مزامیر 83

۱ 1 سرود و مزمور آساف ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خداساکت مباش و میارام!

Cantique. — Psaume d'Asaph. Dieu, ne garde pas le silence! Ne reste pas sourd et inactif, ô Dieu fort!

۲ 2 زیرا اینک دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته‌اند.

Car voici que tes ennemis s'agitent; Ceux qui te haïssent lèvent la tête.

۳ 3 بر قوم تو مکایدمی اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت می‌کنند.

Ils trament contre ton peuple de perfides complots, Et ils se concertent contre ceux que tu protèges.

۴ 4 و می‌گویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.»

«Venez, disent-ils, faisons-les disparaître Du nombre des nations, Et qu'on ne se souvienne plus du nom d'Israël!»

۵ 5 زیرا به یک دل با هم مشورت می‌کنند و برضد تو عهد بسته‌اند.

Ils ont conspiré d'un commun accord; Ils forment une alliance contre toi:

۶ 6 خیمه های ادوم واسماعیلیان و موآب و هاجریان.

Les tentes d'Édom et les Ismaélites, Moab et les Hagaréniens,

۷ 7 جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور.

Guébal, Ammon, les Amalécites, Les Philistins et les habitants de Tyr.

۸ 8 آشور نیز باایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوطگردیدند، سلاه.

L'Assyrien se joint aussi à eux; Ils prêtent leurs bras aux enfants de Lot. (Pause)

۹ 9 بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی. چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون.

Traite-les comme tu traitas jadis les Madianites, Comme tu traitas Sisera et Jabin au torrent de Kison!

۱۰ 10 که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند.

Ils furent détruits à Endor, Et ils servirent de fumier à la terre.

۱۱ 11 سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح وصلمناع.

Rends-les, rends leurs chefs semblables à Oreb et Zéeb, Et tous leurs princes, à Zébach et à Tsalmuna.

۱۲ 12 که می‌گفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.»

Car tes ennemis disent: «Emparons-nous Des demeures où Dieu réside!»

۱۳ 13 ‌ای خدای من، ایشان را چون غبار گردبادبساز و مانند کاه پیش روی باد.

mon Dieu, rends-les semblables au tourbillon, Au chaume emporté par le vent!

۱۴ 14 مثل آتشی که جنگل را می‌سوزاند و مثل شعله‌ای که کوهها را مشتعل می‌سازد.

Comme le feu dévore la forêt. Comme la flamme embrase les montagnes,

۱۵ 15 همچنان ایشان را به تند بادخود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان.

De même aussi, mets-les en fuite au souffle de ta tempête; Que ton ouragan les frappe d'épouvante!

۱۶ 16 رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام تورا‌ای خداوند بطلبند.

Couvre leur face d'ignominie. Et qu'ils recherchent ton nom, ô Éternel!

۱۷ 17 خجل و پریشان بشوندتا ابدالاباد و شرمنده و هلاک گردند.

Qu'ils rougissent, qu'ils soient épouvantés à jamais; Qu'ils soient couverts de honte et qu'ils périssent,

۱۸ 18 و بدانندتو که اسمت یهوه می‌باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی.

Et qu'ils sachent que toi seul, dont le nom est l'Éternel, Tu es le Souverain de toute la terre!