مزامیر 83

۱ 1 سرود و مزمور آساف ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خداساکت مباش و میارام!

“A psalm of Asaph.” O God! keep not silence! Hold not thy peace, and be not still, O God!

۲ 2 زیرا اینک دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته‌اند.

For, lo! thine enemies roar, And they who hate thee lift up their heads.

۳ 3 بر قوم تو مکایدمی اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت می‌کنند.

For they form secret plots against thy people, And consult together against thy chosen ones.

۴ 4 و می‌گویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.»

“Come,” say they, “let us blot them out from the number of the nations, That the name of Israel may no more be remembered!”

۵ 5 زیرا به یک دل با هم مشورت می‌کنند و برضد تو عهد بسته‌اند.

With one consent they consult together, Against thee do they form a league, —

۶ 6 خیمه های ادوم واسماعیلیان و موآب و هاجریان.

The tents of Edom and the Ishmaelites, Of Moab and the Hagarenes,

۷ 7 جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور.

Gebal and Ammon and Amalek, The Philistines, with the inhabitants of Tyre.

۸ 8 آشور نیز باایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوطگردیدند، سلاه.

The Assyrians also are joined with them; They lend their strength to the children of Lot.

۹ 9 بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی. چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون.

Do to them as to the Midianites, As to Sisera, as to Jabin at the brook Kison,

۱۰ 10 که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند.

Who perished at Endor, And were trampled like dung to the earth.

۱۱ 11 سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح وصلمناع.

Make their chiefs like Oreb and Zeeb; Yea, all their princes as Zeba and Zalmunna!

۱۲ 12 که می‌گفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.»

Who say, “Let us seize on God's habitations!”

۱۳ 13 ‌ای خدای من، ایشان را چون غبار گردبادبساز و مانند کاه پیش روی باد.

Make them, O my God! like whirling chaff; Like stubble before the wind!

۱۴ 14 مثل آتشی که جنگل را می‌سوزاند و مثل شعله‌ای که کوهها را مشتعل می‌سازد.

As fire consumeth the forest, And as flame setteth the mountains in a blaze,

۱۵ 15 همچنان ایشان را به تند بادخود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان.

So pursue them with thy tempest, And terrify them with thy storm!

۱۶ 16 رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام تورا‌ای خداوند بطلبند.

Cover their faces with shame, That they may seek thy name, O LORD!

۱۷ 17 خجل و پریشان بشوندتا ابدالاباد و شرمنده و هلاک گردند.

Let them be confounded! Yea, let them be put to shame, and perish!

۱۸ 18 و بدانندتو که اسمت یهوه می‌باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی.

That they may know that thy name alone is Jehovah; That thou art the Most High over all the earth.