مزامیر 81

۱ 1 برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

Cantád a Dios nuestra fortaleza: cantád con júbilo al Dios de Jacob.

۲ 2 سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

Tomád la canción, y dad al adufe: a la arpa de alegría, con el salterio.

۳ 3 کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

Tocád la trompeta en la nueva luna, en el día señalado: en el día de nuestra solemnidad.

۴ 4 زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

Porque estatuto es de Israel: juicio del Dios de Jacob.

۵ 5 این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

Por testimonio en José le ha constituido, cuando salió sobre la tierra de Egipto: donde oí lenguaje que no entendía.

۶ 6 «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

Quité entonces su hombro de debajo de la carga: sus manos se quitaron de las ollas.

۷ 7 در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

En la angustia llamaste, y yo te libré; te respondí en el secreto del trueno; te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah)

۸ 8 «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

Oye, pueblo mío, y protestarte he: Israel, si me oyeres;

۹ 9 در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

No habrá en ti dios ajeno: ni te encorvarás a dios extraño.

۱۰ 10 من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

Yo soy Jehová tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto: ensancha tu boca, y henchirla he.

۱۱ 11 لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

Mas mi pueblo no oyó mi voz: e Israel no me quiso a mí.

۱۲ 12 پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

Y dejélos a la dureza de su corazón; caminaron en sus consejos.

۱۳ 13 ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

¡O si mi pueblo me oyera, si Israel anduviera en mis caminos!

۱۴ 14 آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

En nada derribara yo a sus enemigos: y volviera mi mano sobre sus adversarios.

۱۵ 15 آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

Los aborrecedores de Jehová le hubieran mentido: y el tiempo de ellos fuera para siempre.

۱۶ 16 ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»

Y Dios le hubiera mantenido de grosura de trigo: y de miel de la piedra te hubiera hartado.