مزامیر 81

۱ 1 برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

To the Overseer. — 'On the Gittith.' By Asaph. Cry aloud to God our strength, Shout to the God of Jacob.

۲ 2 سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

Lift up a song, and give out a timbrel, A pleasant harp with psaltery.

۳ 3 کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

Blow in the month a trumpet, In the new moon, at the day of our festival,

۴ 4 زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

For a statute to Israel it [is], An ordinance of the God of Jacob.

۵ 5 این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

A testimony on Joseph He hath placed it, In his going forth over the land of Egypt. A lip, I have not known — I hear.

۶ 6 «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

From the burden his shoulder I turned aside, His hands from the basket pass over.

۷ 7 در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

In distress thou hast called and I deliver thee, I answer thee in the secret place of thunder, I try thee by the waters of Meribah. (Selah)

۸ 8 «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

Hear, O My people, and I testify to thee, O Israel, if thou dost hearken to me:

۹ 9 در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

There is not in thee a strange god, And thou bowest not thyself to a strange god.

۱۰ 10 من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

I [am] Jehovah thy God, Who bringeth thee up out of the land of Egypt. Enlarge thy mouth, and I fill it.

۱۱ 11 لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

But, My people hearkened not to My voice, And Israel hath not consented to Me.

۱۲ 12 پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

And I send them away in the enmity of their heart, They walk in their own counsels.

۱۳ 13 ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

O that My people were hearkening to Me, Israel in My ways would walk.

۱۴ 14 آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

As a little thing their enemies I cause to bow, And against their adversaries I turn back My hand,

۱۵ 15 آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

Those hating Jehovah feign obedience to Him, But their time is — to the age.

۱۶ 16 ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»

He causeth him to eat of the fat of wheat, And [with] honey from a rock I satisfy thee!