bist über die ganze Erde.
