مزامیر 83

۱ 1 سرود و مزمور آساف ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خداساکت مباش و میارام!

KEEP not thou silence, O God: hold not thy peace, and be not still, O God.

۲ 2 زیرا اینک دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته‌اند.

For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.

۳ 3 بر قوم تو مکایدمی اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت می‌کنند.

They have taken crafty counsel against thy people, and consulted against thy hidden ones.

۴ 4 و می‌گویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.»

They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.

۵ 5 زیرا به یک دل با هم مشورت می‌کنند و برضد تو عهد بسته‌اند.

For they have consulted together with one consent: they are confederate against thee:

۶ 6 خیمه های ادوم واسماعیلیان و موآب و هاجریان.

The tabernacles of Edom, and the Ishmaelites; of Moab, and the Hagarenes;

۷ 7 جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور.

Gebal, and Ammon, and Amalek; the Philistines with the inhabitants of Tyre;

۸ 8 آشور نیز باایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوطگردیدند، سلاه.

Assur also is joined with them: they have holpen the children of Lot. (Selah)

۹ 9 بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی. چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون.

Do unto them as unto the Midianites; as to Sisera, as to Jabin, at the brook of Kison:

۱۰ 10 که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند.

Which perished at En-dor: they became as dung for the earth.

۱۱ 11 سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح وصلمناع.

Make their nobles like Oreb, and like Zeeb: yea, all their princes as Zebah, and as Zalmunna:

۱۲ 12 که می‌گفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.»

Who said, Let us take to ourselves the houses of God in possession.

۱۳ 13 ‌ای خدای من، ایشان را چون غبار گردبادبساز و مانند کاه پیش روی باد.

O my God, make them like a wheel; as the stubble before the wind.

۱۴ 14 مثل آتشی که جنگل را می‌سوزاند و مثل شعله‌ای که کوهها را مشتعل می‌سازد.

As the fire burneth a wood, and as the flame setteth the mountains on fire;

۱۵ 15 همچنان ایشان را به تند بادخود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان.

So persecute them with thy tempest, and make them afraid with thy storm.

۱۶ 16 رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام تورا‌ای خداوند بطلبند.

Fill their faces with shame; that they may seek thy name, O Lord.

۱۷ 17 خجل و پریشان بشوندتا ابدالاباد و شرمنده و هلاک گردند.

Let them be confounded and troubled for ever; yea, let them be put to shame, and perish:

۱۸ 18 و بدانندتو که اسمت یهوه می‌باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی.

That men may know that thou, whose name alone is JEHOVAH, art the most high over all the earth.